Vanmorgen werden we even na 07.00 uur weer gewekt door de in een roeiritme fluitende en zingende vissers. Het is lekker bewolkt en een heerlijk temperatuurtje. Om even voor 10.00 uur lopen we 200 meter naar een bootje en gaan we lekker toeristisch 4 eilandjes bekijken. Het water is vlak en het is geen helder weer. We varen naar een eilandje wat ze de hoed van Napoleon noemen vanwege de vorm. We stappen op het eilandje en al snel horen we een soort gekrijs. Even later blijken we door een laag stukje bos te lopen met duizenden vleermuizen,dit hebben we nog nooit gezien. Ze hangen in de lage bomen en krijsen er op los. Linda krijgt weer herinneringen aan de vleermuizen schuur in Uruguay. We lopen maar snel door de berg op. Vanaf de top van het eiland heb je een fantastisch uitzicht op de ons omringende heuvels. Daarna terug naar de boot. Als we weer varen wordt ons door de schipper verteld dat wij wel weer heel snel terug zijn. Veel mensen doen er meer dan 1.5 uur over en moeten regelmatig uitrusten en wij vonden dat we echt heel relaxed hebben gewandeld. We raken in gesprek over de vissers en de hoeveelheid vis dat ze vangen per nacht. Wij vonden het wel erg weinig(Zie verhaal van gisteren) de gids verteld ons nu dat dat alleen de vangst was die de vissers voorzichzelf houden. Ze vangen meestal veel meer, hoeveel precies is ons niet duidelijk geworden. Dus het vissersbestaan is geen vetpot maar ook zeker geen armoe, gelukkig maar. We landen ondertussen aan op een eilandje waar een apenfamilie woont. We zien vaders nog even aan de waterkant lopen maar daarna geen aap meer gezien ondanks de bananen en dat wij de eerste bezoekers weer zijn sinds weken. We varen door als een koninklijk paar. Als enige toeristische boot op het water zitten wij in twee grote stoelen met boven ons een zonnescherm. Linda voelt zich wel wat opgelaten. Het derde eiland stelt niet veel voor. Ze noemen het Love Eiland, Er is een soort camping op het eilandje geweest, met een kook gebouwtje. We gaan snel door naar het eiland met daarop onze favoriete noten. macadamia noten. Het eilandje blijkt vol te staan met macadamia bomen en allerlei andere vruchtenbomen. Lokale mensen onderhouden de bomen en verbouwen er groenten. Wij kraken een aantal noten en genieten ervan. We eten nog wat verse vruchten en verlaten het eilandje via de andere kant waar ons bootje ligt te wachten met broekzakken vol noten.. Tijdens het varen zien we verschillende maten houten kano's langs peddelen. Een eenpersoons, een tweepersoons en een vracht/vis-kano.Het lijkt ons een hele kunst om hiermee te varen, zo instabiel als ze zijn. Na 3 uurtjes staan we weer op de vaste wal en vinden we het wel weer mooi geweest. We pakken wat spulletjes en gaan in het dorpje weer eten in het eethuis waar de lokale mensen ook eten. We zien ondertussen een aantal fietsers met hoge snelheid het centrum in rijden. Dat zijn nederlanders die met een groep van AWOL/Tropical cyclist hetzelfde traject als ons fietsen, alleen zij doen dat in ongeveer 19 dagen en bagage wordt vervoerd. Morgen verblijven we waarschijnlijk in hetzelfde onderkomen. De koffie is op, maar echte cappuccino was het niet. We leggen nogmaals uit wat een goede cappuccino is en dat daar zeker vraag naar is van toeristen. Uiteindelijk sta ik weer achter de bar voor te doen hoe je melk moet schuimen. We bestellen nog 2 maaltijden voor vanavond en nemen die mee. We trappen weer de heuvel op en zijn met 10 minuten weer in ons onderkomen. Linda gaat de financiën bekijken en ik doe onderhoud aan de fietsen, want de kettingen hebben het wel zwaar te verduren met al dat rode zand. Heerlijk zo'n relaxte dag. Morgen weer op de fiets voor een etappe van 61km waar van de laatste 10 km onverhard. Ook daar hebben we weer zin in. Vroeg op pad en onderweg worden er crepes beloofd in ons fietsrouteboekje. We zijn Benieuwd. Ondertussen een lichtflits en een donderslag, de stoelen en kussentjes worden naar binnen gebracht, toch nog een tropische regenbui????

Geschreven door Wim-en-linda-smit.op.reis