Ik heb geen idee hoelang ik hier nu al ben, want eigenlijk direct na het updaten van mijn laatste blogg dacht word office even leuk te melden dat me office pakket was verlopen en ik geen toegang meer kon krijgen tot word en al het andere dat is inbegrepen bij z’n pakket. (Beetje jammer) eigenlijk wist ik dit al veel langer, maar ja ik kon er nog op dus waarom niet doorwerken tot het niet meer ging. Nou dat moment was aangebroken, ik heb gelukkig in een adventure boekje die ik van Nadia heb gekregen opgeschreven per dag waar we zijn gestopt! Ik denk ook dat ik dat voortaan ga doen, niet meer per dag beschrijven maar gewoon een weekverslag is me een gedoe elke avond zorgen dat je met je laptop ergens kunt zitten i.p.v. genieten van het kampvuur en de zonsondergang.

Alright, dus de eerste dag dat Matty me ophaalde in Melbourne om te vertrekken naar Perth, dat was trouwens op een zaterdag al en niet op maandag. Zodat we wat meer tijd hadden om overal te stoppen. (gezien de 3500 km, volgens google maps, (reken er nog maar 500km bij voor als ik op google weer eens een leuk plekje tegen kom waar ik MOET stoppen) We hebben de nacht doorgebracht op weer een gratis camping doormiddel van de app wikicamps op Sawpit campground in het narrawrong forest. Dit was eigenlijk gewoon een saaie kale plek in het bos niet veel bijzonders. De camping was overloaded met familie’s. S’ avonds hadden Matty en ik nog een kleine wandeling gedaan en kwamen op een lookout uit. Daar zagen we wel 20 kangeroo’s in het wild op een bult zitten bij een boerderij. Dat was best tof om te zien! Ook kwam er een frans meisje voorbij lopen, ongeveer van mijn leeftijd en we waren in de praat geraakt. Ze had de volgende dag in Robe haar eerste werkdag in een ijssalon. Robe lag bij ons op de route dus we zeiden dat we waarschijnlijk wel een ijsje bij haar kwamen halen de volgende dag.

De volgende ochtend besloten Matty en ik om een sportieve ochtend te hebben. Dus we hadden 2 km gesprint in het bos, ja klinkt als weinig maar het klimaat is hier zo anders. Ik heb het al benauwd na 2 minuten hier :P. Na 2 km sprinten hebben we nog wat met gewichten gedaan. Matty heeft alles in zijn trailer, super chill  Ik was echter lui heb wat push ups gedaan en dat was het wel eigenlijk.
Zodra we weer op de weg waren, had ik online gekeken naar leuke plekjes waar we kunnen stoppen die op de route liggen en we kwamen uit bij een plekje genaamd Beach Port. En hoe mooi was dat! De zee zo blauw en turquoise en zo doorschijnend, zo helder. Met alle vissers bootjes er op, leek wel alsof ik op vakantie was in de Caraïben! Na een korte stop in Beach port hebben we de South beach drive gedaan, net zo iets als de Great Ocean Road maar veel kleiner, maar zeker niet minder mooi! Eenmaal weer onderweg zijn we naar Robe gereden om een ijsje te halen bij het Franse meisje. Echter was ze er zelf nog helemaal niet haha. Gelukkig kwam ze net toen wij weg gingen. Even hoi gezegd en toen ook weer verder gegaan. Na Robe hebben we best een tijdje moeten zoeken naar een camping. We moesten eigenlijk terug richting Adelaide want als we naar Perth moeten dan kom je gewoon door Adelaide heen. Wij kozen er wel voor om via de kust te gaan zodat we wat meer konden zien. In lands is het allemaal bruin gras en wat hoge groene bomen. Dus we besloten door te reiden naar Pinks beach, voor de 2e keer! We hebben daar namelijk al eerder overnacht toen we op weg waren naar de Great Ocean Road. Eenmaal aangekomen en alles opgebouwd kwamen we er achter dat er 2 Nederlanders naast ons zaten, zo grappig! Ik kan me de namen niet meer herinneren maar ik weet nog dat ze uit Nijmegen kwamen en dat dat meisje heeft gewerkt in het ziekenhuis in Zutphen! Hoe toevallig is dat. We hadden samen met z’n 4e de zonsondergang bekeken en s’ avonds een biertje mee gedronken. De volgende ochtend spullen weer gepakt en weer verder gegaan.

Matty noemt me ondertussen ‘’spotty’’ (vlekje) omdat echt letterlijk me benen van de achterkant onder de bulten zitten. En het jeukt ZOOO erg. En Matty’s anti muggen spray is bijna op, op naar de supermarkt dus! Wel handig zon Australische kerel naast je, hij weet precies wat werkt en wat onzin is. Dus heb ik best een dure spray gekocht en een balsem, bij elkaar zon 25 euro denk ik. De balsem is multifunctioneel en de spray is gewoon ECHT nodig. Dus ik noem het maar een goede investering 

En op 19 December heb ik voor het eerst gereden in Australië! Haha ik vroeg aan Matty of hij me wou leren rijden en hij zei direct ja we switchen wel. Dus binnen 5 minuten zat ik achter het stuur met een 4x4 auto die volgeladen is + een camper trailer er achter van bijna een ton. In Nederland heb je daar zelfs een ander rijbewijs voor nodig, maar he, kan gewoon hier  De wegen waar op we reden waren aardig smal ook en we waren in de bergen dus het was meteen een goed begin.
Maar alles ging goed, zelfs over een ferry gereden yay. En eigenlijk is stelt het geen reed voor. Het zijn vooral super lange saaie wegen hier omdat het land 1000x zo groot is als Nederland. De regels zijn hier ook veel makkelijker. In Nederland bijvoorbeeld heeft recht altijd voorrang indien anders aangegeven. In Australië dus niet! In Australië heb je een hoofdweg de ‘’main road’’ en dat is echt super makkelijk te herkennen, as alle auto’s rechtdoor gaan dan zit je er bij wijze van op. En als je op deze weg zit hoef je nooit te stoppen voor links of van rechts! Wil je op deze weg komen moet je voorrang geven aan alles en iedereen. Dat is eigenlijk het enige wat je moet weten. En natuurlijk moet je hier links rijden, wat wel even wennen is eigenlijk. Ik heb nog niet in een stad gereden, wel dorpjes maar met die trailer is het best lastig dus ik doe lekker rustig aan en leer het rustig 

Eenmaal aangekomen in Rapidbay en onze tenten daar weer opgezet begon het best hard te regenen. Matty heeft gelukkig van die tent flappen die je kan uitklappen vanaf z’n auto en trailer, soort overkapping. Die hadden we dus opgezet en onze stoelen er onder, maar de regen ging steeds harder en de wind werd steeds sterker. Dus ik vroeg Matty of die iets van een waterdicht zeil had wat over me tent kon want me tent was 12 dollar, en dus niet waterdicht. Gelukkig had die iets en dat paste er voor de helft overheen, prima. S’ avonds schrok ik wakker van de onweer en de bliksem. Hier licht gewoon de hele hemel op, het word spier en spier wit en ik was vet bang. Je licht ook nog op een open plek naast de zee, en je hoort de zee keihard klotsen tegen de rotsen aan met de wind en onweer, terwijl je op de grond licht op een foam matje is dat niet helemaal ideaal. Toen ik weer in slaap gesukkeld was schrok ik me werkelijk dood! De tent overkapping die we hadden opgezet, waar mijn tent onder stond was overstroomd met water! En hij was ingestort op mijn tent! Dus al dat water en die palen die dat omhoog houden waren op me tent gedonderd.. #chill #NOT. Midden in de nacht uit me tent gegaan en het geprobeerd te fixen in me pyjama in de regen.. Ik dacht dat ik het aardig goed had gedaan dus ik kroop weer in me tent, wou Matty niet wakker maken. Niet veel later drupte al de regen recht op de tent en er doorheen ook.. Laatste optie Matty wakker maken. Matty en ik hebben samen in de regen de overkappingen los gemaakt zodat het water er direct vanaf geleid en ik kon bij hem in zijn tent liggen want in de auto was geen plek.

Volgende ochtend was het weer super mooi weer, vet raar maar was er blij van. Een overkapping is kapot en de andere is prima. Alles laten drogen, incl. mijn tent en weer alles ingepakt en weer verder gegaan. Echter begin ik langzaam in te storten door die slechte nachten. Maar alles wat ik overdag zie onderweg in de auto maakt het zo waard!

Matty wou vandaag afspreken met een vriend in Adelaide. En we konden de auto en trailer bij hem in de tuin parkeren en daar slapen, super chill! Eenmaal daar aangekomen en alles geparkeerd gingen we met z’n alle boodschappen doen. Barbecue ofcourse! Super veel vlees gehaald en wat lekkere drankjes! Hier hebben ze een soort mac drive, maar dan voor alcohol. Echt zo bizar en chill tegelijk. Je zegt van uit je auto wat je wilt, je betaald en ze stoppen het in je auto. Na dat gedaan te hebben en terug te komen heb ik met de kinderen van Jamie gespeeld, lekker gegeten en wat gedronken en daarna zij we allemaal naar bed gegaan. Volgende ochtend moest ik zo nodig naar de wc, maar Jamie was nog niet wakker. Dus ik en Matty moesten naar een publieke wc rijden om ja een fatsoenlijke boodschap te doen haha. Ben je even 10 minuten onderweg met de auto om naar de wc te kunnen. Niet lang nadat we terug waren werd Jamie wakker en maakte ontbijt voor ons! Toast met worstjes van de barbecue en gebakken ei. Daarna nog even koffie gedronken en op weg naar het volgende punt.

Namelijk naar Keegan! Ik heb namelijk me medicare kaart en me taxfile nummer naar hem gestuurd, die worden op de post verzonden. Met die medicare kaart krijg je gratis zorg in alle publieke ziekenhuizen in Australië! En zonder belasting nummer betaal je je scheel aan belasting en met heb je nog enige kans dat je een gedeelte terug krijgt. Eenmaal aangekomen stonden er ook nog 2 flessen wijn klaar voor me, die ik had gekocht in Barossa Valley, wanneer de wijn tour deden. En van Keegan zelf kreeg ik nog een fles prosecco Spirts van Jacobs Creek, kerst cadeautje zei die! Lieve jongen is het zeker! Nog even hallo gezegd tegen Liam zijn broertje en zijn toen vertrokken, door al onze stoppen komen we in lichte tijd noot om voor oud en nieuw in Perth te zijn.

Onderweg naar ons volgende camping adres namelijk Lawrie Park zagen we eigenlijk niet veel bijzonders, dus we zijn in een keer doorgereden om een beetje kilometers te maken. Eenmaal aangekomen was ik werkelijk dood, dikke kater van de dag er voor en met zon hete zon op je voorhoofd 24/7 word het er niet veel beter van. We hadden wel een mooie zonsondergang, klein rondje gelopen daar en wezen koken. Ik lag om 8 uur al in bed, beetje foto’s te schrollen en kwam tot het besef dat ik me vrienden toch wel erg mis! En het is best lastig om hele dagen Engels te praten, vooral Australische onder elkaar, die gebruiken zoveel ‘’eigen’’ woorden die je niet in het woordenboek vind, woorden die je niet leert op school. En soms is dat best lastig. Om 10 uur kon ik nog steeds niet slapen en Matty was nog wakker dus ik ben er weer uit gegaan. Samen even naar de sterren gekeken en vertelde hem dat ik een beetje het thuisfront miste. Na een goed gesprek toch maar weer naar bed gegaan. De volgende ochtend ging Matty een stuk hardlopen, ik had echt geen zin en was nog steeds kapot dus ik bleef lekker liggen, ik zorgde er wel voor dat er ontbijt klaar stond als die terug was. S’ ochtends lekker roerbak ei gemaakt met ui courgette champignons en wat kaas.

Later die dag had ik weer contact met Anne, een meisje die ik ooit een keer heb ontmoet op een festival in Nederland en die toevallig ook in Australië is, had al een paar dagen contact met haar dus ik wist dat we langs elkaar zouden rijden. Zei kwam namelijk uit Perth op weg naar Adelaide en wij andersom. We hadden afgesproken op The Tanks Rest Area, na dat Matty en ik in Port Augusta 2 lookouts hadden bekeken, die werkelijk niks voorstelden. Verder hebben we daar nog onze laatste ‘’grootste’’ inkopen gedaan. Want als we straks in de Nullabor komen, verteld uit het Engels betekend het ‘’ geen bomen ‘’. Het is letterlijk een woestijn en daar is de langste platste weg van Australië. 90 mijl lang plat en niks. Eenmaal aangekomen op de rust plaats hebben we de hele bovenkant van de trailer schoongemaakt en eens goed gekeken wat we allemaal nog hadden. Na 2 uur wachten op de rust plaats kwam Anne aan met haar vriend! Toch raar om ineens een beetje Nederlands te spreken, maar ook fijn. Matty had ook nog met iemand afgesproken, namelijk Vivian. Een oude vriendin van Matty. Helaas moest zei snel verder want ook zei moest naar Adelaide. Na ongeveer een uurtje met Anne en haar vriend te hebben gezeten hebben we nog even een biertje gedronken en moesten we beide een slaapplek opzoeken want het begon al aardig laat te worden. Matty en ik sliepen op Point Lowly Campground, je moest eigenlijk 10 euro betalen maar er was niemand dus ja als er niemand is, is het gewoon gratis  er was ook een soort van douche super chill voor s’ ochtends! Matty en ik hadden bij het water gezeten en daar gegeten. Echter was de wind zo sterk dat het helemaal niet comfortabel zitten was, dus ik was erg vroeg naar bed gegaan. Rond half 10 denk ik. Matty ging ook niet veel later slapen want de wind was gewoon erg naar.
De volgende dag gingen we naar Port Lincoln toe. De enige plek in heel Australië waar je kunt zwemmen met witte haaien! Super tof natuurlijk! Ik had meteen opgezocht hoe duur het was en hoe het in zijn werking ging. Echter kwamen we best laat aan en was het zwemmen met de haaien ook erg duur. Het kost 400 dollar op de boot te kunnen en nog eens 150 dollar om je te voorzien van een wetsuit en snorkel materialen. Dat is echt super veel geld. Dus in plaats daar van hebben we wat gedronken en heb ik een bibliotheek gevonden om me nieuwe word office pakket te downloaden zodat ik weer offline op word alles kan typen. Hierna zijn we doorgereden naar Coffin Bay National Park om daar de nacht door te brengen. Het is alleen bereikbaar met een 4x4 auto en met iemand met ervaring met een 4x4 auto + wij hebben er nog een trailer met vol gewicht aanhangen. Dus het was het ritje wel, maar uiteindelijk op zon mooie plek uitgekomen! Zelfs dolfijnen gezien! Het water was ZOO kalm en zo helder, dat je van die donkere en lichte plekken ziet in het water. S’ avonds een klein kampvuurtje gehouden en lekker pasta met tonijn gemaakt, erwten, courgette en saus met wat kaas. PRIMA lekker man. Ook waren er gigantische zandduinen helaas hebben we geen snow/sandboard dus we waren er maar op gerend en vanaf gehopt als kangeroo’s haha.

De volgende dag wouden we wat kilometers maken dus we waren vroeg opgestaan rond half 6. Om de zon’s opgang te zien, echter was die iets minder mooi als verwacht. Maar gelukkig heeft het wel z’n voordelen, vroeg op staan betekend eerder weg gaan en dus meters maken! We hebben vanaf 7 uur gerede tot aan 3 uur s’ middags tot we uitkwamen in een plaatje genaamd Ceduna, en het was hier ZO warm! +40 graden.. we zaten echt weg te smelten in de auto waar de airco het van begeven had, super fijn natuurlijk  hier hebben we de laatste boodschappen gedaan. Straks komen we in de Nullabor en daar is helemaal niks. + Matty zegt dat we vanaf Ceduna naar Perth niet echt veel meer tegen komen qua supermarkten dus daar nog de laatste dingen gehaald, water bij gevuld. We nemen zon 3 jerrycans met water mee en zon 5 flessen water. Daar kunnen we ongeveer 2/3 dagen mee voorruit. We hebben hierna doorgereden tot 8/9 uur s’ avonds en ik was echt kapot erna. De wegen waren ZO saai, niks was gelogen over de Nullabor. Ben meerdere keren in slaap gevallen.. We slapen vannacht in de Bunda Cliffs, dat zijn super hoge rotsen die zijn afgebroken en je ziet het water er echt tegen aan klotsen. Echt super tof, weer 1 van de Australische schatten. Matty had de trailer alleen best dicht bij de rand geparkeerd, zon 5/10 meter er vanaf en je zag dat er al stukken waren afgebroken. En S’ avonds waaide het zoooo hard, je hoorde van alles om je heen en ik was echt super bang dat zon cliff zou afbreken. De windkracht hier in Australië is zoveel krachtiger dan in Nederland. Ben er wel achter gekomen dat ik dat dus s’ nachts in de open lucht niks aan vind. Met andere woorden ik had Matty wakker gemaakt of ik in de auto kon liggen, want deed buiten dus echt geen oog dicht. Na 2 uur te hebben geslapen werd ik wakker gemaakt, voor de zon’s opgang, echter was dit weer een kans die geblokkeerd werd door de wolken.

Vandaag gaan we naar het westen jeej!!

Spullen gepakt en gegaan, jezus de zelfde ochtend was het nog steeds windkracht 100 en bewolkt.. op naar het westen van Australië, hopelijk is het weer daar beter. Eenmaal aangekomen in het westen moesten we stoppen, als je een border een grens overgaat mag je bepaalde fruit en groente soorten niet mee nemen. Dat hebben we dus wel gemerkt, in Ceduna hadden we de laatste boodschappen gedaan en alles werd ons afgepakt op kerst avond nog wel. Thnx Australië had me geen betere kerst avond kunnen voorstellen. Alle bananen, limoenen voor in de rum, appels, honing, aardappels, broccoli, sperzie bonen, ga maar door. Boodschappen voor 3/ 4 dagen weg. En alles is hier al super duur dus dat was niet bepaald leuk. Eenmaal onderweg zochten we een camping op bij het strand, helaas waren we zo lang onderweg en begon het al donker te worden dat we een random plaats hadden uitgezocht langs de snelweg om de nacht door te brengen. Heerlijk om zo je eerste kerstdag tegemoet te gaan. Het was wel een mooie plek, vroeg naar bed gegaan omdat we alle bij zo slecht hadden geslapen op de cliff de nacht er voor.

De volgende ochtend YAY het is KERST BITCHES! Ik was al om half 5 wakker, waarom vraag het me niet, ik heb geen idee. En ik stond vroeg op om wentel teefjes te maken als ontbijt yum! Later werd Matty wakker en kom naar me toe gelopen met een plastic zak, Merry Christmas! Ik kijk hem aan, heb je serieus wat gehaald?! Hij had een koffie mok voor me gekocht voor onderweg, en een boekje Australian slang dictionary, een boekje met Australische woorden die niet in het woordenboek staan haha. Super grappig. Australië heeft zulke aparte woorden, vooral als Australiërs tegen elkaar praten.. Ik drink hier elkedag koffie in de auto als we onderweg zijn, vind het heerlijk om dat te doen in de auto. Maar gewoon in een mok gaat dat best lastig op heuvels enzo, vandaar de take away mok. Super lief. We reden om 7 uur weg en hadden 3 uur gereden tot we uitkwamen op het strand genaamd: Membinup beach. Met een licht blauwe zee ZO mooi, witte stranden heerlijk! Alleen jammer dat we zo weinig reizigers zijn.. had eigenlijk gehoopt sinds we de reis begonnen om meer travellers tegen te komen. Helaas is dat niet zo, maar morgen of overmorgen als we naar Esperance gaan, daar is namelijk een pre ‘’nieuwjaarsfeest’’ en hopelijk zijn daar genoeg reizigers en kan ik nog meer mensen ontmoeten. Heerlijk je loopt hier gewoon naar iemand toe en hup een vriend er bij. Love it! en Esperance staat bekent om zijn witte stranden en turquoise zeeën. Kan niet wachten om dat te zien!

Voor dat we naar Esperance gingen brachten we de nacht door op Membinup beach. En oh wat was dat mooi, je zag echt super helder water, alleen het was super winderig alweer.. gelukkig hadden we een super plekje in beslag kunnen nemen ( de enigste vrij nog) want het was de enige die wind beschermd was! De wind was zo heftig en ik had me tentje lekker opgezet lekker uit wind, PRIMA. Heerlijk geslapen trouwens, voor het eerst sinds tijden zonder wind en angst dat ik dood zou gaan.
Ja het was een goeie nacht.

Nou het was zover.. Esperance.. alleen het weer liet me niet toe om vol te genieten, want het was behoorlijk bewolkt (SHIT) we reden er doorheen opzoek naar een kroeg die misschien open was, het was tenminste 2de kerstdag.. maarja natuurlijk hier in Ozzy is alles dicht op 2e kerstdag, hier genoemd Boxingday, de dag dat iedereen zwaar dronken word en het begint al in de ochtend. Dus we reden er maar doorheen, best jammer want de stranden waren eigenlijk best mooi, heel licht en turquoise maar de bewolking maakte het best lelijk, jammer dus.
We besloten door te rijden naar de volgende camping spot, starvation bay. Geen idee waarom ze het zo noemen, maar dit strand is maar 50 kilometer van Matty’s ‘’thuis’’ vandaan. Eenmaal onderweg hier na toe ongeveer 5 kilometer vandaan reden we over een onverharde weg en ineens vlogen er ongeveer 20 bijen tegen het raam aan, gewoon KAPOT, er zat echt een hele bijen gelei tegen het raam. Zo raar en zo vies. Ik vond het zo raar, had nog nooit gezien dat bijen kapot werden geblazen tegen het raam aan :P

Eenmaal aangekomen in starvation bay gingen we direct een rondje lopen om het strand naderbij, ongeveer 50 meter verderop, super chill! We zagen een aantal krabben die een schuil plaats zochten onder de stenen bij het strand, super tof.

Maar alleen weer een plek zonder reizigers, ik had eigenlijk gehoopt dat we meerdere reizigers tegen kwamen, gewoon puur voor de gezelligheid. Met 2 man ben je uit eindelijk na meer dan een week kamperen wel een keer uitgepraat. Matty en ik hebben verder nog even overgegooid met een bal en vissticks sandwiches gemaakt als diner. Morgen gaan we naar zijn thuis, hopetoun, morgen avond is er een klein strand feest. Ik ben super enthousiast om eindelijk meer reizigers tegen te komen. Maar Matty zegt verwacht er niet te veel van, want het is een kleine stad en er zullen voornamelijk mensen uit de buurt zijn. Maar ik ben toch enthousiast alleen al om andere mensen te ontmoeten. Na nieuwjaar heb ik besloten om even in een hostel te gaan leven met normaal internet, aangezien ik nu alles typ op word.. en dan me rsa te halen(responsebility of serving alcohol) soort HACCP in nl. en dan een baan vinden voor een maandje. Daarna vlieg ik naar de east coast om de east coast te ontdekken, opnieuw kamperen. Maar dan met nieuwe mensen, ook weer ontmoet online (eerst afwachten dan geloven natuurlijk) maar het ziet er naar uit dat al 1 jongen mee wilt en we proberen meer reizigers mee te krijgen. We zullen het zien. Momenteel is het hier al donker en het is hier nu 19.15 uur. Net gegeten en straks naar bed. Ben super benieuwd wat morgen gaat brengen.

Nou de dag van het strand feest was aangebroken. We sliepen bij Trend een vriend van Matty, maar voor we daar heen gingen, gingen we nog even bij wat vrienden langs van Matty, hier en daar wat biertjes gedronken, een lekkere barbecue gehouden, gedoucht/omgekleed en ready to go! We konden gewoon lopend er heen. En het was best druk, het was niet groot maar het was super gezellig! Op een gegeven moment bestelde ik een drankje aan de bar en raakte ik in de praat met een jongen, vroeg waar die vandaan kwam. Uit Nederland, jeej! Was echt niet te geloven. De stad waar we waren Hopetoun was echt super super klein! En dan kom je iemand tegen uit Nederland. En het bleek zo te zijn dat die ook nog uit Deventer kwam! Super toevallig dit. Wel leuk ook en fijn om even Nederlands te praten! Eigenlijk de hele avond met hem opgetrokken en de volgende dag naar het strand geweest! S’ avonds echt niks meer uitgevoerd. Nog een middag dutje gedaan en toen weer naar Trends huis gegaan om te gaan slapen.

Vandaag gaan we naar onze eind bestemming Perth! Het is nog z’n 600 km naar Perth en we moeten best opschieten aangezien we er voor nieuwjaar moeten zijn. Het was een lange saaie rit en niks te zien onderweg, super saai dus!

Eenmaal aangekomen in Red Cliffe, zo heet het hier kwamen we bij Matty’s vrienden aan. Ze deelden een best mooi huis met 5 personen als ik het goed heb, vrienden van elkaar en een stelletje.
S’ avonds was er een best groot en ja GRATIS feest! Dus ja dan kunnen we natuurlijk niet achter blijven.

We gingen ons klaar maken en hup in de auto. En het was echt super tof! Allemaal stages met muziek, deed me een beetje aan een festival denken in Nederland! Super. Het was alleen echt super laat geworden, was 7 uur s’ ochtends thuis. Bahbah. Maar zeker een goeie avond gehad!

De dag erna echt niks uitgevoerd weer, ( word lui hier) lag vroeg in bed en de volgende dag was het de dag van Origin HET festival voor nieuwjaar! Klaar gemaakt en rond 14.30 gingen we er na toe. Ik was echt enthousiast! Beetje te zelfs, ik dacht namelijk dat ik de muziek echt heel tof zou vinden maar dat viel dus echt zo erg mee.

Maar uiteindelijk wel een hele leuke dag gehad! Het jammere was dat bijna de helft van de groep had gecanceld. Bijna iedereen had zijn/haar kaartje verkocht! Echt zo jammer, dus alleen ik John en Lochie waren gegaan, als nog een top tijd gehad. Maar het was wel jammer!

Het mooiste was nog dat ik op een gegeven moment een telefoontje kreeg via WhatsApp en ik dacht dat het een vriend van John was, want hij had mijn nummer weggegeven omdat zijn batterij leeg was. Maar het waren me vriendinnen uit Nederland! Ik as echt zo blij ik moest bijna huilen. Het is super om hier te zijn maar soms ben je wel eenzaam, vooral zo rond de feestdagen. Dat was echt het mooiste van het feest! Mis ze erg.

Momenteel zijn we alweer een dag verder en ik voel me weer top fit, ik ga kijken of ik me blogg kan uploaden hier want ik heb eindelijk goede verbinding, maar we moeten nog afwachten of de foto’s uploaden zo snel gaat. Kan ook niet geloven dat het al 2018 is! Laten we dit jaar nog beter maken!!

Ondertussen loop ik hard te solliciteren op een farmjob om een maand van me 88 dagen af te schrijven. Als dit niet lukt binnen een week ga ik denk ik naar Perth stad naar een hostel om daar te kijken voor een normale baan voor een maand of 2. En als dat niet lukt dat vlieg ik naar de oost kust. Ik heb gehoord dat het daar alleen maar om de hospitality draait dus dan moet het daar zeker lukken!

Geschreven door NLD-wanderlust