7:40 als vertrekuur dus 6:45 staat de wekker. Fleur en Manon verzorgden enkel wondes deze voormiddag in het afgelegen dorpje Maramba. Ook enkele bloeddrukken werden gemeten en tand-en zenuwpijn werden ‘behandeld’. Behandelen kunnen we het niet echt noemen helaas... diagnoses stellen, dat behoort niet tot ons takenpakket. Pijnverlichting en doorverwijzing naar de clinic zijn de enige zaken die we kunnen doen om de mensen te helpen.
Tuur en mezelf verkennen het charmante en groene Libuyu. We raceten door de stad en tegen de klok om al de patiënten te kunnen zien die aan caregiver Roy hadden laten weten dat ze zorg nodig hadden. Echt racen kunnen we het niet noemen. Voor de start van de ‘consultatie’ zal namelijk altijd tijd genomen worden voor een kennismakingsbabbeltje, waarbij we ook altijd moeten gaan zitten op houten blokken/ stoeltjes/ dekens. Cultureel gezien, is het not done om een zitplaats af te wijzen of af te staan! Onze beentjes worden dus tijdens het lange wandelen van huis tot huis voorzien van rust tijdens het consult. Deze voormiddag hebben we ongelofelijk veel interessante medische casussen gehad. Een vrouw met vermoedelijk een baarmoederhalskanker, opvolging van bloeddrukken, hartproblemen, baby’s met koorts, voedselallergie, vermoedelijke SOA, gewricht-en spierpijnen, hoofdpijn, tandpijn etc. Voor ons als dokters in wording dus een leerrijke ervaring. Zoals jullie vermoeden, hebben we ongeveer de helft van deze patiënten moeten doorverwijzen naar de clinic waar ze door een dokter gezien kunnen worden. Enkel op deze manier geraken ze aan de geschikte medicatie. We zijn ook mogen binnengaan in 2 huisjes. Verder dan tapijten, een zetel en een vuurtje op de grond, staat er niks binnen. We moesten toch even slikken door het grote contrast... we worden hier in de omstreken van Livingstone echt met open armen ontvangen en de inwoners zijn ons zó dankbaar. Voldaan keren we dan ook huiswaarts.
Na de middag stond Health Club AKA seksuele opvoeding op de planning. Een les over puberteit aan een klasje 10-12jarigen. Geen al te gemakkelijke topics om met deze bijna-adolescenten te bespreken. Ondanks het gegniffel bij de woorden ‘menstruation’ of ‘breasts’, hingen de leerlingen geïnteresseerd aan onze lippen.
Back home trokken we meteen richting de befaamde fabric store! Een winkel vol stoffen met de meest kleurrijke typisch Afrikaanse prints. Je zou er uren kunnen ronddwalen... een uurtje later kozen we elk ongeveer 3 stuks stof om een outfit mee te laten maken. To the tailor! Onze maten werden genomen en binnen een week zien jullie de resultaten... we houden jullie nog even in spanning omtrent de gekozen patronen...
Na een traditionele overheerlijke Nshima (remember? Geknede bolletje plakrijst met kip en groenten) stond er een fundraiser-quiz op het programma. Samen met enkele Nederlanders vormden we het team ‘the dutchies’. Jullie zouden ons ook ‘de dutsjes’ kunnen genoemd hebben, want we strandden slechts op een zielige 10e plaats van de 11... duidelijk geen quiz masters! 😋
Slaapzacht ❤️

Geschreven door CaraOpStap