De wandelschoenen weer aan. Vandaag een dagje sightseeing SF, te beginnen met het beroemde Gevangenis eiland Alcatraz. We kwamen al weer wat later op pad dan de bedoeling, wat weer wat stress oplevert. Want onderweg wouden we ook nog een 'ontbijtje' scoren, aangezien niet iedereen al wat op de kamer had gegeten. Planning was om met de historische tram naar 'boven' te gaan, naar Fisherman's Wharf, vanwaar het vijf minuten lopen was naar de Ferry. Ondanks dat de oude trams volgens planning wel al actief zouden moeten zijn, duurde dit 'te' lang. Dus maar doorgelopen naar de halte van de bus. Die kwam uiteraard ook iets later, en met de vele haltes onderweg schoot dit ook niet echt op. De aanvangstijd om te boarden was toen we aankwamen al lang verstreken en wat een drukte. Gelukkig waren ze nog niet aan het boarden en konden we zo doorlopen naar de rij voor de geplande boot van 10 uur. Velen stonden er dus ook al voor de volgende boot.
Op de boot een kopje koffie gedronken en voor de kinderen wat lekkers, hoewel nacho's voor het ontbijt geen aanrader bleken te zijn. SF zo vanaf het water is een aanrader, hoewel de mist/laaghangende bewolking het ietwat vertroebelde en het een beetje fris maakte. Al het water rondom SF geeft in ieder geval wel een aangenamere temperatuur dan dat het in NY was. Het uitzicht vanaf de boot op de Golden Gate Bridge was beperkt. Deze was (zoals wel vaker) bijna de hele dag in de nevel verstopt, in ieder geval de pieken van de brug.
Alcatraz is leuk om te zien en te bekijken. Vooral het verhaal over het eiland na de periode als gevangenis is ook erg interessant. Als het wordt bezet door de 'native' Americans, oftewel de oorspronkelijke bewoners van Amerika, de indianen. Ook omdat we verder in onze reis door een aantal Indianen reservaten komen, wat deels een gevolg/uitkomst is van onder andere de bezetting van Alcatraz waarmee zij aandacht vroegen voor hun omstandigheden/rechten.
De gevangenis zelf is natuurlijk ook een bijzonder iets met haar geschiedenis en dan vooral de ontsnappingspogingen die gedaan zijn. Van geen van deze ontsnappingen is bekend dat ze geslaagd zijn, behalve die waarover de bekende film is gemaakt. Ook hiervan is geen overtuigend bewijs dat de vluchters de vaste wal hebben bereikt, maar ook geen tegenbewijs dat het hen niet gelukt is. In het cellenblok is de nodige aandacht voor dit verhaal en andere bekende misdadigers, zoals Al Capone. De sluiting van de gevangenis was vooral een financiële kwestie. De logistiek van en naar zo'n eiland is erg kostbaar. Ook nu nog. Het eiland is naast de toeristische attractie nu vooral ook een vogelparadijs.

Na weer vaste voet aan wal op zoek naar Pier 39, met de zonnebadende zeeleeuwen. Helaas waren er maar weinig, omdat de meesten waarschijnlijk op hun paringstocht naar zuidelijkere wateren waren. Pier 39 ligt naast Fisherman's Wharf. Een pier met kermis attracties, restaurants, winkeltjes et cetera. Hier heerlijk gegeten. Ook was daar de Build-a-Bear-workshop winkel. Lieke had in Berlijn al eens eerder hier naartoe gewild en greep nu haar kans. Je kunt hier dus je eigen beer maken en het zo gek maken als je zelf wilt. En niet alleen voor kleine kinderen. Van tieners tot volwassen lopen hier rond met grote ogen. Lieke hield het simpel en ging uiteindelijk met 'Steve' naar buiten. Zo op het eerste oog een vriendelijke beer.

Als je SF zegt, zeg je uiteraard de Golden Gate Bridge. Voor het huren van een fiets was het inmiddels wat te laat, dus met de bus die kant op. Dat ging prima en al snel waren we bij het bezoekerscentrum. Een imponerende brug, waarvan de toppen nog steeds in de mist/wolken hingen. Een gevolg van dat dit de enige inham/baai in de kustlijn is in de nabijheid. Uiteraard de brug opgelopen, tot aan de eerste pylon. Terug bij de bushalte stapten we helaas de verkeerde bus in. Even niet goed gekeken. Bleek niet heen en weer te gaan, maar een rondje door SF te gaan. We wouden gelukkig de eerste halte er al uit, dus snel naar de andere kant en weer naar de Golden Gate Bridge en door. Nu wel op de juiste plek uitgestapt. Lieke wou namelijk kijken bij het huis van de Princess Diaries School. Dat werd nog een pittige wandeling, want de Lyon Street was zo'n typische SF straat met een stevige helling naar boven. Diana vond dit allemaal wat minder met haar achillespees blessure.

Na de fotosessie op naar Lombard Street, één van de beroemdste straten in SF. Hier slingert de weg tussen de bloemperken zich naar boven of beneden. Het is maar net waar je staat. Auto's mogen overigens alleen maar naar beneden. Nadat wij naar beneden waren gelopen, wouden we eigenlijk wel terug naar het hotel. Aangezien we ook nog met de oude tram wouden moesten we weer naar boven, aangezien daar de tram langs kwam en dit natuurlijk een must do is als je in SF bent. Duurde wel even voordat er een plekje was, maar het was wel leuk. Lieke, Casper en Roel moesten aan de buitenkant hangen, wat de ervaring wel speciaal maakte.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur