Terwijl Manon haar valies pakt, gaan Fleur, Tuur en ik elk naar een ander dorpje voor home-based care. Ikzelf trek voor een tweede keer naar Ngwenya waar we vorige keer interessante, maar vergevorderde ziektebeelden troffen. Ditmaal gaan we langs bij dezelfde patiënten voor een follow-up. Het geeft oh zo veel voldoening om te horen dat de tips, medicatie en het doorsturen naar de clinic geholpen hebben. Ik merk dat de patiënten ongelofelijk dankbaar zijn dat we na de COVID-periode terug langskomen. We passeren opnieuw langs het achterkleinkind van onze caregiver die ondertussen al 6 dagen oud is👶🏾 het schatje heeft nog steeds geen naam en aangezien ze Cara met als Engelse vertaling ‘Precious’ heel mooi vinden, besluiten ze haar zo te noemen😍 woensdag ga ik terug naar daar, dus misschien koop ik tegen dan wel een kleedje voor het volgende babybezoek🥰 elders in het dorp horen we plots ook een baby’tje huilen wiens moeder roept ‘Cara, Cara’. We gaan een kijkje nemen en jullie geloven het nooit, maar een baby’tje van 3 weken met de naam Cara duikt op👶🏾🥰 ook haar nemen we in onze armen, wat een kleine lieverd... 2 kleedjes kopen dan maar? 😅
Verder heb ik ook nog een klein accidentje bij 1 van onze patiënten... voor ik mijn verhaal begin, maak jullie vooral geen zorgen🙃 bij het nemen van de bloedsuiker, prik ik met een klein naaldje in de vinger van de patiënt om deze druppel bloed te gebruiken voor het suikergehalte te meten. Bij het re-cappen van dit kleine naaldje schiet ik door het dopje in mijn eigen duim... een klein ‘prik-accidentje’, maar in een land waar infectieziekten vaak voorkomen, groot genoeg om morgen een bezoekje te brengen aan de Clinic voor medicatie... de kans op transmissie van welke ziekte dan ook door zo’n mini-prikje is minder dan 0,00001%. Toch een risico dat ik niet wil nemen! Zo, nu weten jullie mijn plannen al voor morgenvoormiddag😅
Na deze emotionele voormiddag met de stress van het accidentje en het afscheid van Manon, staat zwemles op de to-do lijst! Niet voor ons, maar voor Mulenga... onverwacht blijkt hij er heel snel mee weg te zijn onder leiding van Teacher Tuur 🤣
In de namiddag hebben we Reading club in Linda Farm. Helaas hebben we slechts 5 kindjes waarvan 1 geletterd en de andere 4 te klein om zelfs te praten😅 we worden heel vroeg opgehaald en de resterende tijd besteden we aan een lesje Nyanja door Audrey. Mijn woordenschatlijst is dus een beetje uitgebreid:
Muvela bwangi lelo - Hoe gaat het vandaag?
Muttu - hoofd
Menso - ogen
Meno - tanden
Chifuwa - borstkas
Mumala - buik
Musana - rug
Mendo - benen
Wawoma - je ziet er goed uit
Nikukonda maningi - ik hou heel veel van je

Ondanks de fonetische schrijfwijze van vele woorden, kunnen er zeker schrijffouten ingekropen zijn 😅
We sluiten deze bewogen dag af met de film ‘dirty grandpa’ en verse oliebollen, een Zambiaanse delicatesse!
Knuffels 😘

Geschreven door CaraOpStap