Vandaag onze laatste volle dag op Bali en tevens ook de laatste dag met een “activiteit”. We gaan vandaag een dagtour doen op Nusa Penida. Een eiland voor de kust van Sanur/ Bali. Het is ongeveer een uur varen met de fastboot. Alles weer prima georganiseerd door Jewelreizen en Dian.
Daar waar wij dachten dat we drie stranden zouden bezoeken en daar onze laatste vakantie uurtjes rustig en pitoresk zouden kunnen doorbrengen met snorkelen was dit wederom een foute verwachting. Jeroen en ik waren met de rest van heel Azie op dit eiland gezet en werden weer mierenhoopsgewijs van het ene punt naar het andere punt gereden. Het was zo druk dat je op strand 1 niet kon zwemmen en strand 2 en drie was geen strand maar een hooggelegen uitkijkpunt op zee. Punt drie was een manta spot. Ware het niet dat mantaroggen bij mijn weten onder water leven en wij er zo’n 30 meter boven stonden op een rots. Uit ballorigheid pal naast wat Aziaten ook stompzinnige selfies gemaakt. De chauffeur kon er wel om lachen, wij ook maar Azie niet. Wij werden ook niet meer gevraagd om ook op de foto te verschijnen. 😜
Met andere woorden:
Wij hadden er tabak van, hoop geld betaald voor dit en het was prut. Daarnaast moest onze chauffeur overal betalen. Als je een gebied binnenreed, als je de parking opreed en dat elke keer. Hij zei dat het ten goede zou moeten komen van de wegen. Nou, bij Jeroen zat zijn linkerknie in zijn rechterbroekzak en zijn ruggegraat drukte zowat door zijn schedeldak, onze maag en nieren hingen op onze knieeen en mijn borsten zaten ergens op mijn rug ofzo. Je kunt je voorstellen dat Jeroen best wat krachttermen heeft uitgeslagen en mijn hoofd boekdelen sprak. De weg om elkaar te passeren, de ravijnen naast ons erg diep. Ook zonder dat de chauffeur engels sprak begreep hij dat hij geen tevreden klanten in zijn wagen had. Dit was ook veruit de meeste kuttigste weg van alle eilanden.

Taxichauffeur gezegd dat hij terug kon rijden naar de haven waar wij hoopten de eerste de beste boot terug naar Sanur te kunnen nemen.
Taxichauffeur had ondertussen eigenlijk zijn eigen paniek, want de tank was echt leeg. Hij reed inmiddels op de benzine dampen ofzo. Hij kon niet meer terug naar de haven komen maar moest naar een verzamelplek van het bedrijf zien te komen om een andere auto te kunnen pakken.
Balend van elke tegenligger op onze route kwamen we toch nog rijdend aan op de gewenste plek en werden we verzocht in een andere auto over te stappen. Zo gezegd, zo gedaan en met zichtbaar minder stress bracht de chauffeur ons weer bij de haven.
Daar bleek dat er geen boot was die eerder vertrok naar Sanur dus we moesten wachten. Dat was eigenlijk geen enkel probleem, er was zon, er waren ligbedjes en we konden snorkelspullen huren.
Heerlijk gesnorkeld in zee en prachtige vissen (Nemo, papegaaivissen, lange neus geelvis ed) gezien zoals je die ook in de Rode Zee of een ander aquarium tegenkomt. Zo ook mooi koraal in alle kleuren. Het leek de Blue Lagoon wel, een kadootje!
Na het snorkelen lekker in het zonnetje gezeten onder het genot van een drinkje.
Prima om de middag zo wachtend door te brengen. Gelukkig onze “baal”stemming toch weer om kunnen buigen tot een positief einde.

Geschreven door Jeroen-en-kellys.reisdagboek