Weer bijtijds opgestaan, want we hadden een aantal wandelingen voor de boeg. Als eerste hadden we, midden in Dhërmi, de Mill's Trail gevonden. Zag er best leuk uit en zou midden door de stad lopen. Natuurlijk traditiegetrouw volledig de verkeerde kant op gelopen, maar uiteindelijk waren we, dachten we, in de buurt. Er is hier veel gebouwd, dus het lag een beetje verstopt achter een hotel. Maar het was ook helemaal dichtgegroeid, dus dat was moeilijk zoeken. Uiteindelijk gevonden en richting de Old Town gelopen. Maar helaas erg teleurgesteld. De focus in de stad is zo komen te liggen op de bouw, dat de natuur is vergeten. Grote slangen voor het water, weggekapte bomen en takken die er nog lagen, gras overwoekerd en heel veel vuil. Dus het had heel mooi kunnen zijn, maar de gemeente laat het links liggen. Hopen dat dat nog komt dus. Gelukkig lag de trail letterlijk naast ons hotel, dus we waren wel snel terug.

Daarna zijn we de auto ingestapt richting het Llogara National Park. Hier liggen veel kleine hikes en er zijn veel bergtoppen. Dus we hadden er 2 uitgezocht. Borsjan ging naar Maja Thanasit en Diede naar Maja Qorës. Beide zouden ongeveer even lang duren, hadden we opgezocht. Dus rond 10.30 uur vertrokken en gaan wandelen. Gelukkig klopte onze informatie niet, want Borsjan was binnen een uur boven en dat was jammer, vooral omdat het constant over een autopad was. Niet heel spannend dus. Diede was pas om 12.15 uur boven, maar had een constante klim met op het einde nog handen en voeten werk om tot de top te komen. Echter hadden we beide een klein probleem op de top. Het was bewolkt, dus je kon de omgeving nauwelijks zien. Klein nadeeltje wel. Maar toen Diede op de top was, besloot ook Borsjan weer terug te lopen. Alleen toen begon het te regenen en te onweren en ook nog te hagelen. Dus Diede is als een gek van de top afgegaan en Borsjan is gaan schuilen in een schuurtje vlakbij. Uiteindelijk daar met 6 man gestaan, dus wel gezellig. Diede kwam kletsnat terug om 14.15 en toen zat Borsjan al in de auto. Bedroefd over het uitzicht, maar tevreden met de klim. Daarna zijn we doorgereden naar de volgende bestemming.

We zouden kijken of we op een schiereiland konden komen om daar rond te rijden en lopen. Echter was er een rood gearceerd stuk op de weg ernaartoe, alleen er stond niet bij wat het was. Daar zijn we gelukkig achter gekomen toen we daar waren. Het was namelijk van de Albanese Marine... Dus konden we daar niet verder en hebben we dit plan overboord gegooid, aangezien het anders 2 uur omrijden was. De volgende stop was een stuk strand dat achter een rots verscholen lag in Himarë. Hiervoor moet je een klein stuk klimmen over een rots, maar dat is relatief simpel en je komt op een soort privéstrand uit. Leuk om te zien, maar na het kijken waren we ook wel klaar daar. Toen nog even een foto gemaakt van hoe de bouwput hier eigenlijk is, want het is best wel heftig.

Tijd om terug te gaan en even te ontspannen op de kamer. Na een boekje en een volleybalwedstrijd zijn we weer naar de boulevard gegaan om wat cocktails te klappen en bij het drukke restaurant van Royal Blue te gaan eten. Het was een stuk rustiger op de boulevard, dus de rij die er later stond was niet zo groot dit keer. Daarna nog een afsluitende cocktail gedaan en toen weer lekker slapen, want het waren weer goed veel stappen vandaag.

Geschreven door Borsjan.reizen