Op tijd op staan was het motto vandaag. Immers Roel wou niet te laat in Las Vegas aankomen. Uiteindelijk zo rond half acht van de camping af.
Helaas mochten we van de verhuurder in juli en augustus niet met de camper door Death Valley NP. Wel jammer, maar gezien de temperatuur in Death Valley ook weer niet.
Via een prachtige route langs Death Valley, met vele hoogte verschillen en slingerende wegen, kwamen we uiteindelijk op de highway richting Vegas. Daarvoor eerst nog door een kudde koeien moeten worstelen. Want vele stukken van deze route waren zogenaamde open ranches, waarbij de koeien over de weg heen konden lopen. Die kudde werd begeleid door een cowboy en cowgirl. Zij hadden weinig oog voor enkele pornografische taferelen in de kudde en lieten dit gewoon gebeuren.
Ondertussen was Lieke van het grote bed verplaatst naar de bijrijdersplek. De fraaie route had haar een beetje misselijk gemaakt. Gelukkig was dit daarna snel voorbij. Na het tanken en een ijsje weer door. Nu voor het eerst Diana aan het stuur. Vijf jaar terug in Australië ook veel gereden, maar hier de eerste dagen nog niet de behoefte. Nu de wegen wat rechter worden pakt ze het weer op en heeft het stuur daarna bijna niet meer uit handen gegeven. Op naar Las Vegas. Eerst nog even wat overstekende ezels ontwijken. De resterende route naar Vegas over de Highway was wat eentonig. Ook de entree in Vegas zelf was niet bijzonder. Uiteindelijk zo rond half twee op de camping, nou ja RV park. Een camping kun je dit RV park bij het Circus Circus Hotel-Casino niet noemen. Het is één grote asfaltplaat, met daarop de camperplaatsen. Overigens prima voor elkaar, helaas geen Wifi. Aangezien het zwembad bij het RV park gesloten was, konden we zonder bijbetaling gebruik maken van het grotere zwembad van het hotel. Met enkele grote glijbanen. Wel lekker bij temperaturen van 40+. Daar hebben de kinderen goed gebruik van gemaakt, terwijl wij voor het eerst deze vakantie de wasmachines aan het werk hebben gezet. Was drogen buiten met deze temperateren wil ook prima, maar in de grote drogers ook.
Op het einde van de middag ons klaar gemaakt voor waar het hier in Las Vegas om draait. De Strip met haar beroemde hotels en Casino's. Het Circus Circus Hotel-Casino zit feitelijk aan het begin (of einde) van de strip, maar toch vanaf het RV park nog zo'n 10-15 lopen. We wouden met de bus (de Deuce) naar het einde van de strip, om dan terug te lopen. Goed plan, slechte uitvoering. Na al kaartjes voor de bus gekocht te hebben, bij de halte gewacht. Volle bus ging net weg. Na zo'n 20 minuten wederom een hele volle bus, waar slechts twee nieuwe passagiers in werden gelaten terwijl er wel zo'n 20-25 personen stonden te wachten. Maar besloten om het plan te wijzigen. Eerst gaan lopen en terug met de bus. Bleek achteraf een slecht besluit.
We begonnen onze wandeling met het invallen van de avond. Dit leverde mooie luchten op, zeker bij gouden Trump Tower, die hier wat achter de strip is gebouwd. Bij het betreden van de echte Strip, vanaf Palazzo, begon het wat schemerig te worden en kwamen de vele lichtjes wat meer tot leven en daarmee ook de stad zelf. Het eerste Casino wat we inliepen was Treasure Island. Mooi van binnen, maar niet spectaculair. Wel goede wifi, dus iedereen eerst maar even de socials bijgewerkt en Roel de Pindat verslagen met foto's geüpload. Buiten zag het er fraai uit met de piratenschepen er voor. Dit was echter niets vergeleken bij de Venetian. De naam zegt het al. Dit is Venetië in Las Vegas. Prachtige entree hal, maar wat daarachter zit is helemaal absurd. Winkels en restaurants in de stijl van deze Italiaanse stad, inclusief grachten met gondels en zingende gondeliers en dag en nacht blauwe luchten. Het lijkt net echt. Onbekend wat de prijzen voor een gondeltocht in Venetië zijn, maar voor een tochtje hier betaal je in ieder geval de hoofdprijs. Desondanks lange rijen wachtenden! We hebben hier ergens een lekkere burger en/of tenders gegeten. Waar precies? Het is zo immens, dat je bijna verdwaalt. Gelukkig kwamen we weer buiten. Inmiddels was het al helemaal donker. Nou ja, de lucht. Hup het volgende casino binnen, Ceasar's Palace. Ook dit weer grotesk met veel marmer en fonteinen. In het casino ook wel weer een sportsbar met vele schermen, waar we ondertussen El Classico konden volgen tussen Barcelona en Real Madrid. Ondertussen was ons duidelijk geworden dat deze wedstrijd in de VS werd gespeeld en even later dat dit zelfs in Las Vegas was. Helaas kwamen we daar nu pas achter.
Vervolgens de watershow van de beroemde fonteinen voor het Bellagio hotel bekeken. Aan de andere kant van de weg lijkt het overigens dat je in Parijs bent, met een mini Eifeltoren en Arc de Triomph voor het Paris Las Vegas Hotel. Ondertussen was het bijna 11 uur en begonnen bij een aantal de beentjes het weer te begeven en besloten we de bushalte op te zoeken. Het duurde nog al even voordat deze kwam. Helaas bleek deze net als op de heenweg helemaal vol te zitten. Dit keer vooral met supporters van Barcelona en Real Madrid, die terug kwamen vanuit het stadion. Of dit ook de reden was dat het vervolgens heel lang duurde voor de volgende bus kwam, of beter gezegd niet kwam, is onduidelijk gebleven. We besloten tegen kwart voor 12 maar om terug te lopen. Met de drukte op de strip gaat dit niet zo snel en was het tegen half twee dat we met vermoeide voeten in ons bed lagen. Gelukkig hadden we maar één nacht gepland in Las Vegas. Zonder geplande andere activiteiten met deze hitte ook meer dan genoeg. Eerst maar even uitslapen en dan op naar Zion Park.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur