Toch een iets zwaarder ochtendje dan verwacht, maar na een douche konden we met de ochtendwandeling beginnen. Om 10.30 wel te verstaan. We dachten dat we het eiland wel rond konden wandelen. Maar eerst even de berg naast de deur veroveren.

Rustig klimmmetje omhoog, even op de top staan, toen nog wat hoger, recht boven de camping. Toen langs de camping aan de bovenkant gelopen, waar het pad op instorten stond. Letterlijk, want er miste delen en er stond bordje dat je het beter niet kon doen. Dus uitdaging aangegaan en wel gedaan, uiteraard. Na dat pad kwam de volgende klim, die wel wat steiler was. Daarna kwam een pad, dat zo steil was, dat ze er touw bij hadden hangen waaraan je jezelf omhoog kon helpen via het pad. Uiteindelijk zijn we op het hoogste punt hier gekomen en hebben we even genoten. Toen de weg naar beneden gedaan en om 13.00 uur terug bij de camping. Flinke wandeling al gehad dus.

Dus maar besloten dat we de auto zouden pakken naar de andere punten, want het eiland is wel iets groter dan verwacht. Niet loopbaar, in ieder geval. Het volgende punt was de plek met de hardste wind van Europa. Niks van gevoeld natuurlijk, maar we zijn wel op een prachtige wand met alleen maar puffins gestuit. Gelukkig maar, want verder was dit een beetje een teleurstelling. Maar goed, niet erg en de auto gepakt richting het volgende punt. Onderweg nog even moeten stoppen voor schapen op de weg, maar dat hoort er allemaal bij.

Stop nummer 2 met de auto was de Eldafell vulkaan. Deze is in 1973 uitgebarsten en heeft toentertijd 173 huizen verwoest en het eiland vergroot van 10 naar 12 km² in een spanne van bijna 6 maanden. Ook hier weer een lekkere opwaartse helling naar de top met mooie uitzichten en mooie stenen. De terugreis naar beneden ging een stuk sneller dan omhoog, want de beentjes beginnen nu wel wat vermoeidheid te vertonen.

Stop 3 en tevens de laatste stop, was Skansinn, letterlijk vertaald vanuit het Deens, het fort. Een oude stelling tegen vijanden van vroeger. Een "stave church", zwart hout en huis dat natuurlijk dicht is als wij er zijn, morgen gaat het weer open... Zag er leuk uit, maar we waren daar vrij snel klaar.

Toen terug naar de camping, de bergschoenen uit, of in mijn geval weg, de tas en de auto geprepareerd voor inleveren, omkleden in een, omg, normale broek en even het enige café opgezocht om een biertje te doen. Daarna vroeg de tent in, want morgen weer vroeg op.

Geschreven door Borsjan.reizen