Vanmorgen haalde Steve ons om half 8nog een keer op en hij bracht ons naar het treinstation van Bandung. Daar waren we vrij vlot want zowaar was de verkeersdrukte nog niet wakker.
Steve hielp bij het halen van de boardingpas van de trein en toen gingen we naar spoor 6. Daar stond de executive train al klaar. Wagon 6, stoel 6a en b waren voor ons. Wat een fijne trein zeg, zulke ruime zitplaatsen met zeeen van beenruimte. Een stopcontact om je mobiel enzo in op te laden op iedere plek. Een mannetje die per wagon de wc’s schoonhield en je rommeltjes kwam ophalen. Hij had een imposant pak aan, zo ook de machinist die eruit zag als de privepiloot van de konigin ofzo. Het lijkt hier een supergoede functie. Langs de stations die de trein onderweg passeerde ging iedereen in de houding staan als de trein langskwam. Overal waar we stopten werd de trein van alle kanten geinspecteerd.
6 uur lang hebben we genoten van de vergezichten, steeds weer anders ( nou jaaaa, wel steeds sawa’s en palmbomen) maar toch.
Dankzij Rini kunnen we nu ook de koffiebomen en chocoladebomen onderscheiden. We zien ook de armoe van het land ( nee het is geen kippenhok maar daar wonen echt mensen) en de cliche’s van de mensen met de puntige hoedjes in de rijstvelden en de waterbuffels die gebruikt worden als ploeg. Helaas zijn die te ver weg om goed op de foto te krijgen.
Vandaag spreken de foto’s voor zich en voor ons.
Eenmaal aangekomen op station Yogyakarta verlieten we de trein en moesten we het spoor oversteken door dwars door een andere trein te steken. We deden “ volg de meute” en kwam vanzelf bij de uitgang waar onze nieuwe chauffeur al keurig op ons stond te wachten.
Ostik is zijn naam. Hij is onze nieuwe vriend voor de komende dagen. Met een korte rit door Yogya , waarin we alweer veel Nederlandse invloeden zagen , Vredeburg park of zo… morgen beter opletten 🙄…kwamen we aan bij ons hotel voor de komende drie dagen.
Lang genoeg om eindelijk de koffers even uit te kunnen pakken en een wasje droog te krijgen wellicht.
Geen getreuzel nu want de zon was nog niet weg en de regen wist denk ik niet dat we er al waren. Zooi op kamer, badkleding aan en gauw richting zwembad.
Plonsje gemaakt en zonnestoel in de zonnestraal gezet.
Van de bouwstijgers, de bouwvakkers, het boren en de laswerkzaamheden vlak achter ons trokken we ons maar even niks aan.
Na een uurtje verdween de zon achter een muurtje en hebben wij even de buurt rond het hotel verkend.
Geen restaurant gevonden dus lekker gegeten in het hotel.
S’avonds in de lobby een lekkere milkshake terwijl er een goede live band speelde en de zanger wat engelse woorden probeerde te zingen wat niet echt lukte. Maar in zijn Dengels begrepen we toch welk liedje het moest voorstellen. Een soort raad je plaatje quiz… ik hou ervan😜. Hey Joe was HeyJude enz enz.
Prima dag zo vandaag!!
And last but no least….
Nieuwe slippersss😍👊🥳

Geschreven door Jeroen-en-kellys.reisdagboek