De nacht van woensdag op donderdag was het erg koud in onze safaritent, een extra deken was dan ook nodig om het warm te krijgen. Heerlijk om ‘s morgens de zon weer te voelen toen deze achter de bergen tevoorschijn kwam. Terwijl wij ons ontbijt klaarmaakten en nuttigden zaten de apen al weer naar ons te loeren of ze nog iets konden roven. Als je de tent niet snel sloot hadden ze zo iets te pakken.

Na het ontbijt reden we de lange en vooral smalle weg naar de top van het waterbergmassief. Een prachtige tocht met magnifieke uitzichten. Jammer dat op de top veel zendmasten staan, maat ook daar wil men internetten en whatsappen. Wel bijzonder dat je dan in ons camp dan nauwelijks of geen verbinding konden krijgen. Op de top werden we begroet door veel vogels en een ‘dassie’, ofwel bergmarmot. Van de gierkolonie was nu niets te zien (het vereerde tijd van het jaar).

Op de terugweg kwam een tegenligger de berg op. Dat was voor beide wat heen- en weren, maar de passeeroperatie slaagde. Terug op de basis de lunch gebruikt en daarna van de zon en de omgeving genieten. Na een goed uurtje begon het bij mij te kriebelen en omdat Ansje even geen zin had om in de auto te hobbelen ben ik er alleen op uitgegaan. Met als resultaat: de eerste olifanten. Voor me maakten er twee weet ruzie en blokkeerde de weg. Terwijl ik naar ze keek zat ik in korte tijd tussen de olifanten, zowel links, rechts als achter mij. Wat is het toch geweldig deze prachtige dieren zo dicht bij te zien in hun natuurlijke omgeving.

Nadat de ruziemakers de weg hadden vrijgemaakt ben ik doorgereden, met zebra’s, impala’s en giraffen als resultaat. Op de terugweg moest ik weer even stoppen voor dezelfde groep olifanten, die inmiddels al een stuk verder waren gekomen. Terug in Tlopi opnieuw een olifant, die alleen bij ons ‘voor de deur’ kwam drinken. Inmiddels ging de zon onder en de BBQ aan en hebben we van ons diner genoten.

Na het eten was het zelfs met een deken om te koud om buiten te zitten en kozen we voor ons bed, weer met extra deken. Omstreeks negen uur lagen we plat.

Ook vanmorgen was het weer een vreugde de eerste zonnestralen te begroeten. Na het ontbijt werd het inpakken en reden we daarna naar de gate (17 km), onderweg nog ’begroet’ door waterbokken en giraffen. We namen afscheid van Marakele en reden naar Thabazimbi. Hier nog een boodschap gedaan en benzine getankt (omgerekend ca een euro per liter).

Daarna op weg naar onze volgende bestemming, een rit van ruim 300 km, over rustige en goed wegen. Om kwart over drie waren we in Polokwane Place en hebben hier een mooie kamer met uitzicht op een fraaie kamer. Straks gaan we hier ook dineren en morgen op weg naar het Krugerpark,

Geschreven door Ansjeruud.travels