De wekker ging vroeg vanochtend, of beter gezegd vannacht. Oorspronkelijk om 8 uur gepland toen we de reis boekten, maar al in oktober door United vervroegd naar 6.30 uur. We wisten dus dat dit een kort nachtje zou worden. Met nog een beetje in het Nederlandse ritme zou dit moeten kunnen. Toch was het wel vroeg. We hadden al bericht gekregen over de stormachtige weersomstandigheden rondom New York met mogelijke gevolgen voor de vlucht, maar deze was nog gewoon gepland. Ook extra spannend omdat we geen ervaring hebben met binnenlandse vluchten in de VS en hoeveel tijd je van tevoren aanwezig moet zijn.
Geen risico nemen, dus op tijd naar het vliegveld. Zo liepen we rond 3 uur het hotel uit. Buiten was het rustig voor New York begrippen. We wilden met de metro naar Jamaica, om daar met de airtrain naar JFK te gaan. Op het metro station was het echter onduidelijk op welk perron we moesten zijn in verband met de werkzaamheden op het station. Er waren niet veel mensen, maar meer personen waren zoekende. Een New Yorkse vroeg waar we heen wilden, up- or downtown. Ook zij was aan het wachten en verbaasde erover dat de metro nog niet was gekomen. Ze gaf aan dat we veel makkelijker met een Uber naar JFK konden gaan. Na nog even wachten, maar besloten om dit te doen. Dus weer naar boven en een Uber XL besteld. Deze zijn voor tot 6 personen. Ervaring leert dat dit vooral het aantal personen is zonder bagage. Daar wordt niet altijd rekening mee gehouden. De Uber was er in 3 minuten. Gelukkig had deze wel ruimte voor de bagage, maar geen zes zitplaatsen. Met 4 op de achterbank ging het ook. Al met al waren we om goed 4 uur op het vliegveld. Roel had alles al online ingecheckt, dus kwestie van bagagelabels printen en plakken en afgeven. Dat had United hier in New York beter voor elkaar. Een overijverige medewerker hielp ons enthousiast en voordat we het wisten stonden we al in de rij voor security. Bijna geen tijd om ons drinken te nuttigen, wat dat moest alweer leeg-/weggegooid worden. Security en paspoortcontrole ging vlotjes. Binnen 20 minuten na aankomst op het vliegveld zaten we al bij de gate. Dat werd dus nog wachten tot half zeven.
De vlucht naar San Francisco verliep vrij soepel. Wel de verwachte turbulentie het eerste uur. Pas daarna werd het personeel ook actief. De landing in SF verliep gladjes en na een sanitaire stop was de bagage ook snel beschikbaar. Hier maar direct voor een Uber gekozen om naar ons hotel te komen. Achteraf was hier het OV (de BART) ook een goede optie geweest. Bij het hotel in hartje centrum van SF (we konden de beroemde trams zien rijden) waren de kamers nog niet beschikbaar, maar kon de bagage wel achter gelaten worden. Dat was prima geregeld in dit fraaie hotel.
Daarna op pad om eerst maar eens wat te eten. Dat was op deze binnenlandse vlucht namelijk maar beperkt. Dichtbij een leuk tentje gevonden, waar wel wat lekkers lag. Helaas ging het betalen hier niet zoals gepland. De creditcard van Roel weigerde dienst. Gelukkig wel cash en de creditcard van Diana bij ons, dus dat weer opgelost. Echter de grote vraag waarom nu zo ineens dit probleem. Bracht toch wat stress bij Roel, want dit was niet prettig als verder alles goed voorbereid is. Bellen naar de helpdesk verliep ook niet soepel, maar uiteindelijk toch contact gekregen. Wat bleek, de transactie met de Uber chauffeur vanaf het vliegveld was aangemerkt als een verdachte transactie en daarmee was de kaart automatisch geblokkeerd. Aangezien we de transactie wel herkenden alsmede de poging die we gedaan hadden bij de broodjeszaak werd de kaart weer vrij gegeven. Gelukkig maar, scheelt weer een boel gedoe.
Daarna op pad voor een rondje sport. San Francisco is de thuishaven van de NBA (basketbal) kampioen van de USA, de Golden State Warriors, de favoriet van Jeroen. Hij wou graag bij het Chase Centre een kijkje nemen. Dus met de benenwagen op pad. Helaas konden we niet naar binnen. Uiteraard wel naar de fan shop voor een mooi shirt. Dit sportieve rondje voortgezet met de moderne tram. De reeds lange dag begon zich al wat te voelen. Gestopt bij het Oracle Park, het stadion van de San Francisco Giants. Eén van de grotere honkbal clubs uit de MLB. Ook een prachtig stadion, direct aan het water van de Baai van San Francisco. Ook hier konden we niet naar binnen, maar het zag er inderdaad wel fraai uit. Hoewel Casper geen echte Giants fan is, heeft de MLB wel meer zijn voorkeur dan de NBA en heeft hij wel een Giants shirt toegevoegd aan zijn garderobe. Hierna terug naar het hotel om ons te installeren. Prachtige en wat ruimere kamers dan in NY.
's Avonds nog wezen eten bij Pinecrest Diner. Vlakbij het hotel. Iedereen was wel vermoeid van de reis en met weer drie uur tijdverschil erbij, kwam dat totaal nu op 9 uur. Dat is toch wel nog wennen. We waren dus blij dat we na vijf minuten wachten (later stond er een veel grotere rij buiten) een plekje aan de bar konden krijgen, met uitzicht op de 'open keuken'. Moe, maar voldaan daarna lekker ons bed in gedoken.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur