Na een tweede heerlijke nacht in ons hotel, had Roel wat broodjes en koffie gehaald voor het ontbijt. Nadat we de tassen hadden ingepakt en iedereen via Google pay of Apple Pay een clipper card voor de trein had, gingen we op pad. Bij het centrale punt van het OV in SF onderaan bij de oude trams, konden we zo het station binnen. Tenminste vier van ons. Jeroen had kennelijk wel de creditcard gekoppeld aan zijn Apple Pay, maar niet de clipper card. Zonder beschikbare Wifi was dat lastig, dus weer naar buiten voor de aanschaf van een echte kaart. Geen stress, tijd genoeg. Toen dat was geregeld stond de trein al op het perron, dachten we. Ging in ieder geval de goede kant op, dus ingestapt. Het was heerlijk rustig. Bleek inderdaad niet de juiste, maar we konden nog op een paar plekken overstappen. Uiteindelijk dat bij Bayfar gedaan. Paar minuutjes wachten en weer verder naar Dublin. Daar zagen we vanuit de trein de camperverhuurder El Monte RV al, maar moesten toch nog zo'n 15 minuten lopen. Hoewel dit nog onder San Francisco regio valt was het al lang geen San Francisco temperatuur hier aan de andere kant van de baai. Het was al flink zweten.

De check in verliep redelijk voorspoedig. Een vrij nieuwe camper op een Ford onderstel stond gereed. Geen zichtbare beschadigingen, dus ready to go. Op naar de Walmart voor de eerste boodschappen. De Walmart is een soort supermarkt plus, net zoals je ze ook wel in Frankrijk als Hypermarche kent.

Bij het inpakken van alles in de camper viel al op dat de laadjes van de kast niet echt top zijn. De onderste zat al half los en een paar dagen later ook de tweede. We doen het er maar mee. Bij het rijden het trappetje er tussen en er gebeurt niets mee.

Op naar de eerste camping, richting Yosemite over Highway 120. Roel had deze camping als laatste vastgelegd. Oorspronkelijk wouden we via Mariposa en de grote sequoia bomen aldaar. Helaas gooiden bosbranden bij Mariposa Grove roet in het eten. Zeker nadat ook bij Mariposa zelf een nog grotere natuurbrand is ontstaan op de dag zelf. Hadden we toch weer terug gemoeten naar Highway 120.

Onderweg naar de camping al prachtige natuur. Daar aangekomen hoopte Jeroen nog te kunnen zwemmen. Helaas ging om 6 uur het zwembad al dicht. Na een heerlijke, echte camping maaltijd zijn we lekker gaan slapen. Tenminste geprobeerd. De volgende ochtend blijkt dat bijna iedereen nog wel wat moet wennen aan de camper. De boys hoog bovenin, Lieke in het zitje en Diana en Roel in het grote bed achterin. Iedereen wat last van de warmte en of het bed, maar ook van elkaar. Sommigen maken kennelijk nogal wat geluid. Ja, dat is nu even niet anders en went ook wel weer.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur