De wandeling naar de Wimbach klam en schloss was de wandeling van vandaag. Voor de klam wordt een entree gerekend van 4 euro p.p. maar is zeer zeker het geld waard. Een mooi aangelegd steiger pad door de kloof. Dit is ongeveer een stuk van km en ga je uit het betaalde gedeelte en vervolgd het goed aangelegde pad naar Wimbach schloss waar je een hapje en drankje kunt doen. De hele wandeling heen en weer werd iets meer dan 10 km. Onderweg een paar lichte buitjes gehad. Na de wandeling zijn we richting Berchtesgaden gereden hier vanuit volg je een steile weg naar een plek vanwaar je met een elektrische bus richting Kelhsteinhaus kunt rijden op ongeveer 1800 meter hoogte. De 6,5 km rit naar boven duurt ongeveer 15 minuten. De busrit kost 31 euro p.p. en is de enige mogelijkheid om hier boven te komen. Boven aangekomen vervolg je de weg door een 124 meter lange tunnel alwaar aan het eind een lift zit die je 124 meter hoger brengt naar het Kehlsteinhaus. Het Kelhsteinhaus is beter bekend als het adelaarsnest het buitenverblijf van Hitler alwaar hij belangrijke diplomaten en leiders ontving. In 1937 werd begonnen met de bouw van het Kehlsteinhuis. En de 6,5 kilometer weg er naar toe. Er werden vijf tunnels gebouwd en bovenop een keerplaats voor auto’s. Het huis zelf werd een imposant gebouw, met waardevol meubilair en vooral de kamer met de open haard maakte indruk. Precies op Hitlers vijftigste verjaardag, 20 april 1939, werd de bouw voltooid. Het project kostte destijds dertig miljoen Reichsmark. Het werd een tweede machtscentrum van het Derde Rijk na Berlijn. Belangrijke politieke beslissingen werden hier gemaakt. Hitler is hier niet vaak geweest omdat hij leed aan hoogtevrees en claustrofobie.
In de laatste dagen van de oorlog, april 1945, overleefde het Kehlsteinhuis een bombardement en werd het uiteindelijk door het Amerikaanse leger in beslag genomen. Het bleef zelfs grotendeels nog tot 1952 in Amerikaanse handen, slechts een klein deel werd gebruikt voor toerisme. Pas in 1996 trokken de Amerikanen zich helemaal terug en werd de vrijstaat Beieren de eigenaar. Nu is er niet meer dan een gezellig restaurant gevestigd en waar men vanaf de top spectaculaire vergezichten hebt over de nabij gelegen landschappen. Later in Berchtesgaden een echt Duits hapje gedaan.

Geschreven door Michel.vaak.op.reis