Vanmorgen rond 7 uur opgestaan. Rustig aan gedaan en rond half 9 naar beneden gegaan voor het ontbijt. Dit keer bacon and eggs besteld, lekker. Na het ontbijt geregeld dat we zaterdag met de shuttelbus naar de airport worden gebracht en kaartjes geregeld voor morgen naar Kurunda. Daarna eens overdacht wat we konden gaan doen en besloten dat we een dagje naar the Atherton Tablelands zouden gaan. Gevraagd wat erg leuk was, dit omcirkeld op een kaart, brood gesmeerd voor lunch, drinken mee en hup in de auto. We moesten over Gillies highway road. Deze weg is beroemd om zijn 263 bochten!!!! en 800 meter hoogteverschil op slechts 19 km weg. Het was geweldig om te doen. We keken onze ogen uit, maar ik vond het soms ook doodeng. The Gillies is een bergketen in Queensland. Het is een keten van toppen die de kustvlakte Far North Queensland scheiden van het binnenland van Atherton. Het eerste wat we hierna tegen kwamen was een bordje lake Barrine en we besloten daar even te gaan kijken. Eerst toilet en daarna een klein stukje wandelen was het plan, maar we vonden het er zo mooi dat we besloten om langs het hele meer te lopen. We hebben onze ogen uitgekeken wat prachtig. Midden door de wet tropics.. We hebben van alles gezien. Verschillende vogels waaronder de Australische boskalkoen. Harold heeft nog een kleine bruine slang gezien, brr...en we hebben de musky rat kangaroo gezien. We wisten niet wat het was, maar door de hulp van Marijke weten we dat het deze soort is. Ze komen alleen in de wet tropics voor en in een heel klein gebied in Noord Australië. Hoe bijzonder is dat om ze te zien. Ze worden veel bij lake Barrine gezien. Het was al met al nog een aardig stukje lopen. Na afloop hebben we thee en koffie gedronken bij het theehuis en zijn toen verder gegaan om curtain fig tree te zien. Wow, ook dit is heel bijzonder. Hier zijn we maar kort geweest. Gelijk weer in de auto gestapt om door te gaan naar granite george nature parc te gaan. We hadden van de receptioniste van het motel te horen gekregen dat je daar wallabies kon voeren. Het duurde even voordat we het gevonden hadden. We moesten ons bij de receptie melden, gegevens invullen en entree betalen. We kregen zakjes voer mee voor the wallabies. Het was zoooo schattig om ze te voeren vanaf je hand. Later gewoon voer op de grond neergelegd. Er was ook een wallaby met een jong. Zooo cute. Daarna een brug overgelopen en allemaal rotsen. Het was zoooo ongelooflijk mooi dat ik tranen in mijn ogen kreeg. Het was wel eng om te lopen, maar zo mooi, zo bijzonder om daar te mogen lopen en al dat moois te zien. Ik had deze schitterende ervaring voor geen goud willen missen. Daarna in de auto gestapt en via Kurunda en weer een bochtenweg naar Smithfield gereden, daar hebben we gegeten. Harold een hele kip en ik aan de nacho' s. Daarna boodschappen gedaan, besloten dat ik morgen spaghetti ga maken. We zijn het uiteten gaan inmiddels wel zat.....terug in het motel lekker in bad geweest en een kopje thee gezet. Heerlijk rust....

Geschreven door Harold-en-anitas.travels