23/11/2018

Eenmaal aangekomen op het vliegveld krijg ik meteen een dikke en vooral vochtige warme wind laag in me gezicht. Het leek wel alsof ik de sauna van de sportschool in liep. Ik werd opgehaald door mijn taxi chauffeur en nog een andere vrouw uit Chili ging met ons mee. Ik had meteen al een leuke klik met de Chileense vrouw, als je dat zo zegt.

Eenmaal aangekomen in Denpasar de hoofdstad van Bali moet ik eerlijk zeggen dat ik het een beetje vind tegenvallen, het lijkt heel erg op de Filipijnen maar dan verwesterd. Het verkeer is er zo druk, scooters overal, auto’s overal en overal ligt puin van ingestorte huizen of juist van de opbouw tot iets nieuws. Er is geen sfeer, het voelt koud aan ook al was de gevoelstemperatuur + 100 graden.

Toen we in het hostel aankwamen hebben we onze nacht betaald en gingen we naar boven naar onze kamers, dat daar in tegen zag er echt netjes uit. Het was schoon en reeds gerenoveerd denk ik. We kwamen om half 2 ’s nachts aan dus we waren beiden heel erg moe, we zijn gelijk gaan slapen.

De volgende ochtend hebben we van het gratis ontbijt genoten, 3 sneetjes toast met een soort gel achtige substantie dat jam moest voorstellen. Een van de jongens in het hostel bracht me naar de bank toe en ik heb meteen even Indonesisch geld gepind. Eigenlijk gelijk daarna heb ik een auto besteld om naar Seminyak te gaan, een plaatje iets verderop. Je kan een auto bestellen via een app op je telefoon dat grab heet, je simpel weg voert je ophaal en afdrop adres in en je kan een vervoersmiddel bestellen. Dit kan een taxi zijn ( duur niet doen ) een auto ( minder duur dus doen ) of een scooter ( zeker doen zonder bagage). Je betaald na aankomst en het kost voor een half uur rit ongeveer tussen de 2 en 6 dollar! Geen geld dus.

In Seminyak heb ik afgesproken met iemand die ik op facebook had ontmoet via de Bali backpackers website. Een Engelse jongen die ik zou ontmoeten op het strand voor een paar biertjes, maar onderweg naar het strand kwamen er van die kindjes langs die armbandjes verkopen, die zijn zon 6 jaar oud en die hopen dan wat geld te krijgen. Ik had echter net een bandje gekocht en ik zei dat ook tegen hem en hij vroeg of ik anders rijst wou kopen zodat zijn familie wat te eten had, of slippers want hij had geen schoenen. Ik zei tegen hem dat die mocht kiezen rijst of slippers en hij wou rijst. Dus ik heb voor 4 euro 5 kilo rijst voor de jongen man gekocht. Geld is voor ons westerlingen zo belangrijk geworden, maar wij zijn de laatste mensen op aarde die het nodig hebben.

Aangekomen op het strand met Stu hebben we gezellig wat biertjes gedronken en toen we daarna wat extra wouden pinnen kwam Stu er achter dat die helemaal geen pinpas mee had. Ik heb daarom de avond voorgeschoten en later ging ik met Stu mee naar huis zodat die zijn pinpas kon ophalen en toen heeft die en het dinner betaald + de biertjes en me wat extra geld gegeven! Karmaaaa haha

Echter bij Stu’s huis was een dik feest aan de gang en voor ik het wist was ik een paar wodka’s verder en stond ik de dansen in een discotheek. De volgende ochtend dikke kater en de hele dag aan het zwembad gelegen. ’s Avonds besloot ik weer een auto te bestellen want ik was wel klaar met Seminyak, hele leuke stad als je constant geld wilt uitgeven, elke shop is vrijwel het zelfde, nachtleven is top, strand is mah. Echter moet ik nog naar 5 andere landen dus ik kan het me niet veroorloven om in zon stad te blijven. Plus dat het zien van kleding winkels mag misschien leuk zijn maar daarvoor reis ik niet. Tot nu eigenlijk een beetje teleurgesteld in Bali

Op weg naar Canguu een plek een half uur verder land in waards zie ik landschappen veranderen. Ik zie het begin van kleine rijstvelden, grote palmbomen, groene velden en we rijden rechtstreeks de zonsondergang in. JA! Dit is waar ik op heb gewacht, ingecheckt bij mijn hostel dat op 1 minuut lopen van het strand is vraag ik mijn hostelgenoten of iemand mee wilt wat gaan eten. Daarin tegen word ik mee gevraagd om aan het strand te eten bij een groot buffet wat ze altijd hebben. Nou ja graag! Het eten was heerlijk, ik heb voor nog geen 3 dollar een oneindig buffet gegeten met aardappels, couscous, bonen, sla, tomaten, patat, pasta, en alles was gemarineerd in iets Aziatisch. Geweldig, ik heb mijn dinner plek gevonden.

Nu lig ik lekker op me bed te typen en ga zo lekker slapen, het is nog maar kwart voor 10 maar ik ben zo moe van gisteren. ( kater ) En morgen zie ik Sem!! Ik kan echt niet wachten, weer Nederlandse humor man man man, wat heb ik dat gemist. Sem zit hier al een maand ofzo en ze weet alles goed te vinden. Kind rijd zelfs voor mij een uur om me op te halen, wat een schat. Morgen denken we dus even niet aan geld en gaan we even een heerlijk Hollands weekendje hebben. Zin in!

Het was zo gezellig met sem! Toen ze hier aankwam stond ik helemaal te trillen, kon echt niet geloven dat ik haar zag had bijna de tranen in me ogen! Na dat we waren bij gekomen van het feit dat we elkaar weer zagen ben ik achterop de scooter bij haar gesprongen en hebben we eerst even ongeveer 10/20 minuten gereden voor we een leuk plekje tegen kwamen voor ontbijt.
Na een heerlijke smoothie bowl en een quinoa porridge bowl zijn we verder gereden. We hebben eigenlijk de heledag een beetje rond gereden, hele mooie rijst velden gezien, we hebben tempels bezocht en standbeelden. Op de terug weg ging het super hard regenen dus moeten we onverwachts stoppen. Dit was eigenlijk heel onverwachts dat we dus lunch gingen hebben in een plekje die we niet kende. En man wat was dat lekker! Ik had een groene vegan curry met rijst en Sem had een quinoa salade. Sem werd ondertussen niet zo lekker en het weer begon ook slecht te worden dus Sem bracht mij naar huis en we zouden even afwachten of we de volgende dag zouden afspreken. De volgende ochtend vertelde ze me dat ze zich echt niet zo lekker voelde dus liever thuis wou blijven wat ik begrijp. Vond het natuurlijk wel jammer want we hadden echt veel lol.

Die dag dat is vandaag 25 November heb ik ’s middags mijn eerste surfles gehad! Samen met een andere Nederlandse jongen met wie ik 10 dagen ga samen reizen. Zijn naam is Peter en komt uit Amsterdam, tot nu toe lijkt die echt een super aardige jongen alleen ik kan wel merken dat die niet echt een reiziger is. Dit door middel dat die net even wat anders tegen dingen aankijkt en net iets anders zich verwoord. Hopelijk gaat dat niet botsen en gaat dat wel gaan we gewoon lekker alleen verder.

Maar mijn eerste surfles! Ofnouja les, met een instructeur betaalde je echt super veel geld. Peter met 3 lessen ervaring had het mij daarom een beetje uitgelegd en daar dingen we dan met z’n 2 een plank gehuurd en hoppa het water op. Super Super tof!! Ik heb 2 keer bijna op me bord gestaan, 2 keer heel erg kort eigenlijk. Ik ben nu wel echt kapot, je slikt best veel zout water in en het is zo vermoeiend. Elke keer na een golf ben je ongeveer 10 meter verplaatst, en als je niet peddelt ben je zo weer aan de kust. Plus na een grote golf heb je nog wel eens de kans dat je van je plank wordt geslagen en dan ga je gewoon even 10 keer over de kop in het water. Leuk he ?

Verder zijn we die avond uiteten geweest voor veelste veel geld. Ik ga vanaf nu uit de supermarkt eten voor de grootste gedeelde en dan nog maar 1 keer uit eten. Uit eten gaan kost hier ongeveer 8 dollar per maaltijd maar als je dat uitrekent met ontbijt lunch en diner en een biertje tikt dat wel aan. Vanaf nu gaan peter dus niet meer in de stad eten (buiten de stad betaal je maar 3 dollar ofzo) of we eten uit de supermarkt.

Morgen gaan we surfen tijdens de zonsopgang en hebben we de wekker om 5 uur staan. Als we terug komen gaan we douchen en even boodschappen doen en dan pakken we een auto die ons 2 uur verderop naar Munduk gaat brengen. Dit is een plekje waar bijna geen toeristen komen. De reis gaat ons ongeveer 20 dollar p.p kosten om er te komen en via daar gaan we naar Lovina een ander plekje anderhalf uur van Munduk en dan terug naar Ubud. Dit gaat een duur geintje worden, maar ik denk dat het het 100% waard is. Ik denk dat je beter kan besparen op eten en meer kan zien dan andersom. En geld komt wel weer terug, tijd niet.

Eenmaal aangekomen in Munduk zijn we positief verrast door de omgeving, wat een mooi landschap. Hoge bergen en veel mist dat er doorheen dasspeld. Onze ‘’auto’’ had ons ergens in de hoofdstraat afgezet en we hadden nog niks geboekt qua hostel of hotel. We wouden lekker rustig aan doen en onze chauffeur zei ook het is het beste om gewoon binnen te lopen een kijkje te nemen in de hostel of je het wat vind en dan te boeken dus dat deden we. Bij het eerste koffie-tentje hadden we een kop koffie besteld gemaakt van uitgepoepte koffie bonen! Geloof het ook niet, dit kopje koffie is het duurste kopje koffie ter wereld. Oke ter wereld misschien niet, maar Peter vertelde mij dat je hier in Nederland groot geld voor betaald. De koffie bonen moeten namelijk opgegeten worden door de Civet kat (zie fotos), die worden vervolgens weer uitgepoept en dan word dat gedroogd en geroosterd en dan heb je koffie. En dat kopje was lekker! Lekker kopje geroosterde kattenpoep!

Daarna zijn we met onze backpacks en tassen en koffers en al het andere gaan rondlopen naar een goed hosteltje. Het 2e hostel was raak, hartstikke leuk hosteltje. Omdat het hoog seizoen was afgelopen waren wij de enige gasten. We kregen een prive kamer met 2 losse bedden en een badkamer, ook hadden we een soort eigen veranda met 2 stoelen en een tafel. Uitzicht over de bergen en een beetje van de zee zodra we ons huisje uitliepen. We hadden onze tassen neer gelegd en namen even een beetje rust en gingen op pad voor wat te eten.

We hadden voor 60 eurocent en voor mij 1,40 dollar een heerlijke maaltijd gegeten in een achterstallig huisje. Helemaal prima, na dat we ons buikje vol hadden gingen we terug naar ons hostel voor een early night.

De volgende dag werd ik heel moe wakker, ik had echt heel erg slecht geslapen en maar draaien en maar draaien. Peter daar in tegen had heel goed geslapen. We gingen lekker ontbijten in het hostel want dat zat inbegrepen in de prijs. We kregen laklak, een Indonesisch gerecht het leek een beetje op groene pannenkoekjes. Het is gemaakt van water bloem en palmsuiker en kokos schaafsel, het is groen omdat het gestoomd is in pandan bladeren. Heel erg lekker, als ik in Nederland ben ga ik het zeker uitproberen om het zelf te maken.

Niet veel later zaten we beiden op onze eigen scooter te toeren door de straten en hebben we in totaal 3 hele mooie watervallen gezien, rijstvelden en hebben we (gratis) lokaal gegeten. Voor we langs de rijstvelden kwamen, reden we langs een dorpje waar allemaal mensen in de rij stonden om op te scheppen. Allemaal mensen in traditionele kleren. Wij vonden dat zo interessant dat we vroegen aan die mensen of we konden blijven eten en dat mocht! We kregen een rieten mandje met een papiertje er in en konden opscheppen. Veel was gemaakt met vlees en eieren en vis en dat kunnen zowel Peter als ik beiden niet hebben (veganistme). Maar gelukkig was er ook een pot met gekookte groenten, dus we hadden beiden gekookte rijst met groenten en het kookwater daar van. Ik lekker met me handen eten zoals alle lokalen en Peter nam toch even een lepeltje. We wouden ze erna wat geld geven want de familie zag er niet zo rijk uit maar ze wouden het niet aannemen! We stonden er op dat ze het aannamen maar ze wouden het echt niet. Ik vond dat zon mooie ervaring, zo gastvriendelijk, ik denk als iedereen wat meer open is naar vreemde en wat minder aan geld denkt dat de wereld zoveel beter zou zijn.

Na die hele mooie ervaring reden we dus door naar de rijstvelden na de rijstvelden door naar nog een waterval en terug naar huis. We waren ondertussen zeiknat geregend en we waren bijna verdronken in ons eigen zweet. Om de watervallen te bekijken moesten we helemaal naar het laagste punt van de berg lopen en het was ongeveer zon 25 graden als het niet meer was. Er was heel veel lucht vochtigheid in de lucht en daardoor was het moeilijk om adem te halen. Maar wel heel bijzonder, lopen door van die regenwouden en door de luchtvochtigheid kreeg het regenwoud een mysterieus tintje. We hadden zelfs een super grote rups gezien van wel 1 tot 1.5 cm breed en denk wel 5 tot 7 cm lang!

Toen we thuis kwamen waren we echt heel erg moe, vooral ik denk ik. Na een slechte nacht en al dat klimmen naar boven en beneden om bij die watervallen te komen in dat weer maakt je wel moe.
We besloten om een Grab (auto) te huren en dan naar Lovina toe te gaan. We hadden eerst snel nog bij een leuk restaurantje gegeten en daarna was onze Grab er. Eenmaal aangekomen in Lovina was het laat, ik ben direct gaan slapen en Peter was nog naar buiten gegaan voor wat te eten. Peter is bijna 2 meter lang en een soort van attractie hier voor de kleine Indonesische mensen. Maar ook zijn de porties van het eten hier niet zo groot dus 9 van de 10 keer heeft Peter vaak nog trek haha.

Het is nu 28 November en het is half 10 ’s ochtends geweest. We hebben ons ontbijt op en hebben besloten na gisteren vandaag helemaal niks te doen. We hadden een lekker goedkoop hotelletje geboekt met zwembad om even lekker bij te komen van gisteren. Het is hier echt heel mooi.

We blijven vandaag hier tot zonsondergang en dan gaan we naar een ander hostel dat veel goedkoper is dan deze. Niet dat dit duur is maar die andere is gewoon absurd goedkoop. Morgen vroeg om 9 uur ’s ochtends gaan we naar Ubud. Hier zal ik ongeveer een week verblijven en Peter 3 dagen. Peter gaat dan zelf weer verder reizen.

Ook heb ik gisteren me visa weer aangevraagd voor Australië. Ik heb namelijk een 72 uur stop in Australië voor ik naar Argentinië vlieg. Het is een transit visa die gratis is maar je moest wel super veel bewijs aanleveren dat je alleen maar het land inkomt voor een transsit, duurde dus even maar alles is aangevraagd.

Uiteindelijk is Peter net op de bus gegaan naar Ubud en ben nog een nachtje gebleven. Ik heb het hier zo naar mijn zin! Ik zit echt in het goedkoopste hostel in Lovina en er is hier geen airco op de kamer, geen warm water en dat vind ik allemaal prima. Ik heb gisteren als enige van de mensen die hier zaten ( in totaal 4 ) lekker met de locals mee lopen zingen terwijl hun gingen jammen. Een op de gitaar en een op zon trommel en ik tikkend tegen een glas aan, ik vind het zo leuk!

Daarna nog als enige mee lopen kaarten met alle werknemers onder het genot van een rijstenwijn die hun zelf hadden gemaakt. Voor dat ik naar bed ging vroeg de hostel eigenaar aan mij of ik niet nog een nachtje wou blijven, hij zei: volgens mij ben jij wel een aardige meid als je nog een nachtje blijft laat ik je morgen de watervallen zien en de rijstvelden en dan breng ik je zelf naar Ubud op de moter. Hij zegt je hoeft er niks extra’s voor te betalen, voor de watervallen en de rijstvelden mag je zelf bepalen of je wat geeft of niet. Ik vind het gewoon leuk om je alles te laten zien hier. En ik vond het ook echt gezellig! Toevallig was hij bevriend met de hostel eigenaar in Ubud en heeft er voor gezocht dat ik mijn booking in Ubud kon cancelen en dat ik een dag later naar Ubud ga.

’s Ochtends Peter uitgezwaaid en niet veel later zat ik al gezellig rijsten balletjes te maken van palm bladen. Je haakt letterlijk een soort balletje waar je dan rijst in doet en dat kook je voor 2 uur en dan heb je rijstenballetjes. Super leuk! Dat gaan we dus vanavond eten en daar hoef ik niks voor te betalen! Ook heb ik net een bord met rijst gekregen, gestoomde spinazie met bonen, chili en knoflook met gebakken mais GRATIS again.

Ik vind het gewoon heel bijzonder als je echt de vriendelijkheid merkt van zon achterstallig land, dat niet alles meer om geld hoeft te draaien. De man heeft me zelfs meegenomen naar zijn huis en ik heb daar zijn planten water gegeven en daar heb ik een kop koffie gedronken. Het was een gigantisch huis / bouwval. Je kwam binnen door 2 grote houten deuren en de binnenplaats was open en daar groeide een mangoboom en een papaya boom en nog meer planten. Daar om heen waren hele ruime kamers. Het idee was om er nog een zwembad in te maken, keuken, badkamer en alles zei dat het hem nog 2 jaar duurt om het geld bij elkaar te krijgen en dan kan die het afmaken. Maar hij was zo vol met passie er over dat over 2 jaar zijn droom uit kwam. Hij vertelde me hoe die het voor zich zag, wat er in elke hoek van het huis kwam en tekende het zelfs op de betonnen grond voor. Ik heb zoveel respect voor die man. Hij is nu met een vrouw uit nieuw zeeland een stuk land lopen die vrouw woont hier ook. En die vrouw zei tegen mij dat het echt een hele goede man is, 100% te vertrouwen en 100% een goede tattoo artiest!

Wie weet heb ik zo ook nog een nieuwe tattoo!

Als die zo terug komt van zijn afspraak gaan we naar de watervallen en rijstvelden. En vanavond gaan we naar het strand om de zons ondergang te zien en morgen om 9 uur gaan we lekker op z’n Balinees met de koffer en de rugzak op de moter op naar Ubud!

Ondertussen ga ik nu net mijn 2e nacht tegemoet in Ubud. En ben ik niet met de scooter met de koffer en rugzak naar Ubud gekomen maar we hebben wel de watervallen gezien! Het regende namelijk keihard dus we zijn na de watervallen terug gereden naar huis. De volgende ochtend toen ik bijna klaar was om te vertrekken rond half 9 zei Kadex de hostel eigenaar dat die een telefoontje had gekregen van zijn zus dat haar man geopereerd moest worden en dat die zo snel mogelijk moest komen. Er ging een shuttle bus naar Ubud om 9 uur en hij belde de chauffeur of ik nog mee kon. Want normaal moet je die een dag van tevoren reserveren. Het kon gelukkig! Alleen ik moest wel naar het kantoor komen wat op een 10 minuten rijden lag. Koffer ingepakt en hoppa met de rugzak en koffer tussen de benen bracht Kadex mij weg. En eerlijk gezegd dat waren de zwaarste 10 minuten van me leven, met z'n rugzak op de rug gaat dat rijden echt niet. Dus ben stiekem wel blij dat ik ben de bus ben gegaan.

In de bus kreeg ik nog een leuke verrassing van Leonie, de vrouw waarbij ik vrijwilligerswerk heb gedaan. Namelijk een leuk telefoontje! Ze zei nou djordy ik moest zo aan je denken, ik maakte porridge voor mij en de kinderen en het is zo smerig! We missen je porridge djor! Zoe kan niet stoppen met over je te praten en zelfs Ash praat over je. Ik denk dat het maar eens tijd is dat je weer naar huis komt! Ik kreeg daar z'n warm gevoel bij. Ik heb bijna 1.5 uur met haar in de bus lopen bellen haha, klein beetje onbeschoft maarja wel gezellig!

Aangekomen in Ubud had ik eerst wat problemen met inchecken maar later was dat allemaal geregeld. Er was namelijk een miscommunicatie geweest met Kadex de hostel eigenaar uit Lovina en de hostel eigenaar hier. Kadex had als excuus zelfs aangeboden dat als ik nog een keer langs wil komen ik 4 nachten gratis mag blijven! Nou ik vind dat wel erg leuk! Wie weet als ik nog eens naar Bali ga is zijn nieuwe hostel misschien wel af!

Na dat ik ingecheckt was heb ik eigenlijk niet veel gedaan, die 3 uur durende busrit had me volledig uitgeput. En ook was ik al wel weer lekker wagenziek geworden er van, lekker slingeren door de bergen in zon veelste licht busje dat alle kanten op gaat. Ja als je me een beetje kent ben ik daar niet zon grote fan van.

Ik vroeg in het hostel of er iemand mee wou lunchen en Alex een Russische jongen vroeg of ik mee wou gaan naar zon eettentje waar je onbeperkt traditioneel ‘’vegan/vegetarian’’ kan eten in de vorm van een buffet. En later bepaal jij hoeveel je betaald. En lekker dat het was!

Toen we thuis kwamen ben ik later met Chris een andere jongen en Adam ’s avonds wat gaan eten in een ander tentje, of nouja hun dan. Ik had zoveel gegeten tijdens lunch dat ik aan een mango en wat ander fruit genoeg had als diner. We hadden een biertje gekocht op de terugweg voor in het hostel.

In het hostel escaleerde het al aardig snel zodra de muziek aan ging, op een goede manier! Het was zo zo zo zoo gezellig! En uiteindelijk werd het een midden in de nacht pool party avontuur. Zo erg gelachen die dag en volgens mij ben ik nu met het hele hostel bevriend! (klein hosteltje hoor 5/8 man)

De volgende ochtend werd ik wakker met een dikker kater maar dat mocht de pret niet bederven. Ik Chris en Adam hadden ieder een scooter gehuurd en gingen op weg naar het monkey forest waar wilde apen los lopen. Ze blijven in dat gebied vanwege de vrucht bomen en omdat ze er echt een beetje een attractie van gemaakt hebben en de apen zijn gaan voeren. De apen kunnen weg gaan als ze dat willen maar ja wie wil nou niet gevoerd worden in zijn eigen neutrale gebied?

Het was een hele leuke ervaring ondanks het lek hebben aan energie die dag vanwege te kater tot dat een aap zin had om op me arm te klimmen en mijn ketting te stelen die ik in Lovina had gekocht. Ik was vast beraden om hem terug te krijgen en pakte hem daarna uit de hand van de aap en dat vond die niet zo leuk. Hij liep daarna me arm op en beet me vervolgens in me arm, gelukkig was mijn huid niet gebroken dus er was niks aan de hand. Daarna zei een werknemer je moet hem eten gegeven en dan ruilt die met je. Ik pakte wat blaadjes van de grond en hij leek een beetje afgeleid dus ik pakte snel me ketting terug en liep weg. Ik moet wel zeggen dat ik toch wel een beetje adrenaline door me heen had en heel blij was dat mijn huid niet kapot was! Ik was daarna snel naar de wc gegaan om me arm te wassen en heb daarna nog des-infect er op gedaan.

Na een lekker lunch zijn we naar huis gegaan want ik was echt kapot moe, toen we thuis waren ben ik lekker op bed gaan liggen en was ik zo weg. Wekker om 7 uur gegaan en daarna zijn we even wat weten eten en nu ga ik zo weer slapen. Morgen rij ik op mijn scootertje naar de rijstvelden toe en ontmoet ik daar een meisje die ik via de facebook bali backpackers website heb ontmoet. Zei rijd er ook zelf heen en dan gaan we samen daar een kijkje nemen. ’s Middags wil ik een leuke wandeling maken ergens en ’s avonds weet ik het niet. Morgen wil ik ook waarschijnlijk gaan kijken voor een massage ergens en wil ik een nieuwe broek kopen hier op de markt. We zullen het allemaal zien.
Ik begin Bali wel steeds meer te waarderen en ben zelf gisteren tegen een Canadese vrouw op gelopen toen ik ergens thee ging drinken. Ik vertelde haar dat ik een beetje last van me klieren had en of ze ergens een plek wist waar ik groene thee kon halen. En ze zei dat ik anders met haar even mee kopen lopen naar haar huis dat aan de andere kant van mijn hostel was, om wat thee van haar te krijgen. Dan kon ik morgen zelf thee halen maar had ik in ieder geval wat voor nu. Nou 2 uu2 later zaten we nog steeds heerlijk te kletsen! Super aardige vrouw! Facebook uitwisselt en we gaan waarschijnlijk binnenkort ergens samen lunchen!

Het lijkt wel alsof alles buiten Nederland zo makkelijk gaat en in Nederland zo moeilijk. Ik weet ook niet hoe ik het ga vinden om weer terug in Nederland te zijn, het gaat niet voor lang zijn maar ik ben niet meer de persoon die ik was toen ik weg ging. Ik kijk anders aan tegen de wereld, ben veel vriendelijker, heb meer respect voor anderen meer respect voor cultuur, tradities, kleding keuzes en oordeel niet meer. Ook ben ik veel meer economisch ingesteld met, hebben mijn acties gevolgen voor de natuur? Wat kan ik doen om een beter persoon te zijn? En leef met de dag en de toekomst ja belangrijk, maar niet voor dit levensdeel. Je bent maar een keer jong en tijd komt niet terug.

Verder zijn er al weer aardig wat dingen gebeurd in een korte tijd. Het is nu 3 December en de tijd vliegt, maar kan me momenteel niet snel genoeg gaan. Ik zit namelijk een beetje vast in het binnenland van Bali. Ik wou vandaag eigenlijk naar Nusa Penida gaan een eiland dat verder op ligt maar ik heb mail gekregen van de Australische overheid. Namelijk dat ik vanwege mijn transit visa aanvraag een health examination moet doen, inclusief een chest x ray scan. Ik schrok hier best wel van want ik zit in Bali en dat is nou niet echt een hoog intelligent land ofzo.

Na dat ik een post op fb had gezet in dutchies Australie en Australian backpackers kreeg ik wat meer antwoorden. Ik kon dit allemaal laten doen in Kuta, een plekje in zuid west Bali. En het zou me zon 130/200 dollar gaan kosten. Belachelijk al zeg ik het zelf, vieze geldtrekkers zijn het.

Ik heb dus vandaag alles geregeld, ik heb het ziekenhuis opgebeld in Kuta om een afspraak te maken en donderdag om 9 uur ’s ochtends heb ik een afspraak. Daardoor kan ik mezelf nu niet meer verplaatsen naar een ander eiland, wat gewoon echt kut is.

Dus daarom nu ik ongeveer 50 dollar bespaar op ferry kosten heb ik me zelf even lekker getrakteerd op nieuwe kleren! Je weet wat ze zeggen he, ff shoppen en je saggerijnige mood is zo weer over.

Ik heb 3 wijde broeken gekocht die aan de zijkant open kunnen gaan maar dat je eigenlijk niet ziet. En een witte gebreide top waar je zonder bh in kunt. Dat was wel even wennen voelde heel naakt, maar ziet er zo mooi uit, echt op zn Balinees. Alles bij elkaar kostte me denk ik minder dan 25 euro. Goeie deal toch?

Verder ga ik morgen met de shuttle bus naar Kuta doe, die drukke stad die ik niet leuk vind maar ik moet wel in de buurt blijven nu. Als we in Kuta zijn aangekomen gaan we met de bus of scooter naar Uluwatu toe. Ik ben daar nog niet geweest en dan blijven we daar 1 of 2 nachten en dan misschien 1 dagje Kuta voor dat ziekenhuis onderzoek en dan blijf ik denk ik in Cangu tot ik naar Sydney vlieg.

Ik vind het jammer dat ik 3 weken heb geboekt. Voor een vakantie is het zeker leuker om langer te blijven maar ik moet echt op me centen letten en dan is 3 weken wel lang. Ik heb de hoogtepunten gezien en weet niet zo goed wat ik de komende dagen ga doen. Ik heb de tempels wel gezien hier en al wel iets van 6 watervallen dus dat is ook wel genoeg.
Gisteren ben ik naar het ziekenhuis gegaan in Kuta voor mijn x ray en general health examination.
Ik had een grab besteld en kwam mij in het hostel ophalen en zette mij voor het ziekenhuis af met de scooter.

Op een gegeven moment moest ik een urinetest doen om te zien of ik bepaalde ziektes had en toen ik dus op de wc zat was er een aardbeving. Hij was niet zo veel sterk maar de hele wc schudde wel eventjes. Je kan het wel raden dat dat plassen in het potje niet zo goed ging haha. De zuster kwam op de deur kloppen of alles goed ging en dat ik naar buiten moest komen voor veiligheidsmaatregelen. Zodra alles weer gestabiliseerd was kon ik weer naar binnen.

Zodra we weer naar binnen konden gingen we verder met de testen. Mijn bloeddruk werd getest en mijn ogen en ook hebben ze een scan van mijn borst gemaakt. Ik heb de scan resultaten nog niet maar de dokter zei wel dat alles voor de rest goed was! Ze vroeg of ik problemen had met mijn schildklier en dat heb ik inderdaad maar dat was allemaal oke gelukkig

Dezelfde dag laat in de middag ben ik naar Cangu verhuisd en kreeg ik een berichtje van shaina een vriendin van me uit Perth die ook in Bali zit of ik naar de potatohead beach club wou komen, het antwoord was natuurlijk ja!

Aangekomen in het hostel direct een scooter gehuurd, bikini aan en naar de beach club toegereden. Het was zoo gezellig en zo leuk om haar weer te zien en om normaal Engels te praten. Na aardig wat cocktails en het zwemmen in de infinity pool + de zonsondergang te hebben gezien vanuit onze luie ligbank waren we naar een andere club gegaan. Echter was daar niet veel aan en besloten we met onze dronken kopjes maar naar bed te gaan.

Nu heb ik lekker een chill dagje in me nieuwe hostel in Cangu. Ze hebben een zwembad in de achtertuin en zelfs een kleine keuken met gasfornuis. ( in Azië vind je dat bijna niet, omdat uit eten gaan hier soms veel goedkoper kan zijn dan boodschappen doen ) Ik heb ontbijt gekregen van een Spaans meisje die morgen vertrekt, die had een zak havermout gekocht maar is nog niet op super dus! Verder heb ik lekker in de zon gelegen, gezwommen en nu aan me blog werken + straks lekker boekie lezen. Lunchen en dan denk ik weer terug naar de beach club. Wat een leven he.

Ondertussen is het nu woensdag 12 December en ik ben in Sydney! De laatste dagen waren zo leuk in Bali, ik heb goede vrienden gemaakt in het hostel in Cangu en op vrijdag zijn we wezen stappen in de sandbar. Dit is een bar aan het strand met DJ en echt super tof, sta je met je voeten in het zachte zand en je ziet ondertussen de golfen aankomen en je raakt net het water met je tenen en ondertussen sta je te dansen op de heerlijke deuntjes van de DJ!

Ook heb ik die avond nog een tattoo genomen! Een kleine palmboom op me linker bovenarm aan de achterkant. Ben er super blij mee, wou altijd al een palmboompje! Het leuke was dat ik die maandag met een meisje weer naar de sandbar ben geweest en toen heeft zei ook een palmboom laten zetten plus ik heb nog een andere jongen overgehaald en die heeft er ook een nu! Langeleven de palmboom community.

Later op dinsdag zijn we met z'n alle uit eten gegaan en hebben we pizza ergens gegeten. Die avond heb ik me tas gepakt en toen begon de ellende.


Het eerste dat mis ging die dag van vertrek was dat ik dacht dat mijn vlucht ging om 23.30 maar die ging om 22.30 dus ik had maar 2.5 uur om van het hostel naar het vliegveld te komen en in te checken en te boarden terwijl we in de file stonden. Je raad het wel, ik natuurlijk ik dikke stress. Ik had een aardige chauffeur die extra hard ging rijden, beetje auto’s inhalen enzo, wel toff.
Uiteindelijk was ik op tijd aangekomen, kwam het 2de obstakel..

Kan je je nog herinneren dat ik eerder iets vertelde over een health examination dat ik moest halen in Kuta en daardoor niet meer van Bali af kon gaan. Dat ging dus over een transit visa, kom ik bij het vliegveld zegt de man achter het incheck hokkie, heb je een visa voor australie, zeg ik ja een transit visa. Weet die eerst niet waar ik het over heb.. haalt die er een vrouw bij die beter engels spreekt en die vrouw zegt je visa is niet goed gekeurd, het is nog in behandeling en zonder visa kunnen we je niet op het vliegtuig laten stappen…

Ik natuurlijk nog meer in de stress en vroeg wat ik moest gaan doen nu. Die vrouw kon niet geloven dat ik een transit visa moest aan vragen, want dat moet je alleen als je in Afrika/Nepal of een van die andere landen ben geweest en dat ben ik niet. Ik zei tegen die vrouw dat ik alleen heb gedaan wat mij verteld werd. Ik had de overheid opgebeld en die zei tegen mij dat ik dat moest aanvragen.
Hoefde niet zei die vrouw. Ik heb dus letterlijk mijn hele planning gecanceld en voor 106$ naar het ziekenhuis gegaan voor allemaal testen wat helemaal niet nodig was!

Ik heb uiteindelijk na veel gedoe een toeristen visum op het vliegveld gekregen en daarna kwam het 3de ongemak..

Ik had namelijk het boardings ticket gekregen van de incheckbalie en daar stond op gate 6. Dus ik ben naar gate 6 gelopen en ben daar gaan wachten, echter vond ik het heel apart dat er geen mensen stonden en het bijna tijd was.. later vroeg ik het nog aan een man en die wist het ook niet en zei dat ik op het informatiebord moest kijken. Niet veel later gebeurde het: attentie attentie laatste kans voor mevrouw Djordy Kroet om te boarden met boekingsnummer bla bla bla gate 3! Dus ik rennen en gelukkig hem nog gehaald. Ik was zo overstuur door alles in het vliegveld en zo moe. Ik had een kater had nauwelijks geslapen die nacht er voor en door alle stress was ik gewoon uitgeput. Ik heb letterlijk de hele rit geslapen van Bali naar Sydney. Aangekomen was ik hartstikke moe want in het vliegtuig slaap je natuurlijk kut. En mijn vlucht was ook nog eens midden in de nacht en 2 uur tijdsverschil. Niet dat dat lang is maar goed.

Aangekomen ff uber besteld een naar Chris toe gegaan! Christobal is de jongen die ik op het vliegveld in Kuala Lumpur heb ontmoet, een jongen uit chili die ik in de Filipijnen heb gezien. Hij was die jongen die toen een scooter ongeluk had gehad en er heel slecht uit zag. Weet niet of je dat kan herinneren maar dat was ergens in mijn blog over de Filipijnen.

Hier aangekomen was iedereen aan het werk en de sleutel lang buiten onder de bloempot. Zijn kamer was de eerste deur links en ik was hier ongeveer om 8/9 uur ’s ochtends en ik heb gelijk door geslapen in me kleren met schoenen en al tot 3 uur ’s middags! Chris kwam thuis om 4 uur en het was zo leuk hem weer te zien! We zijn die avond uit eten geweest en voor de rest hebben we niet zo veel gedaan. Hij heeft me verteld over hoe ik de dag erna naar de stad kan komen. We hadden een buskaart gekocht soort ov chipkaart en hij vertelde me hoe je bij de busstop kwam want hij moest ’s ochtends gewoon werken.

De volgende ochtend werd ik wakker en iedereen was al naar het werk toe. Ik heb mijn was gewassen hier en naar de droger gebracht in de stad. Tijdens het wachten tot me was klaar was heb ik ergens een kop koffie gedronken en heb ik anti reistabletten gekocht, 24 stuks voor in Argentinië en Bolivia waar ik dus honderden uren met de bus ga reizen, en ik word altijd knetter ziek in de bus. Ook heb ik keeltabletten gehaald want ik heb er een lekkere verkoudheid bij ook en heb een nieuwe facewash gehaald + muggenspray want die was op! Ik heb het Opra huis gezien en de Sydney bridge verder heb ik rondgedwaald in de botanic gardens en heb ik ergens lekker geluncht. Rond 4 uur ging ik terug naar huis en 5 uur was ik weer terug.

Ik heb net mijn hostel geboekt in Argentinië in Palermo, een Argentijnse vriendin die ik heb ontmoet ik de Filipijnen zei dat dat een goede buurt was om te slapen en veilig. Ze zei zodra je aankomt moet je een simkaart kopen en dan kun je een uber (goedkope taxi) bestellen met je telefoon en hoef je geen geld te wissen op het vliegveld was duur is. En dan ga ik in Argentinië met mijn Nederlandse bankpas betalen want dat is voordeliger dan met mijn Australische bankpas. 1 euro is 44 pesos en 1 dollar is 24 pesos, ongeveer. Ik kan de keus wel maken dan.

Ik blijf denk ik 2 nachten in het hostel en dan ga ik daar uitzoeken waar ik eerst heen ga in Argentinië. En dan me weg omhoog werken naar Bolivia! Ik heb er zin in, Chris spreekt Spaans dus die gaat wat basic zinnen in me telefoon schrijven zodat ik een beetje Spaans bij de hand heb. Zoals waar kan ik een bus ticket kopen? Wat kost dat? Hoelaat vertrekt de bus en hoelaat komt die aan?

In Bolivia ga ik een LOI cursus Spaans volgen en hopelijk red ik me daar mee in de andere landen. Nu maar hopen dat alles in Argentinië goed gaat!

Geschreven door NLD-wanderlust