Hemelsbreed ben ik nu het dichst bij Madrid en Medinaceli heeft een station. De trein is in 2u9m in Madrid. Tijd voor een afwisselend uitje. De trein gaat maar op 2 tijden. Ook terug heb ik geen ruime keuze; terug moet met de bus.

In de trein kom ik sneller achter het feit dat het landschap er niet mooier op wordt. Wel vlakker en dichtbevolkter.

Eenmaal in Madrid heb ik een route uitgestippeld. Doel; shoppen (oa. UV-armstukken voor op de fiets) en naar het stierenvecht museum. Helaas is er vanavond geen stierenvechten en dan zou ik nog 3 dagen hier moeten vertoeven. Dan ga ik mijn eigen strijdros missen, mijn roze snelle Jelle.

Natuurlijk kom ik aan als de siësta start... dus eerst lunchen en dan het museum. Het gaat een bord yoghurt met muesli, fruit en honing worden. Het museum is 25 minuten lopen en bij aankomst lijkt het niet op een arena op het eerste oog. Een wat statisch gebouw, omringt met beelden en aanplakposters. Het museum is een paar zalen en bestaat voornamelijk uit tekeningen en schilderijen van de stierengevechten. Opgezette koppen van de best strijdende stieren, die allen een oor missen als souvenir voor de matador. Daarnaast ook torso’s van de beroemde matadors en de sierlijke kostuums die ze droegen. De verfraaide harpoens maken de meeste indruk op me. En ook de messen voor het verlammen, door deze in het ruggenmerg in de stierennek te steken, lijken niet al te scherp. De maliënkolderachtinge pet en schoentjes lijken ook niet comfortabel en totaal zinloos.

Tijd om te shoppen en daarna weer snel naar de bus, want anders wordt het een nachtje Madrid. Morgen weer fietsen met ingeslagen billen crème...

Geschreven door Caroline.reisverslag