Terwijl de zon bijna achter de bergen verdwijnt schrijf ik dit verslag vanuit het Zebra National Park, gelegen nabij de plaats Cradock.

Allereerst wil ik vandaag ingaan op de reactie van onze volger Jelmer. Jaren geleden hadden wij een trip geboekt vanaf Gansbaai om witte haaien te zien. Het was een niet al te grote boot waar de tocht mee werd gemaakt en de oceaan was bepaald niet rustig. Ik voelde mij al snel niet zo happy en toen ook nog de kust uit beeld verdween werd dat erger. Op een gegeven moment ging de boot stil liggen en werd het nog vervelender.

Toen kwam de klap op de vuurpijl, om de haaien te lokken had men een vat met visafval meegenomen en de inhoud daarvan werd in de oceaan gedumpt. Toen die geur ervan mijn neus bereikte gooide ik in een keer alles er uit. Wat voelde ik me daarna ziek en wat was ik blij toen de tocht was afgelopen. Vandaar dat ik gisteren met zekerheid wist dat ik nummer zeven niet meer zou zien. Dit wil ik nooit meer meemaken. En Ansje?, die had nergens last van. Zij heeft de witte haaien gezien. Mijn ogen moeten het ook hebben waargenomen, maar herinneren kan ik het me nauwelijks.

Terug naar vandaag. De dag begon met een flauw zonnetje en de temperatuur was om een uur of acht al tegen de twintig graden. Na te zijn opgestaan bezochten we beide de douche, werd alles weer ingepakt en via twee trappen weer naar de auto gebracht. Na afscheid te hebben genomen van ons penthouse was het tijd voor het ontbijt. Op het breakfast menu werd afscheid genomen van de vertrekkenden. “Albertus and Ansje, its being such a pleasure hosting you both. Balie Dankie... Enjoy the rest of Youri stunning SA trip....”

Na het ontbijt gingen we omstreeks negen uur op weg naar onze volgende bestemming. De lucht was inmiddels al weer dichtgetrokken en ging het zelfs regenen. De ruitenwissers moesten dus eindelijk aan de bak. Maar na enige tijd trok de lucht weer wat open, zagen we zo nu en dan de zon, en liep de temperatuur op naar boven de dertig graden.

Na ongeveer 370 kilometer kwamen wij aan bij de gate van Mountain Zebra National Park. Na het invullen van een formulier en onze handtekeningen mochten we verder rijden, naar de receptie. Dat was nog eens 12 kilometer, deels over een wasbord, deels over asfalt. Ook daar weer een handtekening en daarna naar ons prachtige cottage, die schitterend is gelegen

Vanavond eten we hier in het kleine restaurantje en daarna zal de nachtrust ons naar morgen brengen. Een hele dag om dit park te verkennen, een park waar we nog nooit zijn geweest, en waar in ieder geval zebra’s zullen zijn.

Lieve volgers, tot morgen

Geschreven door Ansjeruud.travels