Een week voor m’n vertrek op 19 augustus heb ik een feestje gegeven voor het behalen van m’n diploma maar vooral als een soort van afscheid. Het was een super geslaagd feestje waarop het soms toch wel voor de eerste keer door drong dat ik sommige mensen een heel jaar niet ging zien… Ik heb van m’n vriendinnen een boek gekregen met allemaal foto’s en super lieve verhaaltjes wat ik mee kon nemen naar Argentinië, zodat ik ze niet zou vergeten hihi. Ook kreeg ik allemaal kaarten die ik pas open mocht maken gedurende mijn verblijf in Argentinië. Een voor m’n verjaardag, carnaval, Valentijnsdag, kerstmis en nog een aantal. Over 10 dagen mag ik de eerste kaart waarop 25-9 staat eindelijk open maken want dan ben ik precies een maand hier. Echt het allerliefste cadeautje ooit, THANKS NADINE <3. Mijn eerste gastzusje is op exchange in België tot eind december en zij is 3 dagen bij mij in Nederland geweest. Het waren 3 super leuke dagen en ik was super blij dat ik haar al had ontmoet, ook was het een soort van geruststelling voor mijn ouders (vooral mijn moeder) zodat ze wisten dat ik goed terecht kwam. Door haar komst en verhalen kreeg ik alleen nog maar meer zin om te vertrekken. Het is een uitwisseling dus er komt ook iemand voor mij terug, in Maastricht is nu een jongen uit Amerika waar ik best veel contact mee heb. Hij was gelukkig al in Nederland voordat ik vertrok dus we hebben nog een keer kunnen afspreken. :)

Vrijdag 25 augustus was het dan eindelijk zover, mijn vertrek naar Argentinië. Om 2 uur ’s nachts opstaan om mijn eerste vlucht te halen. Op een keer met school na had ik nog nooit gevlogen, dus het was wel een beetje spannend aangezien ik geen idee had wat ik moest doen. Maar gelukkig liep dat allemaal vanzelf. Ik vloog vanaf Schiphol om 6 uur morgens naar Madrid. Het was een super klein vliegtuig met heel weinig beenruimte, maar gelukkig was dit maar een korte vlucht. In Madrid had ik afgesproken met de andere exchange student die naar hetzelfde dorpje gaat, Gabrielle. Gaby is van het Franstalige gedeelte van België maar ze kan redelijk Nederlands, dus communicatie was gelukkig een beetje mogelijk. De rest van de reis maakten we dus samen en onze volgende stop was Lima. Het was een lange vlucht van ongeveer 12 uur, maar ik kon films kijken die in Nederland nog niet eens uit waren, dus ik heb me wel vermaakt. Het eten in het vliegtuig was wel echt super vies, ik werd al misselijk van de geur. Ik zag andere mensen hun bakje openen en toen ik dat zag besloot ik mijne niet eens te openen. Die vlucht heb ik overleefd op broodjes met boter en water. Helaas hadden we in Lima een overstap waarbij we 6 uur moesten wachten op onze laatste vlucht richting Rosario. We waren super moe maar ik durfde niet te gaan slapen omdat ik toch mijn spullen in de gaten wilde houden. Ook konden we maar een halfuur gebruik maken van de wifi in Lima, dus dat waren 6 lange uren…. In Rosario stond onze counselor, ook mijn gastmoeder, ons op te wachten met een super leuk bord om ons welkom te heten. Na een trip van 4 uur in de auto, kwamen we eindelijk aan op onze eindbestemming , ons nieuwe dorpje voor een jaar genaamd Humberto Primo.

Dit avontuur zou niet mogelijk zijn geweest zonder Rotary club Maastricht, ik ben ze heel erg dankbaar dat ze me wilde helpen. Zij regelen alles voor de jongen uit Amerika die voor mij terugkomt dit jaar in Maastricht. Ook wil ik Erik Broekhuizen van ERICARS bedanken voor het sponsoren. En natuurlijk mijn familie dat ze me deze ervaring laten meemaken en dat ze me hebben geholpen met alle voorbereidingen. Ik ben iedereen zo dankbaar voor alle hulp!! Het gaat een top jaartje worden dat waarschijnlijk om is voordat ik het weet.....


English translation:

One week before I left on the 19th of August, I gave a party because I graduated but also as a sort of farewell party. The party was great, but sometimes I realized for the first time that I wouldn’t see some people for a year.. My friends gave me a book with a lot of photos and sweet messages, that I could bring to Argentina, so that I wouldn’t forget them hihi. I also got letters that I had to open during my stay in Argentina. One for my birthday, carnival, valentine’s day, Christmas and some more. Within 10 days I can finally open the first letter which says 25-9, I’ll be here for exactly one month then. It is really the sweetest present ever, THANKS NADINE <3. My first host sister is on exchange in Belgium till the end of December and she went to my house in the Netherlands for three days. It were three amazing days and I’m happy that I already met her, it was also a sort of reassurance for my parents (especially my mother) because they got a good feeling about my first host family. It is an exchange, so there also comes someone back for me, in Maastricht there is now a boy from the USA, I have a lot of contact with him. Luckily, he arrived in the Netherlands when I was still there, so we could meet one time. :)

Finally, the moment was there, on the 25th of August, I left to Argentina. Around 2 o’clock at night I had to get up to catch my first flight. Expect on one time with school I never flew before, so it was a little bit exciting, because I had no idea what to do. But luckily everything went by itself. I flew from Schiphol at 6 o’clock in the morning to Madrid. It was a small plane with not a lot of space for my legs, but luckily the flight was only 2 hours. In Madrid, I would meet the other exchange student, who is coming to the same village as me. Her name is Gabrielle from Belgium. She is from the French part of Belgium but she could speak sort of Dutch, so communication was possible. The other part of the trip we made together and our next stop was Lima. It was a really really long flight of more than 12 hours.. but I could watch movies that weren’t even in the cinema in the Netherlands, so I had a great time haha. The food in the plane was disgusting, only the smell made me feel sick. I saw other people open their food, so I decided that I didn’t even want to open mine. So that flight I survived on a little bit of bread and butter. Unfortunately, we had to wait in Lima 6 hours for our next flight. We could only use the WIFI for 30 minutes, so it were 6 really long hours… In Rosario our counselor (my host mother) and her husband were waiting for us, they made a really nice board to say welcome to us. After a trip of 4 hours we finally arrived at our final destination, our new town for a year, called Humberto Primo.

It would not be possible to do this adventure without Rotary club Maastricht Oost, I’m really thankful that they wanted to help me. I also want to thank Erik Broekhuizen of ERICARS for the sponsoring. And of course, my family, that they allow me to make this experience and that they helped me with all the preparations. I am so thankful for all the help!! It’s going to be an amazing year and the time will probably fly by...

Geschreven door Lisa.argentinaaa1718