Deze nacht heeft het hard geregend maar 's morgens schijnt de zon alweer.
Deze morgen staat een langere fietstocht op het programma. We fietsen langs het dagdagelijkse leven van vele Vietnamezen. In deze regio wordt veel plantgoed gekweekt. We passeren dus meerdere kwekerijen. We schuilen voor een kort buitje bij een hanenhandelaar. Deze hanen worden gebruikt voor gevechten. Op de markt kijken we onze ogen uit. Behalve mooi gestapelde groenten en fruit worden er heel wat dieren verkocht, levend of dood.
We zien een kooi met levende ratten en een bord met gevilde ratten. We zien een bord levende slangen en dode slangen. Levende kikkers, gevilde. Alles wordt hier gegeten.
Verschillende vissen spartelen nog op het droge. Sommige vissen zwemmen rond in lage schalen. GAIA zou hier veel werk hebben! Achter in de markt zijn er een paar kraampjes voor gevogelte. De kippen en eenden zitten netjes naast elkaar, te wachten op een koper.
Als er een koper verschijnt, wordt een eend uit de hoop getrokken en op de weegschaal gelegd, de prijs wordt op de bek geschreven.
Op de terugkeer stoppen we aan een boedhistische tempel en aan een tempel van de secte van Caio Dai, die een mix van Aziatische godsdiensten verenigt met het christendom. God wordt als een groot oog voorgesteld. De tempels zijn van binnen zeer kleurrijk. Deze tempel is dicht, maar we zien de fel gekleurde zuilen door de raampjes.
Terug in ons guesthouse koelen we af met een zwempartij en daarna eten we een ongelooflijk lekkere lunch. In Vietnam worden vele kleine lichte schotels achter elkaar gegeven. We beginnen met een fris papaya slaatje, krijgen dan een omelet gevuld met gehakt en groenten, en eindigen met rijst, bouillon met spinazie en stoofpotje van varken. Dessert is bijna altijd fruit.
Na de middag rijden we dieper de Mekong Delta in. We steken een van de negen armen van de Mekong per ferry over. Rond 16.30 komen we aan in Soc Trang. Het is een heel gewoon stadje en er komen duidelijk niet veel toeristen. Als we 's avonds een restaurant zoeken, is er geen enkel te vinden met een Engels menu of met personeel dat Engels kan. We wagen het erop en komen op een "superromantisch" plekje waar we met handen en voeten proberen uit te leggen wat we willen eten. Dankzij meneer Google zijn we eruit geraakt. We krijgen eend, met alles erop en eraan.
We gaan op tijd slapen want morgen moeten we vroeg opstaan.

Geschreven door Midlifetravels