Weer een maandje verder

Argentinië, Humberto Primo

Ik zit nu al ongeveer 7 weken in Argentinië. Mijn laatste verslag was een maand geleden maar eerlijk gezegd is er de laatste maand niet super veel gebeurd vandaar dat het verslag zolang op zich liet wachten.

Zoals ik in mijn vorige blog al had verteld wordt het begin van de Lente gevierd in Argentinië. Hier noemen ze het Primavera. Die woensdag had de vijfde allemaal activiteiten georganiseerd. Soms was het wel grappig maar heel vaak moesten mensen iets vertellen en daar begreep ik niet zo heel van van, dus die dag begon een beetje saai. Maar op het einde waren de optredens van de king en queen van elke klas. Ik ben zo blij dat ik dit niet heb moeten doen, want mensen zeiden eerst dat je gewoon door de school moest lopen, maar eigenlijk kwam het erop neer dat je zo gek mogelijk moest dansen en rare kleren moest dragen. Dat was echt helemaal niks voor mij geweest haha. Gaby de andere exchange studente, deed dit met twee andere jongens uit haar klas voor jaar 4. Het was echt hilarisch, ik moest echt letterlijk huilen van het lachen. Gaby heeft theater gestudeerd dus zij is heel goed in optreden en heeft ook echt maar dan ook echt 0 schaamte. Helaas lukt het niet om video’s te uploaden anders had ik dit optreden graag met jullie willen delen. Die avond of ja eigenlijk nacht was een feest met iedereen uit de 4e. Ergens op het platteland hadden de ouders van iemand een stukje grond en daar hadden ze een kampvuur gemaakt met muziek en drank. Het was het begin van de lente maar het was best wel koud die dag. Ik ging met mijn vriendinnen uit mijn klas eerst choripan eten en daarna gingen we ons klaarmaken. Rond 12 uur liepen we naar het plein waar we met iedereen zouden verzamelen. Maar halverwege kwam er iets van glitter in mijn oog waardoor ik echt niks meer kon zien. Dus ik en een vriendin kwamen later aan op het plein en gewoon iedereen was al weg. Blijkbaar was een deel weg om alles klaar te zetten en een ander deel met de motor of auto. Dus het kwam erop neer dat ik en 2 vrienden alleen moesten lopen. Het was echt doodeng. We hebben denk ik 45 minuten gelopen en er was gewoon helemaal nergens licht. Ik vond het eigenlijk echt niet leuk, want ik vond het best wel gevaarlijk. In Nederland ga je normaal gesproken ook niet ’s nachts alleen in een afgelegen plek lopen. Maar ja heb ik dat ook weer een keer meegemaakt, en uiteindelijk kwam alles goed. Ik had een hele leuke avond, ofja nacht, het was alleen wel een beetje koud. Die morgen zouden we gelijk doorgaan naar het voetbalveld. Daar hadden ze een gat gemaakt met modder waar iedereen in zou moeten springen. Maar na een uurtje daar te hebben gewacht en er nog steeds niks was, zijn we maar naar huis gegaan omdat het echt koud was. In Argentinïe is nooit iets duidelijk van hoe laat iets begint.

De week erna moest ik een interview doen met Gaby dat op de tv zou worden uitgezonden. Ik soort van stressen want ik hoorde dit pas de avond van tevoren. Maar uiteindelijk viel het wel mee. Onze lerares Spaans die Engels spreekt ging mee en zij sprong bij in het geval we iets niet begrepen.
29 oktober was het 4/5/6 feest in de club in mijn dorpje, alle mensen van de dichtstbijzijnde dorpjes komen daarnaartoe. Iedereen was er super enthousiast over maar ik vond het eerlijk gezegd echt veel te druk binnen. Gelukkig hadden ze ook gedeelte dat buiten was. Ik was die avond echt super moe en allemaal mensen gingen tegen me praten, maar met harde muziek is Spaans zo goed als onmogelijk om te begrijpen. Dit feest is bijna elke maand een keer, dus de volgende keer misschien iets meer slapen van tevoren en wie weet is het dan wel leuk.

Op 4 oktober, had ik geen school, dus ik had aan een vriendin gevraagd om te gaan shoppen in Rafaela. We zouden de dag erna om 11 uur de bus pakken, alleen de wifi was uitgevallen in het hele dorp die morgen dus geen goede communicatie. Uiteindelijk pakte we de bus om 3, maar dat sloeg helemaal nergens op want we moesten in Rafaela nog een bus pakken naar het centrum. En om 7 uur ging de laatste bus alweer terug. Dus dit was bijna onmogelijk achteraf. Het is niet zoals in Nederland dat er superveel openbaar vervoer is, de bus gaat maar 4x per dag. We zijn uiteindelijk alleen naar een grote supermarkt geweest in Rafaela en hebben frietjes gegeten. Ook kon ik het niet laten om op het station een keer een grijpspelletje te spelen, helaas had ik niet zoveel geluk als in Nederland altijd haha. Nutella hier is best wel duur maar ik had een grote pot voor een keer gekocht, want sommige mensen hebben dit gewoon nog nooit gegeten. In Nederland is dat de normaalste zaak van de wereld.

Dat weekend was een Rotary diner met ongeveer 300 mensen. Wij moesten helpen met het eten en drinken voorbereiden en de gasten te verwelkomen. Tijdens het diner waren vooral iets oudere mensen en super veel mensen gingen tussendoor ook dansen. De muziek was voor mij vreselijk, niet echt iets voor de jeugd, maar het was wel grappig om te zien. Die avond gingen we alleen naar iemands huis om muziek te luisteren en nutella te eten. Voor de rest ben ik in dat weekend gaan kijken naar een wedstrijd van de voetbalclub in het dorp. Daarna in de avond rond 12 ging ik met een vriendin naar 2 vrienden en hebben we ‘gesport’ met de wii. Ik had dit echt als super lang niet meer gedaan dus had me wel vermaakt. Dus een rustig weekendje.

Helaas is het Nederland niet gelukt om zich te kwalificeren voor het WK, wat iedereen hier er lekker inwrijft… Maar voor Argentinië was het ook spannend, als ze de laatste wedstrijd tegen Peru niet zouden winnen, hadden ze zich ook niet gekwalificeerd. Ik keek met een aantal vrienden de wedstrijd. Ik kwam een minuut later aan en toen was het blijkbaar al 1-0 voor Peru, ik dacht eerst dat het een grap was. Gelukkig bestond Messi en speelde die een fantastische wedstrijd waarin die een hattrick maakte en Argentinië hielp aan een plek op het WK. Dus volgend jaar VAMOS ARGENTINAAA. Ik was wel heel blij, want ik had tegen iedereen in Nederland gezegd van volgend jaar maak ik het WK mee in Argentinië en uiteindelijk kwalificeerde die zich maar nipt.

11 oktober waren twee van mijn vriendinnen jarig, toevallig op dezelfde dag. In de namiddag gingen we naar iemands huis en daar was heel maar dan ook echt heel veel eten. Sandwiches, taart, cake, worstenbroodjes echt van alles. We hadden een cadeautje gekocht, een make-up tasje voor beide. Het was een hele geslaagde middag met alleen een beetje veel eten maar wel super lekker.

Afgelopen weekend ben ik vrijdag, zaterdag en zondag op stap geweest. Vrijdag en zondag in mijn dorpje en zaterdag in een club een uurtje hiervandaan. Zondag waren er echt niet veel mensen terwijl het een feest voor de 4e was. Dus dat was lekker ongemakkelijk, want ik kan al niet dansen maar als er dan helemaal geen mensen zijn is het super awkward. Mensen in Argentinië kennen geen schaamte en dansen gewoon, zou ik misschien een klein beetje van kunnen leren haha. Maar hoe vaak mensen ook zeggen probeer dit het is gewoon onmogelijk. Op deze manier dansen we niet in Nederland haha. Zaterdag ging ik naar Afrodita en wanneer mensen daarheen gaan doen ze altijd andere kleren aan. Maar echt alles kort of strak haha. Ik had kleren van een vriendin geleend. Voor de eerste keer een rokje. In het begin vond ik het een beetje ongemakkelijk want ik was die niet gewend.

Voor de rest heb ik nog een familie diner gehad van de hele familie. Ik dacht gewoon eens stuk of 10 mensen. Maar ze hadden een hele bar afgehuurd, ik was echt verbaasd toen ik daar binnen kwam zoveel mensen. Ook de neven van mijn opa echt gewoon iedereen. Ik ben ook naar een theater optreden gegaan met mijn familie in een dorpje verderop. Ook heb ik gewoon school gehad, getennist en zoals altijd met warm weer met vrienden afgesproken op het plein.

Ik vertrek nu voor 18 dagen naar Patagonië, dus daarna zal ik vast een stuk meer te vertellen hebben. Ik heb er echt super veel zin in en ben benieuwd hoe het gaat zijn. We gaan met de bus dus dat wordt een hele lange reis haha.


Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.