Eerst mijn zus Alien maar eens gefeliciteerd. We waren niet eens de eerste.
Na het ontbijt op pad langs de kust richting Townsville. Weer een mooi gevarieerde route. Dan weer wat landinwaarts, dan weer aan de kust. Bij Tully wederom een groot suikerriet gebied met dito fabriek. Hier ook bordjes voor typhoon shelters, oftewel schuilplekken voor bij een eventuele orkaan. Kan dus hier flink tekeer gaan.

Jeroen had inmiddels een mooie locatie gevonden in national park Paluma om te gaan lunchen. Hier kwamen we echter niet. In Ingham had ik getankt, maar kennelijk niet goed opgelet. Je raadt het al, verkeerde brandstof. Daar kom je dan pas achter als je 25 km onderweg bent en de motor er mee stopt.
Op de Bruce Highway de camper aan de kant gezet en maar de hulpdienst van de camperverhuur gebeld. Uiteindelijk sleepwagen geregeld en een taxi voor de resterende 80 km naar Townsville. Dit omdat in de sleepwagen maar twee mensen mee zouden kunnen. Nou dat bleek er maar 1 te zijn, dus was het goed dat Diana en de kids allen met de taxi mee waren gegaan. Toen waren we overigens al bijna drie uur verder.

Nog twee uur verder, het was inmiddels zes uur, waren we op onze plek. Op een camping die we niet zelf uitgezocht zouden hebben, maar wel dichtbij de garagebedrijven van Townsville zit. De beheerder van de camping was erg begripvol en liet ons niet het volle tarief betalen. Dat komt mooi uit, want deze (motor)schade en bergingskosten zijn niet gedekt in de all risk verzekering welke we bij camper hadden afgesloten. Dus een duur middagje. Wordt maandag vervolgd.

Geschreven door Familie-jalvingh.op.avontuur