Ik had gisterenavond nog even een half uurtje genomen om mijn tassen te reorganiseren. Vandaag geef ik er namelijk 4 af tegelijkertijd met mijn fiets die door Camino Fietstransport met de vrachtauto naar mijn huisadres wordt gebracht. Een (grote) fietstas hou ik zelf, naast een rugzakje, voor de komende twee nachten en neem ik dan mee als handbagage in het vliegtuig. Lekker makkelijk, geen gezeul, geen gedoe met bagage op de luchthaven én wat vliegen betreft nog lekker voordelig ook. Ik blijf tenslotte ook Hollander. Wat de kosten aan gaat is mijn fiets trouwens duurder uit dan ik zelf om weer terug in Nederland te komen. Maar je kunt hem hier moeilijk naar het asiel brengen. Dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen na zoveel kilometers trouwe dienst. Het klinkt misschien vreemd maar voor mij heeft een fiets ook een ziel. En deze zeker.....
Hij heeft zich dan ook kranig geweerd. Niet lek gereden, wat ook komt omdat ik zeer zorgvuldig uit kijk voor glas (wat in Italië, zeker in de bermen, veel te vinden is), maar ook omdat er uitstekende banden om liggen.
Mag ik reclame maken? Ja, dat mag ik. Schwalbe. Drie grote ritten gemaakt (3.000, 2.400 en 2.400 kilometer) en geen één keer plat. Ook alle spaken hebben het dit keer gehouden (al hield ik af en toe wel mijn hart vast), dus dat nieuwe achterwiel via bemiddeling van 12GO was een heel verstandig besluit. Daarnaast zweer ik ook nog steeds bij mijn lederen Brooks zadel. Drie en twintig dagen vele uren op de fiets en geen enkel centje pijn.
Naar de dag van vandaag. Vannacht heerlijk geslapen. Het voordeel van zo'n ommuurd stadje is dat er geen verkeer is. M.a.w. het is er stil. Doodstil. En hoewel het lijkt dat de inwoners hutje op mutje wonen (wat in feite ook zo is) houdt men tijdens de avond en nacht hier wel rekening mee, en gedraagt men zich sociaal. Geen luide stemmen. Geen harde muziek of TV.
Het was al vroeg lekker, dus het ontbijt was buiten op het terras. De vrouw des huizes had e.e.a. prima geregeld dus een complimentje was wel op zijn plaats. En een vermelding in de volgende druk van het routeboek dus ook. Daar ga ik voor zorgen.
Rond 8.00 uur vertrok ik. En dat valt toch niet echt mee met al die trappetjes e.d., naar beneden ging gisteren nog wel. Maar vanochtend omhoog was andere koek. Er zat een paar keer dan niets anders op dan de tassen af te laden en deze eerst te verplaatsen en daarna de fiets.
Voor vandaag was de route helder. Eerst nog wat klim- en daalwerk dan vlak naar Roma Porta en daar dan (weer) de weg weten te vinden naar het fietspad langs de Tiber (van circa 15 kilometer lang) wat mij op een paar honderd meter van Vaticaanstad zou afleveren. Roma Porta was in 2019 dingetje en nu wéér. Wat een onoverzichtelijke verkeerssituatie is het daar.....
Maar uiteindelijk kwam ik toch op het juiste pad. Wellicht wat laat op mijn 66e maar toch....
Zodoende stoomde ik, met behoorlijk gemengde gevoelens, rond 11.30 uur het Sint-Pietersplein in Rome c.q. Vaticaanstad op. Het 10e "land" tijdens mijn tocht. Blij dat het allemaal goed gegaan is en ook weer een beetje blij dat het "af" is. Na Joke nog even gesproken en gezien te hebben én nadat ik vriendelijk enkele toeristen verzocht heb om nog wat foto's van mij te maken, reed ik, na een lekkere bak koffie om het te vieren, naar Camping Flaminio Village om daar mijn fiets en fietstassen in te leveren. Hierna met de Metro en trein naar Termini station alwaar ik vlakbij een hotelletje geboekt had. Roma Paradise (Via Principe Amedeo, N62 Second floor, 00185 Rome). Dit (Paradise) is wellicht wat overdreven maar er is weinig mis mee. Middenin de stad maar toch een lekker rustige kamer én een gezamenlijk groot buitenterras waar het nu (10.00 uur) nog heerlijk toeven is met een glaasje Heineken. Eerder op de avond buiten gegeten bij Est Est Est een van de alleroudste pizzeria's in Rome. Ooit ontdekt tijdens mijn Rome stedentrip met Joke in 2010.
En ook nu weer, op een doordeweekse avond, stonden toen ik wegging (rond 21.00 uur) de gegadigden in de rij.
Morgen heb ik een stevige wandeling gepland langs alle highlights hier én ga ik proberen om met mijn vol gestempelde credential de Sint Pieterskerk binnen te komen voor een zogenaamd testimonium. Ik moet daarvoor wel langs de Zwitserse Garde zien te komen. Ben benieuwd.....
Dus morgen even iets anders dan fietsen........
Groeten en welterusten vanuit Rome.

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome