Voor we Cappadocie verlaten, willen we nog wat extra -en net iets andere- rotsformaties zien. De feeënschoorstenen in de witte vallei, ook wel 'love valley' genoemd (op de foto's kan je zien waarom 😉). We vertrekken op tijd zodat we voor de zwaarste hitte zijn. We nemen een andere weg en rijden tussen zoveel kleuren en vormen van rotsen, echt een sprookjeswereld.
We drinken nog een theetje nadien. De typische Turkse thee die je hier overal kan krijgen voor 10 Turkse lire ofwel 30 cent, of gratis na het eten. Dan vertrekken we richting Konya.
Onderweg stoppen we in Sultan Hani, om er een 13e eeuwse karavanserai te bezichtigen, de grootste van Turkije. Hier stopten de 'karavaans' voor de nacht, pakten hun koopwaar uit, verzorgden de dieren, en konden er veilig de nacht doorbrengen. Elke handelaar kon er gratis gebruik van maken, inclusief gratis eten en drinken.
Ons hotel in Konya ligt vlak bij de belangrijkste bezienswaardigheid van de stad, namelijk de begraafplaats en het hoofdkwartier van de Rumi, een belangrijkste wijsgeer en dichter uit de 13e eeuw en Sufi mysticus. Zijn graf wordt aanzien als een heiligdom, en vele Turken komen naar hier op bedevaart. We brengen er meteen een bezoek aan. Rond de moskee met tombe ligt een soort klooster waar de monniken van de Mevlevi orde 'derwish' werden, na een lange leertijd. In elke cel van het voormalig klooster wordt uitleg gegeven bij het dagelijks leven van de derwishen.
Rond zijn graf wordt er intens gebeden, met de handen open naar omhoog. Heel ontroerend.
Als we later op zoek gaan naar een restaurant, worden we aangesproken door twee Syrische meisjes die ons vragen een maaltijd voor hun te kopen. Turkije vangt veel Syriers op die hier in tentenkampen of soms gewoon op straat wonen. De meisjes sleuren ons mee naar een plaats om te eten en we stellen voor om dan meteen daar samen te eten. Helaas is hun Engels te slecht om iets van hun levensverhaal te begrijpen, maar het is wel duidelijk dat ze honger hebben.
We sluiten de avond af met een voorstelling van de draaiende derwishen, in het heiligdom van de Rumi zelf. Het is werkelijk een spiritueel moment, we draaien in gedachten mee rond en rond en rond.

Geschreven door Midlifetravels