Wat gaat de tijd hier snel😅
We beginnen de dag met American pancakes! Hierna stappen Manon en mezelf in het busje richting Linda clinic. Tuur gaat op stap met Sarah (meisje van de US) naar Libuyu op HBC; Fleur trekt met Marja (meisje van Nederland) naar Nakatindi. In Linda clinic wordt er elke woensdagvoormiddag een weeg-en meetmoment georganiseerd voor de allerkleinsten 👶🏾. De baby’tjes worden door blanke helpende handen gewogen en gemeten. Die blanke handen zorgen soms voor extra krokodillentranen... het werd ons verteld dat zo’n 100-tal baby’tjes verwacht werden, maar vandaag bleven ze liever allemaal in hun bedje liggen. In totaal kregen we ongeveer een 30 baby’tjes in onze handen, zo schattig🥰 naast wegen en meten, bezoeken ze ook de dokter van dienst en krijgen ze enkele vaccinaties waaronder Polio, Tyfus en Rubella. 4 posten dus waar gemakkelijk een doorschuifsysteem kan helpen. Dat zou net iets té efficiënt zijn voor de lokale bevolking... ondanks de chaotische opzetting, hadden we dikke fun🤗 onze voormiddag werd op een bepaald moment verstoord door enkele gemaskerde jongemannen die dansend en zingend door de straten liepen. Foto’s nemen dus dacht Manon! Plots stapten ze op ons af om geld te eisen voor de foto, anders moest de foto verwijderd worden... eventjes spannend momentje dus 🤣 deze adolescenten zijn onderdeel van een typisch ritueel zoals vermeld enkel pindats geleden. Jongens die net in de puberteit komen ondergaan een ‘vermannelijking’ door 6 maanden in de bossen te overleven en besneden te worden... de gemaskerden leiden deze opdracht.
Na dit oponthoud nemen we binnen in de clinic een kijkje op zoek naar werk... er wordt ons gevraagd vaccinaties te zetten tegen Tuberculose bij baby’tjes. Helaas is dit niet toegestaan van African Impact uit, ookal toont mijn bachelor diploma geneeskunde dat ik hiertoe in staat ben... Beetje jammer dus 😒
Hoe dan ook, een voormiddag overladen met schattigheid is sowieso een geslaagde voormiddag🤗
Zowel Tuur als Fleur hebben een ongelofelijk drukke HBC-voormiddag achter de rug! De ene wonde na de andere, de ene patiënt na de andere. Zo moet het zijn!
In de namiddag splitst de groep opnieuw. Tuur en Fleur houden zich bezig met jongens rugby terwijl Manon en mezelf een 50-tal kindjes entertainen. We maken tekeningen voor de kids om in te kleuren, we springtouwen, we spelen Chinese voetbal en we lezen Engelse boekjes. Ikzelf neem een plaatsje bij het ‘kapsalon’ en krijg mooie vlechtjes in mijn haar getoverd. Afscheid van de kindjes is altijd een beetje moeilijk. We mogen niet te close met hen omgaan, terwijl we ze 1 voor 1 zouden kunnen opeten🥰
Thuisgekomen, pakken we snel wat centjes en trekken we naar de tailor! Helaas waren onze kledingstukken nog niet afgewerkt, morgen nieuwe poging! Dan maar meer nieuwe stofjes kopen voor familieleden (en stiekem ook voor onszelf😁).
Bon, zoals jullie lezen was het een zeer gevulde dag en we gaan dan ook met een voldaan gevoel slapen😴

Geschreven door CaraOpStap