🇪🇸 🌡️ 13ºc— 23ºc 🌤️ ☀️
🏍️ 96 km

Goede middag:
Vanmorgen eerst weer een Barra de pan gehaald bij Horno de Lena, het is een kleine 5 min lopen dus niet zo ver, Horno de Lena betekent Hout Oven, tijdens het ontbijt, bespreken we wat we eventueel, wel of niet gaan doen. Ik wil eigenlijk een sticker van de route hebben, alleen deze kun je bij een bar kopen in Ejulve genaamd “Bar Carretera”, die gisteren gesloten was, Erna zegt ik bel wel ff, oké na een kleine 20 sec neemt de man op in ratelend Spaans, en Erna vraagt of het in het Engels kan, nee zegt ie in gebroken Hollands wel Nederlands praten, en vraagt of we komen eten, nee we willen een bakkie koffie komen doen, ook goed zegt ie, en Erna maakt een einde aan het telefoon gesprek.

Na het ontbijt gaan we dan op pad, het is nog wel frisjes, maar dat mag de pret niet drukken, we hebben een andere route heen, en zien 3 stalen mannen in de berm staan, van de kunstenaar J. Bueno, het heet COFRADES DE ALCORISA (Broers van Alcorisa) je kan ze niet missen 👀.
🌐 Drie cortenstalen broers van 6 meter hoog spelen sinds deze maandag in een verbreding van de Alcorisa-variant. Twee van hen slaan met hun hamers op hun respectievelijke trommels, terwijl de derde met zijn trommel rolt. De instrumenten zijn gemaakt van roestvrij staal, terwijl de hamers en riemen van zwart aluminium zijn. Op deze manier contrasteren de intrinsieke details van de Goede Week met het plaatmetaal van de figuren, dat roodachtig van kleur is omdat het oxideerbaar is. Door het materiaalpakket, weegt elk stuk 1.850 kilo, iets minder dan de trommel. Ze zijn allemaal op een stevige betonnen basis gelast. Daarnaast steken er vier ankers van ongeveer 20 centimeter uit de tuniek, twee aan de rechterkant en nog een paar aan de linkerkant. Een mechanisme dat ervoor zorgt dat ze tegen alle verwachtingen in blijven staan.
ontworpen door Francisco J. Bueno, dat onder leiding van Vicente Iranzo binnen een periode van drie weken is gerealiseerd (3/4/2023).

Dan komen we langs de grote leren handschoen, waar nu wel 20 motorrijders bij staan, onderweg zien we ook veel meer verkeer, vooral motorfietsen, dat klopt dan wel met de beschrijvingen, als we in Ejulve aankomen bij de Bar Carretera, dit betekent “de weg” en dat is wel overduidelijk, want er is tussen de huizen aan de overkant 50 cm stoep, en aan het inpandige terras van de bar 10 cm.
Als we binnen komen groet ik met Buen Dia, de man achter de bar zegt goede morgen, ik schiet in de lach, en we bestellen koffie, Erna Americano en ik een Cortado dit is een sterke koffie met een scheutje warme melk (cortado betekent gesneden of geknipt en deze kun je bij de Camerero (bediende)bestellen door met je vingers te knippen of een schaar gebaar te maken) tot zover de Spaanse les 💼.
We raken aan de praat en de man verteld dat hij als 7 jarige met zijn ouders mee ging naar Almelo naar de textiel fabrieken waar z’n vader gast arbeider was, hij ging op latere leeftijd naar de LTS waar hij metaaltechniek afronde. Op z’n 19e ging hij terug naar Barcelona waar hij tot 2018 verbleef en werkte, toen hij in Ejulve 4 dagen op vakantie ging, is hij er niet meer weggegaan en heeft een Bar gekocht/begonnen, het is een typisch motorcafe, aan de aanplakbiljetten en affiches buiten en binnen te zien is, er staan ook 2 Brommers.
Ik bestel wat stickers van de route, en vraag waarom hij gisteren niet open was waarop hij zei, dat ie wel open was en vraagt hoelaat we er waren, ik zeg 11:30 waarop hij lacht en zegt ik was gisteren ff later open, terwijl hij normaal om 9:00 open is. ( dat kan hier allemaal) Hij vraagt aan Erna of we vaker langs komen, (om te eten bijvoorbeeld) want hij vind het fijn om weer Hollands te praten, het is een opgewekte en goedlachse kroegbaas, we rekenen af, en nemen afscheid van elkaar, wij klimmen op de motor en hij gaat buiten een peukie roken, bij andere motorrijders.

We keren om en rijden via Molinos , daar zijn de Grutas de Cristal, oftewel de Kristal Grotten, daar aangekomen is ons niet helemaal duidelijk wat we kunnen gaan bezichtigen, en besluiten terug naar de camping te gaan, we tanken de Kawa af, en eten een yoghurtje. Ik hang de hangmat op en doe een tukkie.
De rest van de dag hangen we rond de camping en genieten van het zonnetje wat om 16:30 achter de bomen staat en wij in de schaduw zitten.

De hartelijke groeten van onder de Spaanse zon en tot de volgende editie, J & E ✍️.

Geschreven door Janenernaontour