Gisteravond zijn wij om 18.30 uur al gaan slapen. We waren al vroeg op en het was al vroeg donker dus dat slapen ging prima. Wekkertje ging om 1.30 uur en om 2 uur gingen we op zoek naar de Jeep die ons kwam ophalen om ons naar de Bromo te verschepen. Ons was verteld dat het koud zou zijn dus ik ( Kel) had mezelf aangekleed als een soort Filipina van Tiel. Twee lange broeken over elkaar, wandelschoenen met dikke sokken, een hemdje, t shirt, trui, spijkerjas en windjack. Jeroen was stoerder en had ook nog wat kleding in zijn koffer achtergelaten. Achterin de Jeep geklommen en hotsie knotsie in colonne van duizenden Jeeps als een soort mieren naar hun hoop werden we naar de Bromo vervoerd. Stoned van de pure benzinedampen van de antieke Landcruiser met knalpot kwamen we aan op het op 1 na hoogste punt. Onze piloot had bedacht dat het hoogste punt al helemaal vol stond blijkbaar. Vonden wij best jammer maar oke, we geven hem het voordeel van de twijfel…
Feit was dat we met honderden mensen in de kou op ern berg in het donker stonden te dringen en wachten op de start van het spektakel. Gelukkig zijn onze Aziatische medemensen hier een stukkie kleiner ( en dunder😖) dan wij , dus we konden ze makkelijk hebben. Wij lieten ons niet piemelen en van onze stek verjagen. Omdat we redelijk in cognito waren met onze capuchons op wilden ze zowaar ook niet met ons op de foto. Het kon ook door onze wat onbenaderbare houding komen maar dat denken we zelf natuurlijk niet.
Nou de zon kwam dus op en we schoten inderdaad veel mooie foto’s. Jeroen heeft veel gefilmd dus dat is ook leuk voor later.
Daarna waren wij er eigenlijk wel klaar mee. Ik hoestte me de pestpokken en de zwavellucht uit de Bromo droeg niet bij aan mijn levensgeluk. Ook had ik eigenlijk ook wel zin in ontbijt en Jeroen had ook geen zin in onnodig rekken van de tocht omdat wij vandaag ook een lange reis nog voor de boeg hadden. Het gaat welliswaar maar om een afstand van zo’n 190 km maar daar doe je hier dus gewoon 6 uur over!!!
Maar terug naar de Bromo en de Jeep. Tommy vroeg ons of we naar de krater wilden lopen, dit zou een tocht zijn van ong. Een uur. Ik bedankte vriendelijk omdat ik nog niet dood wilde en mijn longen aanvoelden alsof er een lekker open haard vuurtje in knapperde, Jeroen mocht natuurlijk wel dat avontuur aanvaarden maar ook hij wilde terug. Nee , bleek niet het goede antwoord want we deden precies wat al die andere duizenden Jeeps ook deden. De berg af en naar de grote kale vlakte voor Bromo. Daar werd iedereen zn Jeep uitgeketst en werd je vriendelijk verzocht om de berg op te gaan of anders een stuk te gaan wandelen. Dit dus maar braaf gedaan, Jeroen heeft nog weleen kleine poging gedaan om in de krater te geraken maar omdat t zonnetje al best fel was toch maar omgekeerd. Samen teruggesjokt naar de Jeep en toen mochten we eindelijk terug naar het hotel.
Zo zie je maar… goed gedrag wordt beloond. Jeeeejjj! 🥳
In het hotel direct richting ontbijtje getogen.
Tommy haakte gezellig aan en heeft zijn Nederlandse woordenschat nog wat uitgebreid. Naast tellen, tijd en het woord “lekker” zijn kennis aangevuld met het zeggen van “mmmmmmmm” en het zwaaien naar het oor terwijl je het hebt over lekker eten.
Hij kwam niet meer bij en dat maakte dan weer dat we vrolijk naar de kamer gingen om te douchen en ons kamp wederom op te breken. Het zonnetje scheen en het zou een mooie dag worden dus dat is precies het moment waarop wij voor 6 uur een auto induiken.
Om er 6 uur later in Kalibaru, in het mooiste lusthof ever, incl zwembad, weer in de bewolking uit te stappen.
Gezellig gesproken met de Nederlandse eigenaar van dit geweldige questhouse
en even in ons huisje gewacht tot 19 uur want dan wordt het avondeten geserveerd. De keuze is tussen nasi goreng en nasi goreng dus wij kozen voor het laatste. Leek ons heerlijk en het was al best een tijd geleden dat we dat gegeten hadden.🤥
Na het eten zijn we uitgenodigd om de Formule 1 te komen kijken. Van deze uitnodiging hebben we dan ook dankbaar gebruik gemaakt. Zin in!
Morgen de oversteek naar Bali… ook zin in.
Vandaag zowaar geen slippers in ons nieuwe verblijf. Wel oordoppen 😂😂😂 en die hebben we hard nodig.5 moskeeen die tegen elkaar opboksen in de straat achter ons…blijken toch aanweziger dan we dachten. Helaas geen geluidsopnames die we op Pindat kunnen plaatsen. Maar respect voor deze oproepers… ze deden erg erg erg goed hun best, allemaal!
Hopen dat Max vanavond net zo goed zijn best doet, dan gaatie zeker winnen🤪

Geschreven door Jeroen-en-kellys.reisdagboek