Loop eigenlijk al 3 dagen langs de Canale Medio. Dat is een aftakking van de Adige bij Alio. Het is een soort reuze waal voor irrigatie en electriciteitsopwekking. Ik vind het een reuze gaaf waterwerk. Ik dacht dat wij Nederlanders daar goed in waren maar hier kunnen ze er ook was van, al sinds de Romeinen overigens.
Daarlangs loopt een vlak en kaarsrecht fietspad. Voor mij loopt dat prima en ik kan niet verdwalen. Aan de andere kant ben ik een soort gevangene van m’n zelf gekozen fietspad. Als je er eenmaal opziit kan je er niet vanaf tenzij er een uitgang is. Maar ja als de eerste uitgang 10km verderop is ben ik wel 2 uur gevangen. En dit pad komt dus vrijwel niet door dorpjes en om daar te komen moet er dus eerst een uitgang zijn en dan is het vaak nog wel op z’n minst een halve km lopen om in het dorp te komen. Ik doe dat niet snel helaas. Mijn geest doet het liefst geen stap te veel (gek idee eigenlijk dat ik dan een reis van 3 miljoen stappen begin).
Maar goed vandaag ben ik lekker tijdig ontsnapt en was ik voor lunch al in het hotel en heb ik uitgebreid geluncht in een ristorante. Dat werd wel een beetje rijd ook. Het weer was bewolkt vandaag en de temperatuur weer goed

Als vervolg op de megaboer zou ik nog een wat schrijven over het dorp. Zoals het gehucht ontkoeide en ontvolkte zo gebeurde dat ook met de winkels in het dorp en kleine stadjes. Deze ontwikkeling werd in gang gezet uiteindelijk denk ik door de consument genaamd Zeeuws meisje: geen cent teveel hoor! Dus kwam er schaalvergroting en was daar opeens de megasupermarkt die de bakker en de slager en de kleine supermarkt en de huishoudwinkel en de sigarenboer opvrat. Het dorp zit met de dode etalages. Voor mij als zwerver over het land is dat reuze onpraktisch want de megasupermarkt veronderstelt een klant met een auto die weet waar de megasupermarkt is. Maar ik ben te voet en de natuurlijke vanzelfsprekendheid van de kerktoren met toebehoren is niet meer. Niet ieder dorp heeft een megasupermarkt dus als wandelaar cq reiziger moet ik weten in welk dorp en waar in dat dorp. Dat is wel eens reuze lastig voor de bevoorrading. Ja maar er is toch internet. Jawel maar als dat er nou eens niet is? Maar goed als ik er dan 1 vind dan kan ik me wellustig laven in een enorm aanbod van allerlei producten waarvan ik, vanwege de kleine capaciteit van m’n zakje, maar heel weinig, maar voor de dag genoeg, kan meenemen.
Wat is er dan nog over in het dorp? De apotheek, de makelaar, de electo / sanitair installateur, de kapper, bloemenzaak en de tattooshop. Nou vraag ik je: welke influencer heeft de helft van de wereldbevolking zo gek weten te krijgen zich vrijwillig voor het leven te laten verminken? Onvoorstelbaar.
Ik kan nog wel even doorgaan maar ik moet stoppen voor nu.
Morgen gaat de reis verder naar Verona waar ik een Betty stop heb.


For three days in a row now I follow the cycle path next to the Canale Medio. This is a canalised branch of river Etsch or Adige. This is efficient walking flat and cannot get lost. Once you take the path you are captured between canale and something else like the motorway. So if you are on the path you cannot get off unless there is a way out. This could be after 10km so that is 2 hours. Actually that is a strange feeling to be a prisoner of the path that I choose voluntarily. The path does not cross villages often. Sometimes the village is half a mile from the path. But my mind does not want to do easily any step that is not necessary to achieve the goal. Thinking about that it is kind of madness to start a 3 miljon steps journey and then to refuse a couple of ‘unnecessary’ steps.
I am pretty much impressed with Italian waterworks.

Geschreven door Ads.reisdagboek