Na het laatste, weer lekkere ontbijt en het inpakken namen we afscheid van Aisla ( een schots/Engelse naam) en zoon Cavin en besloten we nog wat rond te kijken in Graaff Reinet en wat foto’s te maken. Het is een leuk plaatsje en een van de oudste in ZA. In Addo moeten we weer voor onszelf zorgen.(je kunt er wel dineren) en moesten er dus boodschappen worden gedaan. De plaatselijke Spar was goed voorzien en Ruud dook de drankwinkel binnen voor een nieuw voorraadje Bier en wijn. We verlieten om half elf het plaatsje. Het was een koude dag. Bij het opstaan 13 graden en het duurde wel een paar uur voordat het 15 graden was. Het was zonnig maar er stond een gure wind.

De rit verliep voorspoedig al werd er flink gewerkt aan verbetering van de weg, voor vertraging zorgde dit niet. De route ging door een vrijwel onbewoond gebied wat een Karoo-uitstraling heeft. Bij Kirkwood zagen we net als 8 jaar geleden weer heel veel velden met citrusbomen. Toen kon je nog een mandarijntje of zoals het hier heet een naartje van de grond oprapen, nu was alles keurig afgehekt.

Om half drie konden wij inchecken bij de receptie van het Main Camp in Addo Elephant National Park, het achtste park van deze reis en onze laatste bestemming voor 3 nachten. Het was erg druk bij de balie dus duurde nog een tijdje. We kregen de sleutel van cottage 42 en die hadden we dankzij de verstrekte plattegrond snel gevonden. Ruud sjouwde alle spullen weer naar binnen en we aten snel een boterhammetje.

Er was nog voldoende tijd om een gamedrive te maken voordat het hek om 6 uuur dicht gaat. Het weerzien met Addo was heel plezierig. We waren hier in 2011 ook geweest. Het was een leuke rondrit maar we zagen geen enkele olifant haha.
Wel tal van andere dieren waaronder de backpack jakhals, een grote groep buffels en heerlijk in het veld liggende hartenbeesten. Voor het eerst deze reis zagen we flink wat stokstaartjes rondrennen en lekker eten terwijl er dan 1 op de uitkijk staat.

Inmiddels heb ik gekookt en hebben we gegeten. Het was de bedoeling de gekochte kipspiezen op de BBQ te leggen, maar de koude harde wind deed ons besluiten het lekker in de koekenpan op te bakken.

Terwijl ik dit verslagje maak zit Ruud tegenover mij te knikkebollen en hoor ik in de verte een leeuw brullen. Die hopen we.morgen tegen te komen. Het is inmiddels half tien en tijd om te stoppen. Welterusten.

Geschreven door Ansjeruud.travels