Jasmijn jarig! Het taartje eet ik op jou!

Vertrek vanuit Nice, de wekker uitgezet en doorgeslapen🙄. Toch nog om 8 u op de fiets. De tocht langs de kust was mooi, maar spoedig gaat de route de lucht in. Het blijft stijgen en ik haalde een oudere wielrenner in die nogal bleek ziet. Hij gaf aan dat het goed ging toen ik hem voorbij reed en mijn zorg uitte. Later haalde hij me met een big smile in, maar ik sloeg af naar de volgende klim; Col de Madone🤩. Na een flinke afdaling weer een klim en het wegdek wordt slechter tot ik op gravel terecht kom. Tot mijn verbazing zie ik auto’s en ledematen uit de auto’s hangen. De weg wordt geblokkeerd door jongeren die er nogal gedrogeerd uitzien, maar ze laten me erdoor. Even verder zie ik de politie. Vrolijk rijd ik door, want ik ben geen crimineel😝.

Het gravelpad eindigt bij een restaurantje op Col de Braus, waar ze gebak hebben. Een drietal Engelse wielrenners kwamen steunend en kreunend water halen. We raakten kort aan de praat en een vroeg of ik onverhard rijdt naar Sospel en ik ontken. Tot ik later tot mijn grote vrees een enorme stijle lange afdaling over zeer grove keien kreeg. En ja, ik ben gevallen of meer langzaam gekapseisd tijdens het remmen. Met trillende beentjes en dove handen kom ik beneden en rijd een camping voorbij waar ik later weer naar terug ben gefietst.

Op de camping waren een zanger en zangeres en het klinkt irritant grappig. Mijn ‘kamer’ zit recht tegenover de feesttent. Ach, maar er zit een restaurant bij en ze hebben een wasmachine. Morgen helaas kans op onweer. We gaan maar zien hoe we de route gaan aanpassen, als het mogelijk is.

Uiteindelijk toch naar Sospel gelopen, want mijn benen voelen als lood... restaurantjes gaan hier om 19 u pas open en trek heb ik☺️... Het wordt niet veganistisch, maar wel vegetarisch vandaag!

Geschreven door Caroline.reisverslag