8 uur zaten we weer aan het ontbijt, een prima omelet en om half 9 weer de auto ingestapt. Er ligt weer een mooi ritje voor ons, met wederom veel mooie gebergten en weggetjes. Ditmaal gingen we over de Toguz Toro-pas. Bovenaan, 2800 meter, was het zelfs fris met 23 graden. Verder vooral enorm veel vlinders op de weg en zelfs een groepje ezels. Diede en Borsjan wisselden om het uur met rijden, want beide wilde ze graag deze route rijden. Een prachtige route tot we voorbij de pas zijn.

We kwamen door verschillende dorpjes, waar we weer even wat boodschappen konden inslaan, alvorens door te rijden naar Tash Rabat. Daarna ging het over in lange rechte stukken, helaas. Wel langs de grens met China gereden, een geweldige bergenrij als natuurlijke grens. Uiteindelijk van de rechte, verharde weg af richting het yurt-kamp Sabyrbek. Weer een lekker stukje over de stenen en het zand.

Aangekomen bij Sabyrbek kwam de eigenaar meteen naar ons toe en we kregen direct een yurt aangeboden. Geen idee wat de prijs is, maar dat zien we achteraf wel. Spullen in de yurt gelegd en meteen naar Tash Rabat, de handelspost van de zijderoute, gelopen. Anderhalve kilometer, dus het viel mee. Een leuk fort waar je ook nog op kon klimmen. Het zag er allemaal typisch nomadisch uit. Verder was er niet veel te doen dus na een kwartiertje alweer terug gelopen. Toen even op een bankje gechilld en daar kwamen we, jawel, 2 Nederlanders tegen. Die deden ongeveer dezelfde route, want we hadden ze in Osh al gespot.

Om 7 uur gingen we aan het eten wat we daar kregen. Prima maaltijd en gezellig met de 2 Nederlanders gesproken. Na het eten nog even de sauna in, dit was erg lekker na weer dagje auto en daarna naar bed, lezen onder een dik dekbed, want het gaat een graad of 10 worden vannacht, op deze hoogte (3000 meter).

Geschreven door Borsjan.reizen