Vandaag stond er een sight seeing tour gepland door Bandung city. Wel met een bijzonder tintje. Namelijk de buurt/straten bezoeken waar de opa van Jeroen is geboren en opgegroeid in Bandung. Dus voor de lezers, dit stukje heb ik, Jeroen, op mij genomen.

Steve, de gids, haalde ons vanmorgen om 9 uur op om gelijk die kant op te gaan. Na ongeveer een minuut of 20 gereden te hebben kwamen in jalan Belimbing. Een van de straten. Steve vroeg nog aan mij of er een huis of huisnummer bekend was. Of dat er misschien familie nog ergens zou wonen van opa. Helaas wisten we alleen een paar straatnamen. Dit wisten weer via Sander, jongere broer van mij. Die had dit in 2015 nog eens had nagevraagd bij een broer van opa. Sander is in 2015 met Jessica en zijn schoonouders ook daar geweest waar wij nu aan het rondlopen waren. Na wat rondgelopen te hebben kwamen we bij een soort van woongemeenschap vooor ouderen. Dit bleek van het Leger des Heils te zijn. Jammer genoeg waren we niet welkom om wellicht een klein onderzoekje in te stellen. Wat Derek altijd wel lukt in Spoorloos lukte ons helaas niet. Steve zei toen dat er vlakbij een policestation was. Uiteraard een trigger voor mij. Ik had namelijk al verschillende bling-bling uniformen gezien en was ook wel benieuwd of we daar een kijkje mochten nemen. Ik kan je vertellen dat het deuren opent als je vertelt dat je van de politie uit NL bent. Van de hoogste chef in rang, denk ik, hadden we toestemming om even rond te kijken en mochten de binnenplaats op. Maar eerst moest er natuurlijk nog een foto gemaakt worden met wat dienstdoende politiemensen. Verder waren ze vriendelijk en gastvrij. Maar niet echt zin of in de gelegenheid een kort praatje te houden. Denk dat een taalbarriere ook wel mee speelt. Ze kunnen niet allemaal begrijpelijk Engels volgens mij. Wel nog even wat kiekjes gemaakt van voornamelijk rollend materieel en zijn daarna onder dankzegging weer verder gegaan. Terug gelopen naar de auto die nog in jalan Belimbing geparkeerd stond. Inmiddels was het ook tijd voor een bakkie met Steve bij een leuk koffietentje aan de overkant. Tijdens het bakkie doen even met Steve nog een plannetje gemaakt wat wij de rest van de dag nog wilden doen. We wilden nog wel wat doen namelijk. Onder andere ook nog een beetje chillen op het dakterras met zwembad van ons hotel. Steve stelde voor om naar noord Bandung te rijden. Daar zat volgens hem een hele mooie eetgelegenheid waar we goed konden lunchen. Veel groen en ook een waterval. En dan daarna terug naar ons hotel. Dit leek ons een goed plan. Om naar de noordkant van Bandung te komen was het toch alweer gauw een dik uur rijden, hobbel de bobbel slinger de slang de berg op. Maar toen we er eenmaal waren zaten we wel gelijk in een prachtig mooie Zen omgeving. Dat was het ritje van Steve wel weer waard. Als je daar wat wil consumeren dan reserveer je je eigen hutje die genummerd zijn. Daar kun je dan hoofdzakelijk lokale gerechten en drankjes krijgen. Gelukkig kon Steve ons vertellen wat alles precies was. Ikhad bij mijn eten een bijzonder drankje. Een kokosnoot gevuld met aarbeienijs, jelly, avocado, gecrusht ijs, en wit brood. Heel bijzonder, ook wel lekker maar het was behoorlijk groot en uiteindeliijk gaat het tegen staan. Mooie plaatjes gemaakt daar, afgerekend en terug naar het hotel. We moesten omrijden omdat er een soort motorclub, tegenhanger van de Satudarah, ergens een bijeenkomst had met wegafsluitingen tot gevolg. Onderweg uiteraard een spatje regen. Bij het hotel aangekomen weer droog dus snel de zwemkleding aan. Aangekomen op het dak en na een eerste plons begon het flink door te regenen. Dus maar weer retour naar de kamer. Beetje jammer weer. ‘s Avonds weer buiten het hotel wat genuttigd. Daarna nog een kort wandelingentje gemaakt en NL gebouwen ontdekt. Nu op tijd naar bed. Morgenochtend om 7:30 worden we opgehaald door Steve om met de trein naar Yogjakarta door te reizen. Treinreis van circa 6 uur. Groetjes en to morgen, ook namens Kelly….😴

Geschreven door Jeroen-en-kellys.reisdagboek