Opa had in het hotel alles te zeggen en had de bijnaam ‘Chef’. Hij zat aan een tafeltje met de papieren boekhouding en riep regelmatig iemand van de familie erbij om een nummer uit het telefoonboek op te lezen... en hij zat naast ons aan de ontbijt tafel...

Dat was nog maar het begin... Na een stuk klimmen stond een ruïne, waar we even naar uit zijn geweken met mooie uitzichten over de omgeving. Volgens de informatieborden zou er zelfs verwarming en een WC in hebben gezeten! In Middeleeuwse stijl wel te verstaan...

De afdaling was stijl en met veel grind. Roy slipte al met zijn achterband. We hebben daarna een stuk geklommen, ook stijl met veel boomwortels; onfietsbaar. Eenmaal minder extreem stapte we weer op. Na een tijdje lag ik tegen een boom met de fiets ondersteboven op me en mijn rechter voet nog in mijn pedaal geklikt. Ik kon niet op of om en kon alleen roepen: ‘Roy help!’. Gelukkig hoorde Roy het en was hij niet al te ver. Hij heeft mijn fiets vastgehouden en ik ben los gekomen en heb me tegen de boom afgezet om omhoog te komen. Fiets en bestuurder kwamen ervanaf met wat oneffenheden. Later voelde ik mijn knie en volgende dag mijn rechter bil. Het fietsen ging gelukkig nog. Roy was mijn held vandaag😍.

Onze bestemming werd Bayreuth, waar we bij een brouwerij wat hebben gedronken en gegeten, waarna de zoektocht naar een hotel begon. Echter alle hotels zaten vol! Hef zijn de ‘Festspiele’ hier, een groot muziekfeest dat wereldwijd bekend is. Maar Roy en Caroline komen uit een grot en gaan maar verder op de fiets na een paar telefoontjes naar omliggende hotels... Gestrand in Bad Berneck hebben we gegeten bij een leuk homostel. Afwisselender kon de dag niet zijn!

Uitgeblust hebben we Snickers in bed gegeten om morgen het Fichtelgebergte in te gaan.

Geschreven door Caroline.reisverslag