Vandaag een directe treinreis terug van Berlijn naar Apeldoorn. Wat een luxe!

Voldaan eindigt hier de reis met Roy en mijn 3 maanden totale vrijheid. Het laatste deel was gezellig met Roy en met zijn tweeën zie en beleef je meer dan alleen. Het eerste deel alleen heeft me veel geleerd over mijn normen en waarden. Continue buitenlander zijn in een soms gehaaste wereld waar je de taal niet machtig bent is niet makkelijk. Gelukkig kwam dat niet vaak voor en zijn er mensen die bereid zijn tijd te maken of je dat gevoel te geven en mee kunnen denken. Haasten of negeren werkt dan ook contra-productief.

Ook kon ik me ergeren aan jonge zwervers. Ze zitten met een potje of handje op. In Berlijn zag Roy iemand met een bordje ‘for weed’ erbij. Terwijl in veel winkels oproepen voor personeel op de ramen staat. Ik weet, zo simpel is het niet en een deel zal psychisch niet in orde zijn. En... het zegt wat over mezelf. Handen uit de mouwen en maak er wat van! Zelfs op de fiets heb ik deze prestatiedrang😬.

Alles wordt routine, ook reizen en de nieuwe prikkels komen minder binnen na een aantal weken. Een vakantie voor enkele weken heeft dus het meest optimaal effect. Het gemis van partner en familie nam daarna de voorhand.

De pauze thuis, die ik heb genomen, heeft me veel goed gedaan. Mede om daarna samen met Roy weer te kunnen genieten.

Het is super dat mijn sabbatical door heeft kunnen gaan met hulp van veel mensen, waarvoor mijn dank! Ik vind het spannend om weer te gaan werken vanwege het tempo en ik nu soms een vergiet ben qua geheugen. Daarnaast ben ik mijn zadel ongemakken beu.

Het zijn maar enkele gedachtenspinsels, maar ik zal jullie de rest op papier besparen.

Het was heerlijk! En nu weer terug naar het werkende leven.

Bedankt voor jullie reacties en aanmoedigingen en het medeleven!

Geschreven door Caroline.reisverslag