Na het prachtige Tasmanië ging ik samen met Anne en Marieke verder. Marieke heeft zich in Melbourne bij ons aangesloten.
Vanuit deze stad gingen we dan ook de bekendste roadtrip van Australië maken, namelijk “The Great Ocean Road”.
Een trip met prachtige vergezichten en mooie rotsen langs de kustlijn.

Het aanleggen van de weg begon in 1918, net na de eerste wereldoorlog. Soldaten die daarvan terugkwamen begonnen met aanleggen.
De weg was ook wel nodig en zorgde ervoor dat verschillende kustdorpen nu een stuk makkelijker bereikbaar waren.
Het aanleggen was zwaar werk, omdat er geen machines waren die konden helpen, alleen de mannen, gereedschap en karren die voortgetrokken werden door paarden.
Uiteindelijk in 1932 was de hele weg klaar en werd deze officieel geopend.
The Great Ocean Road is dan ook een permanent monument voor iedereen die stierf tijdens het vechten in WWI.
De weg is in totaal 243 km en begint in de plaats Torquay, Victoria en eindigt in de plaats Allansford, Victoria.

Wij begonnen onze reis vanuit Melbourne en daar zouden we ook weer eindigen.
Het is een prachtige weg, maar wel met ontzettend veel bochten en het is een nauwe straat. Een straat wat in Nederland als een 50km weg gezien zou worden, maar hier een snelweg is.
Maar de uitzichten zijn adembenemend. Je staat hoog op een klif en kijkt uit over de oceaan. Als je naar links of naar rechts kijkt, zie je het einde van het vaste land. Australië houdt op dat punt op. Fantastisch! Op zo’n moment besef ik me hoeveel geluk ik heb gehad, dat ik mijn droom waar mag maken en daar dan sta in het land waar ik altijd naartoe wilde.

Echte hoogtepunten heeft deze weg niet, want de hele weg is al een hoogtepunt van zichzelf. Er zijn overal stops waar je uit kunt stappen en kan genieten van de prachtige natuur om je heen.
De ene plek is toeristischer dan de andere en het is maar net waar je stopt en op welk tijdstip. De hele weg is eigenlijk één grote toeristische trekpleister, maar ik had hem voor geen goud willen missen.
Maar mijn hoogtepunt van de weg was dat ik voor het eerste wilde koala’s zag. Ze zaten in de bomen op de camping waar wij gingen overnachten. Slapen onder de koala’s!

Na de Great Ocean Road gingen we verder richting Grampians National Park. Dat is een gebergte niet ver van Melbourne vandaan en ook een toeristische, maar prachtige, plek.
Hier brachten we 3 dagen door, we verbleven op een gratis camping ergens midden in het National Park.
We besloten op de tweede dag een wandeling te maken van 9,2km. Niet zo heel ver en goed te doen zou je denken, nou niks was minder waar.
Het was niet echt wandelen, maar meer klimmen. Het pad liep constant omhoog en het waren alleen maar stenen. Ergens halverwege vroegen Anne en ik ons af wat we onszelf hadden aangedaan. Ik dacht dat ik wel een redelijke conditie had, maar met dit dus niet. We waren beide kapot toen we terug kwamen bij de auto.
Marieke leek nergens last van te hebben en was al voor ons uit gelopen. Bleek later dat ze anderhalf uur op ons heeft zitten te wachten in de auto...
We zijn om 10.30 uur begonnen en waren om 16.45 uur terug bij de auto. Ik kan wel zeggen dat ik die avond heerlijk heb geslapen!
Toch was de wandeling wel de moeite waard, de uitzichten waren prachtig en het was geen typische wandeling. Ik vond alleen de weg terug naar beneden verschrikkelijk, dat was nog 3.4km.
Maar ze hadden op de stukken waar het steil naar beneden ging ijzeren traptreden geplaatst. Hier zaten echter gaten in en gingen zo op in de omgeving dat het heel moeilijk was om in te schatten waar de ene ophield en je een stap moest zetten naar de andere en er was geen trapleuning. Ik heb geen hoogtevrees, maar dat vond ik alles behalve prettig.

Na de stevige wandeling besloten we de volgende dag iets rustigers te doen, er was namelijk ook nog een scenic route die je met de auto kon rijden. Samen met Marieke heb ik deze route gedaan, Anne moest met de auto naar de garage.
Er waren onderweg een aantal stops:
⁃ Silverband Falls
⁃ Boroka Lookout
⁃ Reed Lookout + Balconies
⁃ Mackenzie Falls.

De Silverband Falls stelde helemaal niks voor het was niet echt de moeite waard om daar te stoppen en de wandeling ernaartoe te maken.
De rest van de stops waren prachtig. De uitzichten vanaf de lookouts waren het meer dan waard en Mackenzie Falls was ook de moeite waard.

Zo een heerlijke week afgesloten met Marieke die we de volgende dag weer af zouden zetten in de buurt van Adelaide.
Waarna ik me samen met Anne opmaakte voor de grote oversteek....

Liefs,

Geschreven door Chantals.Adventure