Na een fraaie zonsopkomst en het ontbijt een hoopvol telefoontje van de garage. De motor draait weer, alleen blijkt de accu dood te zijn. Dat hadden we ook al geconstateerd omdat de ramen niet meer dicht wouden en eerst alle dashboard lampjes knipperde en later helemaal niets meer. Nu moet er eerst een accu geleverd worden door de camperverhuurder, dat is namelijk hun verantwoordelijkheid. De motorpech de onze. De garage heeft aangegeven dat ze dan eerst een proefrit willen maken om zeker te zijn dat de problemen zijn opgelost. In ieder geval positief en hoopvol nieuws om vandaag onze reis te vervolgen. Townsville hebben we wel een beetje gezien zonder nader vervoer.

Dus eerst maar naar het strand. Op het eind van de boulevard is een zwembad aan zee, The Strand Rock Pool, kunnen we daar nog even lekker zwemmen. Tenminste dat dachten we.
Daar aangekomen voeren ze juist onderhoud uit aan het zwembad. Het is helemaal leeg, met wat mannen die het schoon spuiten. Jammer. Nu maar een terrasje en wachten op telefoontje van garage.
Jeroen moest nog wel het (lege) zwembad in, omdat zijn bal 'zo maar ineens' naar beneden rolde.

Gelukkig kwam net na de middag het verlossende telefoontje. De camper was weer gereed. Geen andere motor schade.
Camper opgehaald, ondertussen Diana en kids boodschappen gedaan. Hen bij de Coles opgepikt. Daar ook maar direct camping in Airlie Beach en zeiltocht bij Whitsunday Islands geboekt omdat we uit onderzoek op internet er al achter waren gekomen dat daar alles vrij vol zat. Uiteindelijk zeilboot tocht voor de vrijdag. Donderdag zat alles al vol. De campings ook al bijna. We zitten nu iets buiten Airlie Beach bij Flametree.

De route van Townsville naar Airlie Beach is niet zo bijzonder. Vrij vlak. Natuurlijk wel wisselende samenstelling van landbouw, natuur en dorpjes, maar geen grote nationale parken hier. Wel kun je naar kleine baaitjes/strandjes aan de kust, maar daar gaven we ons vanmiddag niet de tijd meer voor.
Tegen kwart voor zeven op de camping, het was al weer donker. In de achteruitkijkspiegel weer mooie zonsondergang. Dat kun je toch bíjna overal prachtig zien.
Wel jammer dat we toch weer zo last waren, anders hadden we op de camping braadstuk van het spit mee kunnen eten bij het vuur en live muziek. Nu moesten we toch nog gezamenlijk zelf aan de slag, dit met een prima resultaat.

Lieke ligt nu al te slapen. Was moe. Paar dagen vroeg op gestaan en dan steeds maar slenteren/wandelen in afwachting van. Ook is ze erg druk met als er straks weer terug zijn. Eerst haar 12e verjaardag en daarna naar de middelbare school in meppel. Met name deze grote stap houdt haar erg bezig, wat ook begrijpelijk is.

Doordat we morgen niet naar de Whitsunday Islands kunnen, maar pas vrijdag, zullen we onze geplande dagtocht naar Frasier Islands uit ons programma moeten halen. Anders wordt het zaterdag een trip vergelijkbaar naar midden Frankrijk van zo'n 900 kilometer. Het moet tenslotte wel vakantie blijven.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur