Gisteravond laat nog met Meike gesproken, die ter observatie in het ziekenhuis lag vanwege een aanrijding. Heel naar, gelukkig lijkt zij en haar kindje geen schade opgelopen te hebben-alleen de auto...
Desondanks toch aardig geslapen... rond 8 u wakker van het geluid van een hoge druk spuit; een stadsbus werd gerepareerd en gereinigd... Wel apart, zo’n camperplaats midden in de stad! We betaalden 15€ en kregen daarvoor een plek, elektriciteit en mogelijkheid tot lozen.
Plus bewaking. Er stonden nog zo’n 4-5 campers...
Rustig opgestaan, goed gepoedeld met washandje en ontbeten. Rond 9.30 op weg naar het Teatro en Anfiteatro, het hoogtepunt van ons bezoek aan deze stad! Prachtig en imposant...
Daarna naar de Casa del Mitrea gewandeld, gelukkig nog lekkere temperatuur! Mooie restanten van een adellijke woningruil de 1e eeuw. Met 3 atriums en wat mozaïeken.
Teruggelopen en naar te museum; het Museo Nacional de Arie Romano. Zoals de Michelin gids al aangaf, een prachtig gebouw wat heel ruimtelijk is en de Romeinse kunst mooi laat uitkomen!
Het reliëf van Jupiter Ammon Is het symbool geworden van het klassieke theater festival.
We sluiten deze boeiende, imposante en fijne ochtend af met een lichte lunch tegenover het museum en wandelen voldaan terug naar onze bus. Waar we na laden en lossen Merida achter ons laten.
We rijden naar deEmbalse de Orellana, waar een we de nacht willen doorbrengen.
Het stuwmeer is prachtig, maar de “Playa” en de camping voelen aan alsof een projectontwikkelaar bedacht heeft hier wat geld te gaan verdienen en eea uit de grond gestampt heeft.
Bovendien is het hier erg dor allemaal en wat er op de camping staat, zijn vooral van die “permanente plekken”; een caravan met allerlei eromheen en onder groen plastic😆 niet echt sfeervol...
Toch staan we niet slecht (voor een nachtje), geen andere mensen om ons heen, gedeeltelijk zicht op het meer en wat bomen en struiken.
De dame die ons inschreef sprak werkelijk geen woord Engels, dus weinig toelichtingen en uitleg! Maar we redden ons wel, je raakt er behendig in na zoveel weken.
Met Meike nog een keer gebeld, het gaat gelukkig goed met haar en haar baby. Het is echt “blikschade” en de schrik...
We eten de langoustines uit de supermarkt van Badejoz, met tomaat en avocado.

Geschreven door Campertochten