Wat was het relaxed in Bratislava, op de drukte rond de paus na. De stad was voor een deel afgesloten of 1 richting verkeer. Maar na weer een heerlijk ontbijt en bakkie koffie in de frisse buitenlucht hebben we de fietsen weer volgehangen met onze bagage en uit de benauwde hete parkeergarage gehaald. Linksaf mocht niet, dus rechtsaf, maar daar mochten we op de kruising weer linksaf, maar alleen over de stoep lopend. Zo schiet je lekker op. Het was even na 09.30 uur. Na 1.5 kilometer wandelen. kwamen we bij het presidentieel paleis. Het was er een drukte van belang, publiek voor de hekken, verkeerspolitie, gewone politie, stadstoezicht, mobiele eenheden, burger politie, die net zo goed in uniform konden gaan staan, wapens onder een t,-shirt of een bodywarmer aan bij 25 graden en onbewolkt, portofoons zonder een oortje en de zonnebril op, een kort geschoren kop met haar. Linda wilde ook kijken naar/bij de paus, tja wat doe je eigenlijk. De fietsen in een portiek gezet en Wim erbij. Linda voor de hekken van het paleis. Na bijna 1 uur kwam de paus zwaaiend naar buiten. Linda filmen. De paus stapte in en reed de poort uit met rennende beveiliging naast de auto. In eens is er beroering en dringt het publiek naar voren, blijkbaar is de paus uitgestapt. Paniek alom bij de politie en directe beveiliging. Afijn Linda kwam snel terug en wij lopend met de fiets richting binnenstad, wat denk je stop de paus een meter of 10 van ons af bij een groep mensen langs de kant. Linda loopt er snel heen en Wim houdt de fietsen wel weer vast. Het interesseert mij eigenlijk totaal niet. Maar eind van het verhaal Linda staat op een paar meter van de paus te filmen en wordt gegroet of gezegend door de paus. Helemaal van slag zijn we maar een cappuccino met een gebakje gaan doen om bij te komen in ons favoriete barista tentje. Na een half uurtje nemen we afscheid en zeggen tot ziens. Relaxed fietsen we langs de Donau boulevard die ons doet denken aan Buenos Aires met luxe eet en drink gelegenheden met daar boven moderne apartementen. Linksaf over de brug naar de grens. We bezoeken nog een checkpoint langs de oude oost-westgrens, om niet de geschiedenis te vergeten. Het is behoorlijk warm, maar na 30 km zijn we al op onze camping voor de laatste nacht in de tent. Wat een rust, alleen de muggen blijven vervelend. Het koelt niet af, dus ze blijven, dan maar de tent in om nog wat te lezen. De volgende dag alles bijna geheel droog mee naar Wenen, ongeveer 55 kilometer. Het gaat voorspoedig en we belanden, nadat we onze vuile kleding hebben weggebracht naar een wasserette en een heerlijke wokmaaltijd nuttigen, omstreeks15. 00 uur in ons hotel. Fietsen weer in de parkeerkelder en alles mee naar de kamer. Overmorgen gaan we met de Flixbus naar Split, dus maken een stapel spullen die mee gaan en een stapel die achterblijft. De spullen die achterblijven moeten goed droog zijn, dus de hele kamer hing al snel vol met de tent, slaapzakken en de fietskleding die we zelf hebben uitgewassen. Kortom het lijkt wel op werken. Het is 28 graden, maar omstreeks 17.00 uur gaan we naar een nieuwbouwwijk om een cappuccino te drinken. Wij vinden het fascinerend om in de buitenwijken tussen de gewone bewoners te genieten van hoe zij leven. Ondertussen vragen we of zij een favoriete eetgelegenheid hebben en belanden morgen als het goed is in een eetgelegenheid waar de lokale mensen ook eten in plaats van een toeristische niets zeggende hut. We wandelen naar een soort Vondelpark en genieten in strandstoelen van een koud drankje en een broodje. Als het donker wordt lopen we terug naar ons hotel. Ondertussen hebben we besloten om de volgende keer met veel minder spullen op pad te gaan zodat we makkelijker fietsen en minder bezig zijn met de spullen zoeken en onderhouden. Kortom een vorm van bike packing op een gravel bike. Zoek zelf maar op wat dat inhoudt. Dit was voorlopig ons laatste bericht tenzij we nog iets bijzonders meemaken in Split. Morgen flixbussen we voor 2 wkn naar Split, daarna nog 3 dgn Wenen en dan flixen naar Amsterdam. We hebben weer een boel meegemaakt en geleerd waar onze grenzen liggen. Bedankt voor de leuke reacties en we spreken elkaar. Rond 4 oktober zijn we weer thuis. Blijf gezond en geniet van de kleine dingetjes, wij gaan dat zeker nastreven.

Geschreven door Wim-en-linda-smit.op.reis