Gisteren om 11 uur vertrokken naar de zoo van Warschau. Tijdens de Tweede Wereldoorlog redde directeur Jan Żabiński samen met zijn vrouw Antonina en hun zoon Ryszard, meer dan 300 Joden door ze te verbergen in lege dierenverblijven en hun villa. Dit waargebeurde verhaal is ook verfilmd in de film Zookeeper's Wife uit 2017. We hebben de villa gezocht en hij bleek nog te bestaan. Je kan er rondleidingen krijgen op verzoek. Tot onze grote verrassing werden er op de eerste zondag van de maand 2 rondleidingen gegeven te worden waar je geen afspraak voor hoefde te maken. Wij hebben de tweede rondleiding gedaan om 13.00 uur. We hebben een rondleiding gehad van meer dan 1 uur. Het was nog een jonge vrouw/meisje die zelf af en toe geemotioneerd raakte bij het vertellen van het verhaal. Je moet ook bedenken dat Warschau in 1944 bijna met de grond gelijk gemaakt is. Het is dan ook bijzonder dat deze villa intakt gebleven is. Het verhaal en de emotie waarmee het verteld werd hebben een diepe indruk bij ons achtergelaten. Voor en na de rondleiding hebben we nog wat door de dierentuin gewandeld, waarbij we zijn lek geprikt door muggen. Gelukkig hadden we nu wel onze muggenspray bij ons. Alleen hadden we beter ons zelf van te voren in kunnen sprayen. Hierna hebben we de tram gepakt naar het museum over de opstand van Warschau. Dit museum is wel mooi gemaakt, maar heel chaotisch. Het was too much, daar komt bij dat wij geen Pools spreken of lezen. Wat wel indruk op ons gemaakt heeft zijn de filmbeelden over een vernietigd Warschau, die geprojecteerd werden op een megascherm. Die beelden hebben we met verbijstering gekeken. Na het zien van deze beelden konden we de emoties van de jonge vrouw/meisje die ons rondleidde in de villa nog beter begrijpen. Na het museum zijn we lopend richting het koninklijk paleis gegaan. Dit ligt in een wijk die ook wel Stare Miastro (oude stad) genoemd wordt. Dit is een oude wijk, die na de oorlog zoveel mogelijk met de oude orginele stenen is herbouwd. Wie ooit een bezoek brengt aan Warschau: Dit is zeker een aanrader. Wij hebben genoten van de sfeer van deze wijk. Tegenover het koninklijk paleis hebben we heerlijk gegeten. Alleen de biefstuk van Harold liet lang op zich wachten door een bestelfout. Ik heb dus eerst gegeten en daarna Harold. De biefstuk was het wel waard om op te wachten. Volgens Harold smaakte die heerlijk. We hebben genoten van muziek, van allerlei optredens. We zijn rond 20.15 uur terug gegaan naar het hotel. We hadden ruim 17 km gelopen en we waren toe aan een lekkere douche en rust. Om 23.00 uur gingen we 😴😴

Geschreven door Harold-en-anitas.travels