Vandaag het begin van onze gezinsreis naar de Verenigde Staten van Amerika. Al twee jaar uitgesteld door je weet wel. Vorig jaar april al weer ingepland inzake de camper, in augustus de vluchten geregeld. Daarna ook nog zorgen dat iedereen vrij is.
Dan komt zo ineens de concert tour van Ed Sheeran langs. Wat blijkt, dit past net op de 14e juli. Direct kaarten besteld en gelukt.

Nu de tassen bijna ingepakt. Nog even bij de ouders langs en vanmiddag gaan we echt op pad.

Inmiddels is het al 18 juli en heb ik eindelijk de rust om ons reisverslag bij te werken. De afgelopen dagen zijn als een rush voorbij gegaan. Mede door de vroege tijden van de vlucht vanaf Schiphol naar New York met de bekende wachtrijen en van New York naar San Francisco vanochtend (echt) vroeg. Daarover later meer.

Eerst terug naar donderdagmiddag en -avond. Bezakt en gepakt op weg naar Amsterdam. Gelukkig geen files en direct naar ons hotel nabij Schiphol gereden. Hoewel geen files, toch nog een klein stress momentje. In al onze goede voorbereidingen was het mapje van Tioga Tours met de vouchers thuis blijven liggen. Ik had deze allemaal wel al digitaal gemaakt, maar na een stop en telefoontje hebben ze ons deze nog maar gemaild zodat we ze ergens netjes konden laten uitprinten. Dat kon gelukkig direct bij het hotel.

Na onze tassen op de kamer te hebben achtergelaten, met de bus naar de Johan Cruyff Arena voor het concert van Ed. Op de weg er naar toe mooie Hollandse luchten in het groen net buiten Amsterdam.

Bij de Arena even wat gegeten. Dat begon al goed, want we zijn direct maar aan het fastfood gegaan naar goed Amerikaans gebruik. In het stadion bleken overigens de rijen een stuk korter dan daarbuiten. Wel veel trappen. Daar was Diana wat minder blij mee. Op de tribune aangekomen hadden we mooie plaatsen. Wel op de 2e ring, maar 1e rij en in het midden van het stadion. Met het centrale ronde podium een pracht plek. Eerst de warming up door Maisie Peters. Klonk leuk en een aantal kenden ook echt de liedjes van deze zangeres uit de UK, maar echt bekend is ze nog niet in Nederland.

Rond 20.30 was dan daar het optreden van Ed Sheeran. De hoeveelheid trucks buiten deed al vermoeden dat het één en ander was opgebouwd en dat was ook zo. Met veel LED verlichting en schermen konden veel visuele effecten de eenmansband die Ed Sheeran meer kracht bij zetten. Van zwart/wit en pop art naar een stripverhaal met hem zelf. Hoewel, de eerste twee songs was er wel degelijk sprake van een band, maar die stonden dan weer niet op het centrale podium. Die hingen er eigenlijk een beetje bij. Desondanks was het concert top. Wisselend tussen de up tempo en ballads en uiteraard de vele hits. Het laatste nummer You Need Me, I Don’t Need You leek eerste een slechte afsluiter. Zo’n nummer wat de artiest graag voor zich zelf speelt. Maar hoe verder in het nummer (duurde meer dan 10 minuten) hoe meer het stadion ook in deze afsluiter kwam en uiteindelijk met een fantastische uitsmijter naar huis ging.

Dan weer terug. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Geen extra bussen, dus maar wachten, wachten, wachten en nog een keer wachten. Tenminste voor Lieke en Roel. Die konden er niet meer bij in en kwamen dus nog een kwartier later in het hotel, net rond middernacht. Met een wekker om 4.30 een mooi vooruitzicht.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur