Saigon

Start van de vakantie! Na lange vlucht naar Kuala Lumpur en een korte van daar naar hier, zijn we nu in Ho Chi Minh. Hier in Ho Chi Minh wonen ze trouwens in Saigon, de vorige naam leeft nog volop na de naamsverandering van dik 40 jaar geleden. Nou lijkt het mij zelf erg raar als jouw stad een andere naam krijgt, hier in Saigon zijn ze wel wat gewend. De laatste 2 eeuwen heeft de stad 5 namen gehad. Eerder heette het Prey Nôkôr, Sài Gòn en Gia Định.

Vandaag alweer de laatste dag in deze metropool. We zitten aan het einde van de middag op het daktuin van het hotel. Piepklein zwembadje, fijn dat ie er is trouwens, en een magnifiek overzicht over de Saigon rivier. Een levend schilderij zo ‘n rivier met de vele pluimage aan schepen dat voorbij vaart. Piepkleine vissersbootjes, containerschepen, beunschepen, sleepbootjes met bakken en s avonds rondvaartboten. Ook drijven er hele eilanden van waterhyacint voorbij.

Om ons heen een grote variëteit aan gebouwen, van verlopen oude huizen van enkele verdiepingen tot aan glasglimmende hoogbouw van 30 of meer verdiepingen. De stad onder ons volgt de dynamiek van de dag. En terwijl de avond hier alweer valt aan het einde van de middag, loopt het verkeer beneden vast. Auto s en brommers wurmen hun weg door de straten. Vleermuizen hebben juist vrij baan nu en beginnen aan hun nacht, ze fladderen aan ons voorbij op de 10e.

We wandelen een dikke 10 km per dag hier in Saigon, heerlijk. Regelmatig een pauze in een van de vele koffiehuizen, altijd met uitzicht of overzicht. Daar nemen we en Vietnamese koffie, die zijn heel anders dan gewone koffie en erg lekker. Ondertussen zie we het leven om ons heen plaatsvinden. Straatverkopers die hun waar als een weegschaal balanceren met een bamboe evenaar, gezinnetjes op 1 scooter, toeristen die druk zoekend op hun telefoon of in de Lonely Planet kijken waar ze zijn, de parkeerwachter die alle scooters een plekje gunt of de oneindige stroom verkeer in zijn brede verschijningsvorm.

Aan de wandel komen we langs het standbeeld van Ho Chi Minh, het prachtige door de Fransen gebouwde postkantoor, een elegante brug ontworpen door Eiffel, de prachtige Jade pagode, een Aziatische souk met veel te veel winkeltjes van elk van 5 m2, Frans koloniale gebouwen, nieuwe shoppingmalls en het museum of modern art. Dat gewandel doen we in een broeierige 35 graden, dus soms is het fijn om even een airco mee te pikken bij een broodje. Met dank aan de Fransen, lukt dat prima hier, een lekker broodje scoren. We hebben leuke bakkers gevonden met heerlijk brood. De broodjes fraai uitgestald in de zaak, we lopen watertandend rond en kiezen er dan een lekkere uit.

Uit eten is hier een feest van variatie. Je eet geen dag hetzelfde en het verrast ons elke keer weer. Bij het ontbijt al allerlei lekker fruit! Verder hebben we al een mandje gefrituurde groente gehad, waarbij je het mandje ook kon eten, of een warm sesampaptoetje, en wat dacht je van kip in pannetje in dikgekookte ketjapsaus, bruine rijst, gewokte spinazie met knoflook.
‘s middags terug in het hotel drinken we thee met zachte rijst- en harde kokoskoekjes en nu op de kamer een blikje chrisanten fris, een beetje vreemd maar wel lekker. Geen bloemenwater.

Ongelukkigerwijs viel Heleen haar horloge bij de security check in Kuala Lumpur en stopte er prompt mee. En een horloge was toch wel fijn, dus in de souk op zoek. Nu is Heleen weer helemaal b(l)ij met haar ‘Daniel Wellington’. Verder hebben we onze eigen chop sticks gekocht. Ook hebben we, en we zijn er helemaal blij mee, 2 brommer helmen gekocht. Vorig jaar de gekste helmen opgehad en dat beviel niet zo, een helm bijvoorbeeld die je met je hand moet vasthouden omdat ie anders voor je ogen zakt. Dat is ook niet wat toch? Dus nu op zoek naar 2 goeie en goed betaalbare helmen. Gekocht bij een vriendelijke oude baas die een zaak met alleen helmen had. Geduldig van alles geprobeerd en bekeken, hem maakte je de kachel niet aan. Kleine kwantum korting en wij waren ook blij.

Morgen gaan we naar het zuiden, de Mekong delta in.

Geschreven door Heleen-en-jan.reisblog