Precies toen ik vanmorgen wakker werd keek Ansje op haar horloge. Op mijn vraag hoe laat het was antwoordde zij “Vijf uur, we moeten er uit hè. En dat deden we. Het was koud toen we uit bed stapten. Snel de kleren dus maar aan. We zetten koffie, roosterden brood, en aten dit beide met kaas en Ansje met Nutella dat ze een paar weken geleden had gekocht, en ik met Jam. Daarna nog wat yoghert en waren we klaar voor vertrek.

Precies om zes uur stapten we in de auto, die als temperatuur zeven graden aangaf. Een paar minuten later stonden we bij de gate die toegang geeft tot de “game area”. Onze permit werd gecontroleerd en de man die dit deed wenste ons een prettige dag. De zon was inmiddels opgekomen, maar ging nog schuil achter wat wolken. Na ongeveer tien minuten rijden konden we de huisjes van ons kamp zien liggen en werd daar een plaatje van geschoten.

Even na half zeven kwam we bij “Rooidam”, een Waterhole. Gelijk met ons kwam daar ook een spotted hyena aan om te gaan drinken. Het was boeiend om dit te zien, het drinken werd steeds onderbroken door het bijna schrikachtig rond kijken. Toen de hyena het genoeg vond liep hij langzaam weg en zegen wij hem verdwijnen. Inmiddels was ook een groepje Guinea Fowl’s bij de waterplaats aangekomen, prachtige loopvogels om naar te kijken.

Tien minuten later werden wij verrast door een lonely Elephant, die voor ons op het pad liep. Nadat hij in de bosjes verdween konden wij verder. Nog geen vijf minuten later weer dikhuiden. Twee vrouwtjes, elk met een jong, die nog flink moeten eten voor ze zo groot zijn als moeder. Misschien wel aardig om te weten, dat een olifant per dag tussen de 200 en 300 kilo planten eet en ongeveer 200 liter water drinkt. Kort daarna weer een olifant op ons pad, die er op bleef lopen. Omdat wij verder wilden zijn wij het grote dier maar langs gereden. Zonder op of om te kijken liep deze verder.

Het was inmiddels bijn half acht geworden, de zon was te voorschijn gekomen en de temperatuur verliet eindelijk de zeven graden. We kwamen aan bij Waterhole Hapoor waar het rustig was, we konden alleen twee nijlganzen en een blacksmih lapwing spotten.

Onze tocht ging verder. We zagen twee hadedah’s (vogels, die je soms al vroeg wakker kunnen maken met hun luide geschreeuw), een black-backed jackel en een groep olifanten op een berghelling. Tegen negen uur kwamen we bij Lizmoor, een waterplaats die zo is gemaakt dat deze niet door olifanten kan worden gebruikt. Zeker in droge tijden worden de waterplaatsen door olifanten gedomineerd en komen andere dieren niet aan de beurt. Bij Lizmoor zagen we een eenzame buffel aankomen om daar te drinken. Verder waren hier veel Kudu’s, vrouwtjes, mannetjes (met hun prachtige geweien) en twee stoeiende jonge exemplaren.

Om half tien arriveerden we bij Ngulube, een waterplaats waarbij zich wel zo’n veertig buffel’s ophielden, en door hun aanwezigheid andere dieren geen kans gaven te drinken. Een groepje Zebra’s stond leidzaam op hun beurt te wachten. Maar toen dit wel erg lang ging duren wisten zij zich er voorzichtig tussen te wurmen. Na en half uur hier te zijn geweest besloten we terug te gaan richting “huis”’. Onderweg kwamen we nog een paar keer langs olifanten en om kwart over elf waren we weer in onze cottage, waar we ons de koffie en lunch goed lieten smaken.

Buiten was het inmiddels een andere wereld geworden, de wolken hadden het van de zon gewonnen en het ging regenen. Maar gelukkig was het van niet al te lange duur en zijn we omstreeks drie uur aan een nieuwe tocht door het park begonnen. Of het door de regen kwam is niet te zeggen, maar er waren maar zeer weinig dieren te zien. Het bleef beperkt tot een paar Burchell Zebra’s, zes pullen van een nijlgans en een prachtige Kudubok. Maar de dag eindige zoals deze begon, met een hyena. Dezelfde als vanmorgen. Dat zullen we nooit weten.

Leeuwen hebben we hier nog niet gezien, behalve die ene uit Nederland. Bij het waarschuwingsbordje ging ze op de foto en werd het pas op de leeuwin.

Morgen nog een dag te gaan. Jullie horen van ons.

Geschreven door Ansjeruud.travels