Jaaaa, om 8.20 ging onze telefoon en meldde onze chauffeur zich.
Wij waren klaar om te gaan dus na een korte kennismaking met Steve, onze chauffeur en gids ineen gingen we op pad. Het zonnetje scheen in Jakarta dus gingen we weg, hahaha.
We gingen eerst naar de oude VOC haven in de oude stad van Jakarta. Hoop oude troep en boten in verre staat van ontbinding. Door naar het Batavia kwartier, wel mooi. Je herkent de Nederlandse bouwstijl nog wel. Op het plein kun je fietsen huren.. alle toeristen maken er grif gebruik van ( behalve de Nedetlanders) ook het treinstation nog even bekeken en daarna weer naar de auto voor de reis naar Bogor waar we de botanische tuin zouden gaan bezoeken.
Maar daar werd door Steve een bezoek aan een Wahjongpoppenmaker(niet verwarren met de Wajonguitkering)tussen gepropt, wij zouden dat graag willen… nou wij wisten van niks maar deden braaf geinteresseerd. Van te voren spraken we natuurlijk wel even snel af dat we ons niks aan zouden laten smeren. We kregen een kopje thee als welkomstdrankje en een vrolijk verhaal over 600 jaar houtsnijwerk en de handbeschilderde poppen. Toen de beste man doorkreeg dat wij niets van hem wilden kopen maar hem met een ruime fooi bedankten voor zijn verhaal werd hij minder gezellig en smeet zijn net gekregen geld op de grond. Er werd ook niet meer vrolijk meegezongen met Tante Lien en haar nasi goreng dus vertrokken we snel richting auto voor de reis naar de botanische tuinen. Nou jaaa, snel….Bogor doet qua verkeershectiek , chaos en files niet onder voor Jakarta . Steve dropte ons af op de plaats van bestemming en liet ons achter. Daar waar Rini ons als een moederkloek overal begeleidde doet Steve het anders. Ergens links en dan rechts konden we een restaurant vinden voor de deur en je appt maar als je klaar bent om te gaan.
Park was rete heet en druk en wij trokken zelf meer aandacht dan de planten die er in het park groeiden.
We trokken de aandacht in het hele park behalve in het restaurant. Daar kwam niemand om onze bestelling op te nemen dus na een lange wachttijd zijn we weer weggegaan. Uit het park, met gevaar voor eigen leven de weg overgestoken om bij de Subway een broodje te scoren. Daar werden we wel geholpen. Dus grote blij.

Dat Steve het anders doet dan Bieb werd ook onderweg naar Bandung duidelijk. Daar waar Bieb nooit de 60 km p/u heeft aangetikt raasde Steve met 120 km of meer links en rechts inhalend en over de vluchtstrook rijdend naar Bandung. Onze Max V. was er niks bij.
In een recordtijd van 3,5 uur kwamen we aan in Bandung. En je raadt het nooit beste kijkbuiskinderen…. Het regende!! Jaja, echt waar.
Na wat laatste aanwijzingen waar we wel en niet konden komen en waar we lekker kunnen eten vanavond vertrok Steve.
Wij hebben de kamer gecheckt en natuurlijk onze nieuwe slippers!
Even uitpuffen en wat drinken, omkleden en op verkenning! Morgen op zoek naar de roots van Jeroen en zijn opa.

Geschreven door Jeroen-en-kellys.reisdagboek