Na het ontbijt op ons terras met schitterend uitzicht over de Amalfi kust, zouden we aan de wandeltocht gaan beginnen, maar Gert moest eerst nog gaan kijken of er misschien ergens nog een parkeerplaatsje voor onze auto vrij was zodat we niet 4,5 euro per uur in de parkeermeter moesten gaan betalen. Maar helaas na 3x de trappen op en af te zijn geweest was Gert het beu en dus gewoon maar de parkeermeter bij gaan vullen.
Gert had dus al eigenlijk een marathon achter de rug. Maar met een flesje water in onze handen zijn we aan onze wandeling, Sentiero Degli Dei, begonnen. We zouden inmiddels maar de korte versie nemen maar het is toch iets anders verlopen. Ergens hebben we toch een afslag gemist....
Vele mooie wandelpaden gehad en door stukken bos en weilanden gewandeld, ook langs wijngaarden en olijfbomen, dat bood ons overal een schitterend uitzicht over de Amalfi kust. Langs ravijnen en rotsen en ja dat was erg wiebelig hoor voor iemand zoals ik, met mijn hoogtevrees, bahbah.. En al helemaal als er tegenliggers aan kwamen. Tjongejonge.....handen en voeten te kort. Ik zweet niet gauw maar al snel zaten de horzels ons al achterna. Positano hadden we inmiddels al ver achter ons gelaten. Na ongeveer 4 uur trappen te hebben beklommen, ik denk zo rond 2200 treden, en geen gewone traptreden maar echte obstakels waar je soms handen en voeten voor nodig had, kwam het einde toch in zicht.
Duurde nog wel even, maar we bleven gestaag door gaan, tja, er was geen weg terug haha. Eindelijk bij het einde aangekomen, wat eigenlijk het begin van het pad was, maar wij hebben het net andersom gelopen, waren we toch wel opgelucht hoor! Het was een super mooie wandeling, maar best wel pittig.....
Met de lokale bus zijn we terug naar Positano gegaan.
Bij het strand aangekomen hebben we heerlijk genoten van een late lunch en heerlijk wat uit kunnen rusten. Het strand van Positano is ontzettend druk en toeristisch, elke meter gebruiken ze hier om strandbedden met parasols neer te kunnen zetten. Die je vervolgens moet huren voor 30 euro per dag. Wil je dat niet dan moet je naar een apart stuk strand gaan waar je met je handdoekje op de grote kiezels moet gaan liggen. Dus dit was geen optie voor ons! Positano heeft genoeg te bieden voor een dag plezier, het is een kleurrijke stad die schuin tegen een berg ligt. De huizen zijn in mooie vrolijke pastelkleuren geschilderd. Het is een gezellige drukte, met een straat die dwars door het centrum naar de zee loopt. Deze is autovrij met heel veel toeristenwinkeletjes en voor ons echt wel een beetje te druk.
Dus na onze lunch hebben we lekker de bus terug genomen en naar ons eigen mooie paradijsje gegaan waar we nog heerlijk met een biologisch glaasje wijn op ons eigen mooie terras met schitterend uitzicht hebben gezeten. En uiteraard met de beentjes omhoog.
Onze B&B had hun eigen biologische wijn. Heerlijk!
Het is inmiddels bijna 6 uur, ik ga lekker douchen en lekker eten.....
Maar het pad der Goden is zeker de moeite waard geweest, morgen zullen we wel last van enige spierpijn hebben haha....
Ciao xxx

Geschreven door Karingerts.reisverhalen