Mooie liedjes blijven niet duren, onze laatste dag in China is aangebroken. We nemen afscheid van Johan en Catherine, en met Jan en Bieke hebben we nog een dagje om Shanghai verder te bezoeken. Maar we zijn wat lazy. We shoppen wat in Nanjing road, de grote verkeersvrije winkelstraat die leidt van ons hotel naar de Bund, en na de middag maken we een boottochtje op de rivier. Daarna wat loeren we wat in de prachtige gebouwen langs de Bund. We wanen ons even gast in het sjieke Waldorf-Astoria hotel (ik heb zojuist even de kamerprijs opgezocht op internet : van 350 € tot 1600 € per nacht). Een beetje duur voor onze portemonnee maar het is er wel magnifiek en stijlvol.

De tijd is gekomen om enkele conclusies te trekken na 19 dagen China.
Vooreerst is China veel verder ontwikkeld dan men hier in het westen denkt. Als ik de gidsen bezig hoor, dan is er de laatste 30 jaar enorm veel veranderd en geëvolueerd. Hoewel het aantal kinderen nog altijd beperkt is tot twee, hebben we zeer veel jonge mensen gezien op straat, in de metro, maar ook op de hogesnelheidstrein en op de binnenlandse vluchten. En voor een toevallige toeschouwer lijkt de chinese stadsjeugd heel sterk op onze westerse jongeren, allen bezig met de smartphone, met hippe kledij en kunstmatig versleten jeans.
Het aantal torengebouwen is immens. Men kan 1 miljard inwoners dan ook niet elk een huisje met een tuintje geven. Autostrades, treinstations, luchthavens... alles is recent en functioneel.
Ook een aantal vooroordelen mogen herbekeken worden. China is een net land, en de grote steden zijn netjes en proper. De spuwende chinees bestaat nog, maar niet meer dan hier in ons belgenland. We hebben alom zeer veel straatvegers gezien. Vermoedelijk krijgen ze maar een klein loontje, maar onze werklozen inschakelen zou ons landje ook wat netter kunnen maken. Maar ik hoor sommigen al steigeren bij zulke ideeeën, onze mentaliteit zou zeker nog een beetje veel moeten veranderen.
In de grote steden rijden alleen nog elektrische brommers en scooters en kleine wagentjes rond. Daardoor is alles rustig en niet te lawaaierig, en is er geen stank van mazout en nafte. Ik begrijp niet dat men hier zoiets niet verplicht, bij een nieuwe aankoop bvb.. We zagen heel wat oudere vehikels die omgebouwd waren met een elektrische motor.
In China primeert het algemeen belang boven het individuele belang. Met hun mentaliteit had de de Oosterweel-verbinding er al tien keer gelegen, en had Brussel allang zijn nationaal sportstadion. Ik ben nu niet direct voorstander van een centraal, zeg maar dictatoriaal regime, maar wat meer daadkracht en minder ruziemaken, zoals hier, zou bij ons een verademing zijn. Indien hier een autostrade moet komen, dan komt ze er, niet na 10 jaar palaveren en procederen, en een omwegje ter wille van iemand zijn tuinhuis.
We hebben vier nederlandstalige gidsen gehad. Ook hier geen eenstemmig geluid. Twee voelden zich goed thuis, twee die er al lang waren hadden het een beetje gehad. Elk ervaarde China op zijn manier. Voor Wendy was vooral het onderwijssysteem de grote struikelblok., en daar konden we allen goed inkomen. Maar zij woont op het platteland en het verschil tussen het platteland en de stad is hier veel groter dan bij ons.
Stiptheid is ook iets dat ons hier opviel. We ervaarden deze zowel op het vliegveld als in de treinstations, en ook de lokale gidsen waren steeds stipt.
En de goede organisatie van Dimsum reizen, waarbij we geboekt hadden, mag zeker vermeld worden.

Nog een kleine anekdote: in ons laatste hotel in Shanghai stond een geldwisselautomaat. Daar het onze laatste dag was, was het belangrijk om geen overtollige yuans te hebben. Ik probeerde een briefje van 50 € te wisselen, maar de machine aanvaardde één bepaald briefje niet, met andere lukte het wel, geen probleem dus. In Zaventem wenste ik dan een treinticket Zaventem-Menen te kopen, en bood ik hetzelfde briefje terug aan aan het loket. De vriendelijke bediende stak het in een toestelletje om het te verifiëren, kom niet af met vals geld hé, en dat toestelletje gaf negatief advies. Er werd iemand bijgeroepen, die keek, nam het even mee naar achter, keek nogmaals, en tenslotte kreeg ik het briefje terug, zonder commentaar. Maar het was niet goed. Nochtans was ik er zeker van dat het rechtstreeks afkomstig was van de KBC-automaat. Bij thuiskomst heb ik eventjes internet geraadpleegd. Sinds april 2017 is er een nieuw briefje van 50 € op de markt, maar in onze internationale luchthaven van Zaventem is onze NMBS nog niet op de hoogte dat er al meer dan een vol jaar nieuwe briefjes zijn!!!! Als ze toch zo graag staken bij de NMBS, kan het personeel misschien de vrijgekomen vrije tijd benutten om wat elementaire kennis op te doen, zodat ze hun werk wat beter kunnen uitoefenen.

Geschreven door Frans.annemie