Vanochtend geen wekker. Harold slaapt altijd uit en ik ben altijd vroeg wakker. Uitslapen is mij onbekend. Dus ik heb heerlijk in de vroege ochtend het reisverslag geschreven van de dag ervoor. Harold kwam om 9 uur zijn bed uit. Samen ontbeten, aangekleed. Daarna de heerlijke gebakjes opgegeten en bedachten we wat we konden gaan doen in de ochtend. Ik wilde heel graag naar shete boka nationalpark. Dat ligt niet zover bij ons vandaan en je kan er verschillende wandelingen maken. Dat vonden we beide een goed plan, dus rugzak ingepakt, veel drinken mee, petje, zonnebrand. Daar aangekomen was er een stel voor ons die 1naf tekort had, dus die heb ik bijgelegt. Kleine moeite. Eenmaal in het park besloten we om niet met de auto te gaan, maar lekker alles te gaan lopen. Dat hebben we geweten op het heetst van de dag. Heen ging prima, heerlijk briesje van zee. Het was gewoon lekker. We zagen overal hagedissen over de weg schieten en we hoorden ze overal ritselen doordat ze wegschoten tussen de bladeren. We zijn eerst naar boka kalki gelopen. Één van de 7 inhammen. Erg mooi om te zien, maar ik wilde heel graag boka pistol zien, waar het water heel hoog omhoog de lucht in schiet. We moesten even zoeken hoe we moesten lopen. We hebben het daarom maar even aan een parkbeheerder gevraagd. We moesten langs de waterput lopen en dan links afslaan. Het uitzicht onderweg was prachtig: Uitzicht op de heuvels. Er staan enorm veel grote cactussen. Er vliegen warawara's hoog in de lucht, prachtige roofvogels. Je ziet overal hagedissen wegschieten. En nog steeds dat heerlijke briesje van zee, wat wil een mens nog meer: Boka Pistol dus, daar aangekomen waren we enorm onder de indruk. Het is jammer dat we er niet de hele dag konden gaan zitten. Wat hebben we genoten van dat spektakel. Zeewater wat met enorme kracht de inham ingeduwd wordt, waar het een rots binnengaat en waar het water weer metershoog uit wordt geschoten: Wauw, een hele grote wauw!! Na dit spektakel zijn we aan de terugweg begonnen. We namen een andere route terug, deze leidde ons achter de heuvel langs waar geen zeebries was. Inmiddels was het het heetste moment van de dag en we liepen heuvel op en heuvel af. Halverwege vervloekten we ons zelf, omdat we voor deze route hadden gekozen. We hadden het zwaar, heeeeel zwaar. Ik had inmiddels een kop als een biet en zweette me gek. Gelukkig hadden we drinken bij ons en Harold had zijn petje opgezet. Bij de auto aangekomen snakten we naar de airco: heerlijk. Terug in het huisje gingen we eerst bijkomen, daarna lunchen, nog ff bijkomen en dan weer inpakken voor het volgende deel van de dag: Willemstad. Om 2 uur gingen we weer opweg. We hadden een hotel geboekt ( dachten we) Uiteindelijk een beetje gekke constructie, maar het kantoor staat dus in een andere straat en wij bleken dus een best wel groot appartement met loft geboekt te hebben middenin het pietermaaidistrict. Er stonden allerlei drankjes in de koelkast: dit was inbegrepen en er stonden ook allerlei versnaperingen voor ons klaar. We waren best wel onder de indruk. We gingen eerst even uitrusten. Rond 5 uur zijn we op pad gegaan. We zijn door de winkelstraten gelopen, mooie strandtas gekocht, over de pondjesbrug gegaan, naar riffort mall gelopen. Het zal wel aan ons liggen, maar wij hadden meer van Willemstad verwacht. De bel ging en de pondjesbrug ging open. Dat was best wel indrukwekkend. Harold en ik hadden inmiddels dorst gekregen en we hadden bij een friettent drinken besteld met een grote patat die we samen opgegeten hebben op het terras met uitzicht op de grote tankers die voorbij vaarden. We hebben hier best wel een tijd gezeten. Tegen de tijd dat we weer terug gingen over de pondjesbrug was deze mooi verlicht. Veel foto's gemaakt. Aan de overkant hebben we eerst nog wat gelopen, maar uiteindelijk besloten we om op terras te gaan zitten met uitzicht op de pondjesbrug en te genieten van mooie livemuziek. Harold lekker biertje besteld en ik ananassap. Na het frietje wilden we niet meer echt uiteten gaan en we besloten een snackplate te bestellen. Onder het eten hiervan kwamen er zwerfhonden bij ons zitten. Zoooo zielig. Van Harold mocht ik niks geven, want als je er 1 wat geeft moet je de rest ook wat geven. En eentje vond ik zooo zielig. Ik ging bijna zelf spontaan huilen. Het is dat we geen hond willen, maar je zou het zowat doen. Gelukkig is Harold standvastiger dan ik. Wel gaan we morgen in de supermarkt een hele grote zak lekkers voor de honden kopen. En zodra we thuis zijn zullen we een donatie doen aan rescue dog paws Curaçao. Wat een ellende hier voor de honden. Echt niet leuk. Om half 10 zijn we terug gelopen naar ons appartement. Onze straat was gezellig met lampjes verlicht. We hebben heerlijk nog buiten gezeten op ons balkon. Rond 12 uur zijn we gaan slapen.

Geschreven door Harold-en-anitas.travels