De wekker ging heel vroeg vanmorgen: Kwart over 3!!!!We willen wat dus moeten we er wat voor over hebben. Aangekleed, ontbeten, broodjes gesmeerd voor onderweg, 1 kleine koffer ingepakt en klaar voor vertrek. Met de lift naar beneden aangezien we op de zesde verdieping zitten ( Voor Nederland: vijfde verdieping. Begane grond is hier de eerste verdieping) En toen wilde we het hotel uitlopen en dat ging niet. Deuren potdicht en niemand te bekennen. Er kwamen nog meer vroege vogels en die waren al net zo verbaasd als wij. Gelukkig ontdekte Harold dat de zijdeur naar de parkeerplaats open was na een minuut of 10. Pff....spullen in de auto en rijden maar: 366 km rijden, duur ongeveer 4 uur zonder stops, maar voor een dagje disney world moet je wat over hebben. De eerste 3 uur rijden waren heeeeeel saaaaai. Twee maal een illegale plaspauze gehouden ergens langs de weg. Bij de eerste heerlijk gestoken door de muggen. Was niet echt succesvol. Onderweg bedacht Harold dat hij zijn camera was vergeten. Niks aan te doen. Op een gegeven moment gaf onze auto te kennen dat het tijd werd voor een pauze. Het irritante alarm ging steeds vaker, dus een thee/ koffiestop gehouden bij een tankstation. Het laatste stuk rijden was wel mooi. Omgeving begon er mooier uit te zien: mooi glooiend, mooi groen, mooie meren, veel roofvogels gezien. Rond half 10 kwamen we aan bij de parkeerplaats van Disney World, maar dan ben je nog niet in Magic Kingdom. Eerst word je met een soort tram naar de ingang gebracht. Daar krijg je eerst een bagagecontrole daarna in de rij om onze reservering te verzilveren. Ik had geen id mee, Harold bleek gelukkig zijn rijbewijs bij zich te hebben. Dus we hoefden niet helemaal terug. Door het poortje gegaan, maar dan ben je er nog niet. Dan kan je of met de ferryboot of de monorail naar het park!! Met de ferryboot overgegaan, lekker koel. De hitte vonden we hier beter te doen dan in Miami en Key West. Na de ferryboot nog een stukje lopen en dan kom je (al) weer bij een ingang. Dan wordt je kaartje gescand en je vingerafdruk wordt afgenomen. En toen na uiteindelijk 50 minuten waren we in het park. In het park kwamen we er in de loop van de dag achter dat mijn gewone bril en het oplaadkabeltje voor de powerbank gewoon nog in de auto lagen, mijn verstand lag er waarschijnlijk ook nog. Na 50 minuten waren we alweer toe aan een plaspauze en daarna kon eindelijk de pret beginnen. Door mainstreet gelopen, heerlijk langs al die koele winkeltjes. Na mainstreet zijn we richting liberty square gelopen. Onderweg daarheen zijn we nog een kerstwinkel tegengekomen. Iedereen weet inmiddels dat ik ( Anita) een zwak heb voor kersthangers ( vooral geen kerstballen) dus we hebben ons zitten vergapen daar. Uiteindelijk hebben we 's avond hier sneeuwwitje en dopey gekocht voor in de boom. Speciaal voor Harold zijn overleden moeder (Zij was gek van sneeuwitje) Hierna echt rond gekeken in liberty square tot het tijd was voor haunted mansion via de fasst pass. Gaat echt snel. Via de app it's a small world geregeld dus we konden gelijk door. In it's a small world een kind voor ons die alles deed wat niet mocht en heerlijk niet stil kon zitten en de ouders letten totaal niet op. En ik dacht: Oh jee als dat maar goed gaat, dus ik zat niet echt relaxed. Harold was druk met fotograveren en heerlijk aan het genieten. Uiteindelijk hebben we deze dag de attracties met lange wachtrijen links laten liggen. Daar hadden we geen zin in. Leuke film gezien in Mickey's filmtheater met een hilarische Donald duck. Altijd erg leuk. We zijn in een theaterspel met Belle belandt.We zijn ergens in de avond ook in de laugh floor belandt van Monsters and Co. De bedoeling was dat we moesten lachen, maar wij waren zoooo moe dat we elkaar aankeken van wat doen we hier eigenlijk? Dat we spontaan de slappe lach kregen. In weer een andere attractie ons zitten ergeren aan krakende zakjes chips en rinkelende telefoons. In de middag tijdens de hitte zijn we gaan genieten van een heerlijke slush en gewoon middenin een waterparadijs gaan staan. Je moet toch wat. We hebben genoten van shows, van de disney parade. Genoten van een heerlijke Mickey van cake en chocolade. Ons uitgeleefd met cadeautjes zoeken. Uiteraard op verzoek van Iris de enige pandora winkel in Disney World Orlando niet overgeslagen. We hebben heerlijk nacho's gegeten. Veel gelopen, volgens de stappenteller van Harold meer dan 26000 stappen en we waren zoooooooo moe.... Uiteindelijk hebben we het kunnen rekken tot het vuurwerk met pijn en moeite, maar wat was het vuurwerk hier mooi. Wauw!!!! Het was alles dubbel en dwars waard, wat een belevenis die wel ruim 20 minuten duurde en helaas duurde de euforie hierna niet erg lang. Iedereen wilde hierna het park uit, wat een mensenmassa!!! Weten jullie nog hoe we in het park kwamen? Juist, diezelfde weg moet je dus ook weer terug met al die andere mensen die ook naar huis willen. Via de ferryboot of monorail, mijn god...diezelfde 50 minuten later waren we dus weer bij onze auto waar onze lege telefoons gelukkig weer aan de beademing konden. Gelukkig hadden we 2 dagen geleden een hotel geboekt vlakbij. Dus we dachten binnen 20 minuten heerlijk in onze hotelkamer te zijn. Helaas gebeurde er halverwege opweg naar het hotel vlak voor ons op de weg een heel ernstig ongeluk. We kwamen vast te staan. Door de loeiende sirenes van de brandweer realiseerden wij ons dat er wat gebeurt moest zijn. De brandweerauto baande zich een weg tussen het vaststaande verkeer. We konden ternauwernood opzij met de auto. Achter ons werd de wegafgesloten. Gillende sirenes van politie langs de andere weghelft. Verkeer wat alle kanten opgaat. Één grote chaos. Harold die boos wordt over de chaos. Vlak voor ons waren er door de chaos ook 2 wagens opelkaar gebotst. Harold raakte in paniek doordat hij even niet wist wat te doen. Uiteindelijk konden we wegkomen en zijn we op mijn aandringen ergens op een parkeerplaats gaan staan om de route opnieuw te bekijken en zagen we dat we een stuk terug moesten om een andere afslag te nemen en dat hebben we gedaan. Het duurde even voordat we daar weg konden komen omdat alles vast stond. En door het goede inzicht van Harold wat wegen betreft zijn we goed aangekomen in het hotel om 12 uur 's nachts. Hierna heerlijk gedoucht en bijgekomen van de schrik en blij dat we geluk hebben gehad en ongedeerd zijn. Een engeltje op onze schouders....

Geschreven door Harold-en-anitas.travels