Onze activiteit van vandaag hield ik zo lang mogelijk geheim op vraag van de anderen om de mama-hartjes te sparen... we zijn namelijk gaan raften op de Zambezi River! 🚣🏾‍♂️ op internet valt deze in vele lijstjes binnen de top 3 van meest plezante (en gevaarlijkste) over de hele wereld... voor Fleur en Manon hun eerste keer raften, dus gezonde stress aanwezig! Voor Tuur en mezelf heeft raften geen geheimen meer, dus wij offeren ons op (met veel goesting😛) om de voorste 2 plaatsen in te nemen op de boot. Buiten onze fantastische (en knappe😜) gids Emmanuel, hebben we ook nog Marja en Giorgia aan boord. Door het jaar heen worden de routes wat aangepast naargelang hoog-of laag waterseizoen. Vandaag was de eerste dag dat alle 21 rapids mogelijk zijn. Ik spring een gat in de lucht, maar Manon en Fleur iets minder😅 deze 21 versnellingen zijn een combinatie van graad I-V, waarvan de eerste 10 de zwaarste zijn. De eerste 3 rapids doorstaan we perfect ondanks weinig teamwerk. Dit is dan ook wat ons nekt op de 4e versnelling met als naam ‘Wake-up call’. We komen terecht op een gigantische golf, onze neus schiet de hoogte in en er zit niks anders op dan loslaten en omkiepen... ik laat me meteen meevoeren door de stroom met de voeten vooruit terwijl één van de kajakkers achter me aan komt. Als een aapje hang ik aan zijn voorkant, terwijl we Fleur oppikken om aan de achterkant te hangen. De rapid is nog lang niet gedaan dus wat volgt is een Grade IV versnelling als aapje aan een kajak😅 zo een geweldige ervaring😍 we worden hierna in een andere boot getrokken om even op adem te komen. Ondertussen zijn onze overige 4 inzittenden erin geslaagd om de boot terug om te draaien! Dit was blijkbaar een helse opdracht met veel chaos die vooral Giorgia heel wat paniek bezorgde... bon, eind goed al goed! Enkel ik vond het omkieperen super tof, dus de gids besluit om alles op alles te zetten om ons niet meer te laten kantelen... en dat lukt! Door ons goede teamwerk en de duidelijke instructies van Emmanuel, overleven we nog meerdere Grade IV en V versnellingen. Enkele rapids van lagere graden mogen we al zwemmend doorkomen, met enkele neusspoelingen tot gevolg. (Mike zijn vele neusspoelingen tijdens het waterskiën zijn er niks tegen 😉)
Na ons avontuur op het water, volgt nog een stevige klim naar boven. Op de terugweg naar de startplaats, passeren we langs intieme dorpjes met vele schattige kindjes. Allen roepen ze ‘bottle bottle’... een leeg plastic flesje kunnen ze gebruiken om water in te vervoeren naar school of elders. Schattig, maar vooral triest dat we niet meer voor hen kunnen doen.
In de Waterfront, de startplaats, krijgen we een burger met frietjes voorgeschoteld alvorens ons klaar te maken voor de volgende activiteit. Sunset cruise! 🌅 drankjes en eten inbegrepen, maar door onze vermoeidheid zit er niet veel fut meer in🤣 we bewonderen de rivier en de oevers op zijn mooiste moment🥰
Alsof deze dag nog niet wonderlijk genoeg was, zagen we ook nog krokodillen, een zebra, olifanten die de weg oversteken, nijlpaarden in het water en prachtige vogels. 🐊🦓🐘🦛🕊Aan de pracht van het Afrikaanse dierenrijk zal ik nooit wennen😍
Door het harde werk op de boot deze voormiddag, zijn we volledig uitgeteld om 20h🤣. Morgen kunnen we eindelijk voorbij 7u slapen, maar uitslapen zit er niet in. Samen met Audrey, één van de staff, gaan we naar Church. We kunnen niet wachten om alweer een nieuw stukje cultuur te ontdekken...
P.S. Foto’s en video’s van het raften wordt ons morgen normaal bezorgd! Stay tuned 😉

Geschreven door CaraOpStap