Vandaag dagje strand begonnen met een goed ontbijt. Wekker niet te vroeg, maar met de beperkte ontbijt tijden moesten we er toch een keer uit. Wel opvallend voor een hotel dichtbij het vliegveld slechts een ontbijt tussen 8 en 10 (door de week van 7-9 uur)! Daardoor morgenochtend helaas geen ontbijt voor ons in het hotel, aangezien we al rond 7 uur naar het vliegveld gaan.
Na het ontbijt nog even relaxen en daarna gereed maken voor een dagje strand. Eerst met een Uber naar Venice Beach. We dachten die is er snel en dichtbij. Zo naast het hotel bij de Starbucks. Wij daarheen, staat de auto er wel, maar geen chauffeur. Na een berichtje naar de chauffeur werd de rit direct weer vrij gegeven aan een andere chauffeur. Duurde dus nog even. Dat is wel een dingetje met een Uber en dan vooral Uber XL (geldt ook voor Lyft). De ene keer staan ze zo voor je neus, een andere keer sta je zo een poos te wachten. Dus maar andere opgeroepen. Duurde even, maar daar was dan de volgende Chinese chauffeur. Daarna soepel naar Venice Beach, afgezet op de Venice Boardwalk. Direct naar het strand, prachtig breed zandstrand. Even ploeteren om uiteindelijk neer te ploffen. Niet te lang, want ze wouden nog surfen. Dus terug voor een surfplank en wetsuit. Want het water van de Grote Oceaan leek toch nog vrij fris. Uiteindelijk viel dat wel mee. Jeroen was er al vrij snel klaar mee, dat gaf Roel de mogelijkheid om ook een poosje in het water te dobberen. Want waar wij lagen mocht je alleen surfen, niet zwemmen. Dichtbij de strekdam was er kennelijk wat teveel stroming. De golven klotsten er in ieder geval flink overheen.
Na een paar uurtjes strand naar de douches om alles schoon te spoelen en de surfplanken in te leveren. Casper had overigens zijn hand nog even open gehaald aan de vinnen van het surfboard en liet zich maar al te graaf verzorgen door de vrouwelijke baywatch.
Eerst nog even bij de Venice Skateboard baan gekeken. Knap wat sommigen kunnen op een skateboard of op een paar skeelers/skates. Vervolgens rustig de Venice Boardwalk afgelopen richting de beroemde Santa Monica Pier. Je komt dan van alles tegen. Ook op de Pier. Naast de vele kermisattracties ook hier zo nu en dan wat straatartiesten. De één wat beter dan de ander, waarbij de oudere dame op het einde van de pier het wel erg bont maakte. Zij stond daar maar wat te jammeren als een mager speenvarken. Wat ze overigens niet was, maar dat terzijde.
Terug naar het begin van de Pier wat dan weer het eindpunt is van Route 66 (of het begin?). Hier heerlijk gegeten bij Seaside on the Pier. We zaten binnen, maar dat we konden ziten vonden sommigen van ons al fijn. De zon was al mooi aan het zakken toen we weer buiten kwamen, was een mooi gezicht zo boven de zee/kust.
Inmiddels hadden we met elkaar ontdekt, dat ondanks het goed en veelvuldig insmeren met zonnebrand, we allemaal toch wel ergens behoorlijk verbrand waren. De één wat heftiger dan de andere, maar toch. Aanleiding voor een zoektocht naar een supermarket/drugstore voor aftersun. In de buurt was op zaterdagavond nog een Target open. Dat werd dus het 'doel' voor het laatste deel van de wandeling. Want Diana was er wel klaar mee, lopend op haar badslippers. Haar sandalen hadden het namelijk op de heenweg naar het strand al begeven en ook een stukje sporttape kon dat euvel niet repareren. Dus die verdwenen in de vuilnisbak. Weer wat ruimte in de koffer.
Met nog wat boodschappen stapten we uiteindelijk vermoeid de Uber in om daarna in het hotel lekker te douchen en ons met de aftersun in te smeren. Hierna kon iedereen nog chillen en gaan slapen.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur