Vanuit Wenen toch nog even een allerlaatste verslag. Op aanraden van een ober van ons favoriete barista tent zijn we naar Vis gegaan, dus op de boot om na een kleine 3 uur op het eiland aan te komen waar de Abba film Mammamia is opgenomen. Wat ziet de baai en het dorpje er vanaf het water al adembenemend uit. We genieten van de rust en lopen naar onze kamer die Linda heeft geboekt via air b&b. Als we aanbellenn wordt er open gedaan door een man van een jaar of 70 die ons in gebrekkig engels allerhartelijkst ontvangt. We verblijven in een kamer met gedeelde badkamer, die strak is onderhouden en de sfeer van jaren terug uitstraalt. De huizen zijn van keien en specie en hebben veelal luiken. Er rijden nagenoeg geen auto's in het dorpje en we neuriën en zingen vele Abba hits, als die eenmaal in je hoofd zitten zie ze dan maar weer kwijt te raken.
Het is heerlijk weer 25 graden en stevige wind zoals dat hoort aan het water. Om 19.30 uur worden we opgepikt door de eigenaar van Roki. We slingeren het dorp uit de berg op en komen in een hoger gelegen dal met graslanden en wijngaarden. Dan zijn we bij Roki en nemen plaats aan een tafeltje voor 2 onder de lindebomen, het is hier windstil. We starten met een heerlijke fles lokale rode wijn en een kaas/vlees plankje, om je vingers bij af te likken. Het Wordt donker en de temperatuur blijft rond de 22/23 graden. Dan komt er een grote ronde lage pan op tafel, deze heeft 2.5 uur rondom in de (na) gloeiende houtskool staan gaar worden. Het is lamsvlees met aardappelen, uien, wortelen en knoflook. Verder nog een salade erbij en het feest is compleet. Wat heerlijk zeg het overtreft onze verwachtingen in alles. Na een kop thee en een heerlijke chocolade taartje worden we omstreeks 22.00 uur tonnetje rond weer terug gebracht langs de slingerweg naar beneden naar het dorpje. Het blijft een magisch gezicht om de lichtjes van het dorp en de zeilboten vanaf de bergen te zien.
De volgende dag huren we 2 electrische mountainbikes, het is tenslotte vakantie. We vliegen de berg op met de basis ondersteuning en komen na 10 km in het vissersdorpje aan de andere kant van het eiland. Wat een plaatje weer zeg, de huizen tot in het helder blauwe water gebouwd. Dan weer de berg op waarna we via een gravel weggetje weer afdalen en in een schitterende baai tussen de rotsen wat eten en een verfrissende duik nemen. Na 2 uurtjes starten we de fietsen weer en vliegen met een snelheid van 15 km de 10% helling weer op. We halen zelfs een auto in, dikke pret. Zo zoefen we weer het dal in waar we gisteren hebben gegeten, maar slaan eerst nog even af om vol vermogen weer een klim van een paar kilometer te maken. Daar bekijken we een paar grotten die tijdens de 2e wereldoorlog werden gebruikt door het verzet,om dan weer het dal in te rijden. Halberweg stoppen we bij een wijn boerderij en genieten van een proeverij van stukjes kaas en 3 wijnen van deze boerderij, wit, rose en rood. We zitten heerlijk in de scbaduw onder de bomen en kijken over het wijnveld uit. Dan de laatste afdaling naar het dorp om de mtb's weer in te leveren. Op naar de cappuccino en 1 taartje aan de havenkant. 's Avonds een heerlijke pizza zittend onder de wijnranken. Wat hebben we genoten.
Terug in Split weer naar de markt voor fruit en groente en ' s Avonds genieten we van muziek buiten bij het stadtheater. 5 mannen die semiklassieke muziek zingen (klapa cambi) zoek maar eens op op Spotify heerlijke romantische levensliederen. Dan lopende we terug naar ons onderkomen en worden blij verrast door de muziek van 3 jongens. Viool, gitaar en drumcomputer. Tjemig wat kunnen zij improviseren op bekende melodieen, kippenvel en niet te omschrijven. We voelen ons heel rijk dat we dit allemaal mogen meemaken. Kortom Split is een echte aanrader. De volgende dag lopen we terug nnadat we hebben gezwommen in zee en zien een jonge man zitten naast zijn fiets met fietstassen. We spreken hem aan en vragen waar hij vandaan komt gefietst. Blijkt het een Chileen te zijn die in Nederland woont en bij de fietsreiswinkel werkt. We bieden hem een biertje aan en hebben mooi gesprek over het leven als fietser. Na een urtje moet hij gaan omdat hij met de boot mee moet naar Italië. Dit zijn van die spontane ontmoetingen die het reizen net even specialer maken. De volgende avond zijn we met de Flixbus via Zagreb weer terug gerden naar Wenen. Ook weer een belevenis met al die grenscontroles en Covid controles. Hier hebben we genoten van een dagje in kasteel Schonbrunn, waar Sissi met keizer Franz Joseph heeft gewoond. S avonds een schnitzel bij gaststatte Kopp. Kom je in Wenen dan is dit een aanrader als je van echte schnitzel houdt. Morgen een overhemd kopen omdat we naar het stadsconcertgebouw gaan en ik alleen nog zongebleekte T-shirts he. Daar gaan we 3.5 uur hopelijk genieten van de opera, "De barbier van Sevilla". Overmorgen weer met de Flixbus naar huis, waar we ook wel weer zin in hebben. Het is mooi geweest en we hebben weer veel mooie dingen meegemaakt. Lang niet alles hebben we inde verslagen verteld omdat het ondoenlijk is om goed te omschrijven wat je voelt en ziet,, onder dat het een compleet boekwerk wordt. Wij hebben er van genoten en tot gauw.

Geschreven door Wim-en-linda-smit.op.reis